3 กรกฎาคม 2551 08:41 น.
กิ้นดอน
สะอื้นไห้อาลัยรักจรจาก
น้องนางพรากจากไปใจเศร้าหมอง
รักน้องมากคนที่พี่หมายปอง
เคยประคองอิงแอบแนบอุรา
น้องคนเดียวในจิตคิดยึดมั่น
เคยร่วมฝันร่วมชะตาคู่สุขสม
เติมคำรักพูคคำหวานน้องชื่นชม
สบอารมย์แห่งรักระหว่างเรา
คำสัญญาให้ไว้จำจิตมั่น
ทุกข์ร่วมกันฝันฝ่ามิย่อท้อ
สุขร่วมเสพแบ่งปันไม่รั้งรอ
เพียงแค่ขอชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน
เป็นแรงใจให้กันทุกวันคืน
ทั้งยามตื่นเจอน้องพาสดใส
ในยามหลับกอดน้องให้สุขใจ
ดวงฤทัยของพี่มีคนดียว
เฝ้าถนอมน้องนางเธอคนนี้
ให้ได้มีความสุขทุกข์จางหาย
เพราะว่าน้องเป็นที่สุดของใจกาย
จนสุดท้ายแห่งชีวีพี่สิ้นลม
แล้ววันหนึ่งเรื่องร้ายมันปรากฏ
สุดรันทดน้องนางหมดแรงเสีย
ความเจ็บไข้ทำน้องให้อ่อนเพลีย
ใจระเหี่ยเห็นน้องต้องโรคา
สุดสงสารน้องพี่มีทุกข์เข็ญ
ถ้าพี่เป็นแทนได้ไม่กังขา
ชึวิตเจ้าอ่อนแอเหลือคนา
กรรมใดหนาพาเราเศร้าลำเค็ญ
วันสุดท้ายแห่งชีวีได้มาถึง
น้องรำพึงพร่ำบอกรักพี่มั่น
พี่ก็บอกรักน้องมากเช่นกัน
ทำจิตมั่นทุกภพ...ประสบเจอ
2 กรกฎาคม 2551 12:37 น.
กิ้นดอน
ขออนุญาตคุณ ตราชู ที่นำกลอนของท่านมาเสนอในอีกแง่มุม
ด้วยความเคารพทางความคิด
"ปะเพณีตีงูให้หลังหัก
มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง
แล้วใยทำร้ายงูรู้กำลัง
ตายหนึ่งยังลูกหลานสืบต่อไป
อันแม่ทัพจับได้ไม่ต้องฆ่า
ความกรุณาเชิดชูคู่ใจไว้
พระท่านสอนเมตตาปกป้องภัย
ธรรมส่องใจชนะได้ในทุกครา "
นอกคำขานบทกลอน "สุนทรภู่"
ลองนึกดูใช้ได้ยามคับขัน
กฏหมายใช้ตัดสินผิดถูกกัน
การฆ่านั้นจองเวรไม่เลิกลา
โยคีใหญ่ไกรเกรียงเพรียงพร้อมภักษ์
ลูกประจักษ์ธำรงค์กิจการได้
เหล่าศิษย์นั้นก็ควรจะร่วมใจ
อย่าเกินไปเป็นศิษย์คิดล้างครู
ควรเคารพเชื่อมั่นให้ถูกกฎ
อย่ากบฏอัตตาพาไปเสีย
วิจารย์ได้ไม่รับหลักจักอ่อนเพลีย
มันจะเสียระบอบไม่ชอบธรรม
เอาชาติไทยไปปั่นจนผันเปลี่ยน
หน่อยคงเหี้ยนหดหายแทบตายโหง
ฤาถึงคราวประชาเปิดฝาโลง
เพลิงพรึ่บโพลงตามแผนเผาแผ่นดิน!
ออกกะลาเปิดฝามาดูหน่อย
คงไม่ปล่อยคนยุแยงตะแคงรั่ว
มีพระธรรมติดไว้ที่ข้างตัว
ไม่ต้องกลัวจะถลำ.....นอกคำครู
2 กรกฎาคม 2551 09:59 น.
