ครั้นย่างสู่หลังภัยพิบัติซัดกระหน่ำจนผู้คนจมทรุดเซล้มกันไปเป็นแถวแล้วตั้งแต่ภาคเหนือยันลงมา ภาคกลาง รวมทั้งที่ กทม.ภัยธรรมชาติได้ผ่านไปแล้วเหลือแต่ภาพความเสียหาย คราบน้ำตา ร่องรอยนักฉวยโอกาส และบาดแผลให้ใครต่อใครหลายแผลฝากไว้เป็นอนุสรณ์เตือนใจ จากนั้นอุทุกภัยได้ย้ายฐานไปถล่มต่อยังภูมิภาคทางใต้ ที่เริ่มโดนไปชุดใหญ่แล้ว และก็เริ่มค่อยลดระดับความรุนแรงลง เรียกว่า เมืองไทยโดนภัยพิบัติกันถ้วนหน้าดีแท้ นี่ยังไม่นับจากภัยหนาว และภัยแล้งที่กำลังจะคืบคลานมาเยือนอีก นี่แหละสยามประเทศ
ในทางกลับกันเมื่อภัยทางธรรมชาติค่อยๆซาลง ภัยจากฝีมือของมนุษย์โดยเฉพาะในภาคการเมือง ก็เริ่มจุดพลุจุดประกายเผาอุณหภูมิให้คุร้อนเร่า ตามประสาถนัดของนักหากินกับการเลือกตั้ง หากินกับภาษีของประชาชน โดยดูแหมือนคล้ายจะละทิ้งปัญหาที่รอการแก้ไข หูเริ่มหนวกฟังไม่ได้ยินคำเดือนร้อนของพี่น้องที่ลงคะแนนให้ เฮ้อ สิ้นน้ำสิ้นท่า ฤาเพิ่มควันไฟ นักเลือกตั้งที่มุ่งหวังเพียงยศถาบรรดาศักดิ์เท่านั้น นี่กิ่งโศกอาจจะพ้อได้ว่า คงจะถึงยุคที่ ใครใคร่ได้ยศได้ศักดิ์ ให้วิ่งที่ดูไบ...อย่าดูต้น ดูราก เป็นอันขาดไม่งั้นชวด ชลู ขาลเถาะ ...แม้นท่านผู้นำพริตตี้ เอ้ย ผู้นำหญิงสุดสวย จะบอกว่า ฝีมืออิชั้นเองคร้า แต่ใครหนอจะเชื่อ เพราะคำถ้อยของหนูไม่รู้ มันได้ตีตราจองไปซะแล้ว
ประเด็นเผาเมือง ลงกา แล้วลอกทองของประเทศนำแจกปรนเปรอกันให้เปรมเปรีย์ ยังคงอื้ออึงลั่นบ้านลั่นเมืองควันยังตลบอบอวนยังทันไม่จาง ข่าวจับการจับผู้ร้ายข้ามชาติก็ปะทุซ้ำ เหมือนหวังจะเอามากลบข่าวการเมืองเพราะเสนอกันทุกช่วงวันทุกเวลาทุกนาที แต่ก็หาปิดหาบังมิดก็หาไม่ แถมข่าวและการกระทำอันมิบังควรชวนก่อชนวนเหตุ ให้แตกแยกหนักเข้าไปอีกโหมกระพือเหิมเกริมประหนึ่งสยามประเทศ จะถูกพลิกผืนหน้าดินฉะนั้น ขอองค์พระสยามเทวธิราช ได้โปรดปกปักรักษาแผ่นดินมาตุภูมิสยามประเทศนี้ด้วยเถิด สาธุ ขอเหล่ามาร จงพินาศล่มจมพ่ายมลายหายไปพริบตา..
อีกข่าวที่ท่านทูตสหรัฐปูดข่าวก่อการร้าย โดยออกข่าวคล้ายไม่เห็นหัวโป้งเหน่ง ของท่านรมต. ขนาดขู่แกม ข่ม แถมออดอ้อน อินทรีย์สหรัฐยังไม่ยอมถอนข่าวอีก หุหุ ..นี่รึ มหามิตร น่าจะเรียกว่า มาหามีด มากกว่า นะอีแบบนี้ ขนาดทั่นนายกสุดสวย เดินสายเจริญสัมพันธ์ไมตรีถี่ยิบ ก็หาเป็นผลอันใดไม่ดูเหมือนไม่ไว้หน้าอีกต่างหาก ..เปลี่ยนชื่อมันจากอินทรีย์ เป็นพญาแร้งเถอะ
ระหว่างชวนปวดหัวกับข่าวนักเลือกตั้ง ปวดหัวกับน้ำมันที่ขยันขึ้นเอาๆๆ ( พยามบอกว่าเป็นไปตามกลไกลการตลาด แล้วมาตั้งนโยบายไว้ทำไมจะลด 7-8 บาท ลดจริงอะ กี่เดือนหนอ ตอนนี้ เอาเชือกผูกก้อนหินถ่วงยังเอาไม่อยู่ เอาไม่อยู่จริงๆๆ ครับ ) ช่วงนี้หันมาหาข่าวสวยๆ งามๆดีกว่า ว่าแต่จะสวยงามจริงหรือเปล่ากับภาพที่เห็นในเมืองไทยยุคนี้
จากสภาพสังคมที่อยู่ดำรงชีพด้วยเงินตรา วิชาศิลธรรมถุกยกเลิก มาฟังเพลงที่ถือว่าเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของไทยกันครับ จึงเชิญชวนฟังบทเพลงที่คุ้นหู เพียงแต่เป็นบทเพลงสมัยเก่านานมากแล้ว ที่กล่าวชมหญิงสาว ชมความงดงามของสตรีไทยได้น่าฟังยิ่ง แม้ว่าเพลงจะเก่าแต่ในยามที่มีงานประกวดความงามของนางงามของไทยยังคงเอามาเปิดอยู่เสมอจนกลายเป็นสัญญลักษณ์ไปแล้ว โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลตลึง... คงคุ้นกันนะครับ เป็นบทเพลงยุคเก่าของสุนทราภรณ์ ฟังยามใด ยินคราวใด ก็หาเบื่อไม่ เชิญฟังกันได้ครับ นางฟ้าจำแลง
นางฟ้าจำแลง -สุนทราภรณ์- โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้ แลตะลึง ได้เจอ ครั้งหนึ่ง เสน่ห์ซึ้ง ตรึงใจ ครั้งเดียว ได้ชม สมัครภิรมย์ รักใคร่ พัน ผูกใจ ไม่ร้าง รา น้ำคำ ลือเลื่อง ไปทั่วทั้งเมือง นานมา ชมว่าวิไล งามตา ดังเทพธิดา องค์หนึ่ง มาเห็น เต็มตา พลอยพา รำพึง ติดตรึง ชวนให้คนึง อาจินต์ *เห็นเพียง นิดเดียว ให้ซาบเสียว วิญญา ได้ชม โฉมหน้า ดังหยาดฟ้า มาดิน โสภา ท่าทาง ดูช่างสำอางค์ งามสิ้น คำ ที่ยิน ยังน้อยไป หรือว่า ชาติก่อน นางได้รับพร ของใคร คงสร้างผลบุญ ยิ่งใหญ่ จึงได้วิไล งามตา นางฟ้า องค์ใด แปลงกาย ลงมา จึงงาม ดังเทพธิดา ลาวัณย์ *ซ้ำ
กิ่งโศก คนยากฝากถ้อย ด้วย............... ฉันท์ห่อโคลง ..อาขยานิกาฉันท์๑๑
๏ ลำนำ ..พิลาสยิ่งแม่ ..๏ ๏ งามพร้องเยี่ยงรูปพร้อม....... ยิ่งวธู เลอลักษณ์ยิ่งเลิศหรู ............. นักแล้ว สว่างจ่างจิตโฉมตรู ............. มิต่าง กันแม่ ประเสริฐเพริดยิ่งแก้ว.............. นพเก้าพราวไสว ๚ะ๛ ๏ งามเยี่ยงเผดียงย้อง ...... สรพร้องพิจารณ์เอื้อน ชโลมประโคมเปื้อน ............. รสล้วนยะย้าวฆาน ๏ สายเนตรสว่างนิจ ...... นรพิศกระเจิงพล่าน ฤมนตร์ลุสวมมาน............ แลจะดิ่งบ่ติงใด ๏ รอยงามอร่ามแง้ม ..... สิจะแต้มผลิแย้มไต่ ตริน้าวแตะครอบนัย ....... ปรชนกมลซบ ๏ ลืมพิศจริตพร่อง ........ มนร่องแบะผ่องหลบ เสาะกลิ่นประทิ่นพบ........ ภวะท้าวก็ลืมธาร ๏ มิ่งแม่สตรีหมาย ........ วรกายวิไลกาญจน์ หทัยพธูปาน- ............... ดุจเพ็ญพิไลพร่าง ๏ งามรูปสิจูบรู้........... เฉพาะผู้พินิจนาง และลึกตริตรึกตาง ....... มนแก่นสถิตกาล ๚ะ๛ + กิ่งโศก+
นกแล ก็คือนกแก้ว เสียงแจ้วๆ เป็นหยังไดกา... . ท่อนบทเพลงข้างบนนี้ บรรดาผู้คนที่มีอายุ ตั้งแต่สามสิบอัพขึ้นไปคงจะจดจำกันได้ดี เมื่อยุคนั้นมีศิลปินเด็กรวมเป็นวงสตริง โดยแต่งตัวเป็นชุดชาวเหนือหรือชุดชาวเขา เป็นการสร้างปรากฏการณ์ใหม่ในวงการเพลงยุคนั้น โดยเฉพาะเพลงที่ข้าพฯเกริ่นไว้ วงศิลปินเด็ก นาม นกแล จึงติดหู ติดใจชาวบ้านกันเรียกว่า ดังระเบิดเลยในปี 2526 นอกจากนี้เพลงที่ติดหูอีกเพลง คือ หนุ่มดอยเต่า
. นกแลก็คือนกแก้ว คำนี้คนภาคอื่นก็ไม่ต้องไปเปิดพจนานุกรมที่ไหน เพราะได้อรรถอธิบายอยู่ในตัวข้อความอยู่แล้วเป็นที่เข้าใจได้ง่ายว่านกแลก็คือ นกแก้ว นกแก้วนั้นเป็นสัตว์ปีกที่เคียงคู่อยู่กับมนุษย์มาแต่