กิ้นดอน
อันดีเลวกล่าวขานสัญญาณบอก
ใครคิดออกตามหลักให้รักษา
พิทักษ์หลักถูกต้องตามฉันทา
กรรมนำพาประสพเหตุมีเภทภัย
คววามดีนั้นดูออกเข้าใจง่าย
ศีลห้าไซร้นำพารักษาผล
การทำดีคือสิทธิ์ความเป็นคน
ความยากจนไม่เกี่ยงเลี่ยงวิญญา
แต่บางครั้งความดีเข้าใจยาก
เพราะวิบากนำพาชะตาเห็น
คนยิ่งใหญ่เป้าหมายเรื่องจำเป็น
ส่วนรวมเห็นประจักษ์พิทักษ์ชน
ทำบางสิ่งเพื่อให้ถึงจุดหมาย
ทางหลายสายแยกแยะมากมายนั่น
คนฉลาดอาจเลือกลัดทางกัน
เพื่อมุ่งมั่นโลกศรีอาระยา
หนึ่งมุมมองบอกผิดไม่ถูกหลัก
และยืนหยัดความคิดอ้างสิทธิ์ได้
อีกหนึ่งมุมมองออก ควรเป็นไป
ความวิไลสร้างได้ด้วยเงินตรา
กาลเวลาพิสูจน์ความถูกต้อง
ความคล้องจองตามสภาพตามเงื่อนไข
มองต่างมุมถูกผิดคิดกันไป
คิดต่างได้บนหลักรักประชา
2 กรกฎาคม 2551 09:09 น.
กิ้นดอน
อนิจจาเด็กไทยไม่ชอบอ่าน
เบื่อการบ้านชอบสนุกสุขหรรษา
เห็นหนังสือง่วงหาวได้ทุกครา
ไม่นำพาความรู้สู่จิตใจ
รักสนุกเรื่อยไปไม่หยุดหย่อน
วินัยอ่อนผลัดวันประกันพรุ่ง
ติดมือถือพูดได้เป็นกระบุง
ชอบคุยฟุ้งไร้สาระจิ๊จ๊ะกัน
ความพยายามเด็กไทยนั้นมีน้อย
ชอบรอคอยให้ช่วยทุกทีนั่น
ความต้องการสูงมากให้ไม่ทัน
ความขยันถดถอยด้อยเต็มที
พ่อแม่ควรใส่ใจลูกให้มาก
เป็นเรื่องยากต้องทนลูกเรานี่
จงเลี้ยงลูกเติบโตเป็นคนดี
ให้เป็นศรีแก่ชาติบ้านเมืองเรา
ฝ่ายคุณครูต้องช่วยดูแลศิษย์
ใจเป็นมิตรรักศิษย์เหมือนลูกนั่น
พรมวิหารสี่เป็นหลักครูเช่นกัน
จิตบากบั่นพาศิษย์พิชิตชัย
2 กรกฎาคม 2551 09:01 น.
กิ้นดอน
ลูกเกิดมา พ่อแม่ มีแต่ให้
จิตฝักใฝ่ อนาคต ของเจ้านี้
ให้เรียนรู้ ปลูกฝัง ในสิ่งดี
ชั่วชีวี พ่อรัก ดั่งดวงใจ
เรื่องการเรียน ขอให้ อย่าได้หวั่น
จงขยัน เล่าเรียน เพียรศึกษา
อนาคต จะได้ มีวิชา
เครื่องนำพา เลี้ยงชีพ เจ้าสืบไป
ทำอะไร ขอให้ ตั้งใจเถิด
แล้วจะเกิด ผลดี ในภายหน้า
อนาคต สดใส จะตามมา
บุญรักษา เป็นคนดี ศรีสังคม
แม้ลูกโกรธ พ่อแม่ ที่บังคับ
จงคิดกลับ สวนทาง อย่าผลุนผลัน
อยากให้ลูก มีวินัย ต้องฝึกกัน
ชีวิตนั้น ต้องมีหลัก รักกฏเกณฑ์
คิดอะไร ควรหาเหตุ มองเห็นผล
ใช้คำคม กล่าวขาน สันดานนิสัย
ถ้าจะเถียง ต้องมีเหตุ และปัจจัย
ความยิ่งใหญ่ คือความรู้ คู่ตัวเรา
หน้าส่วนตัว
1138
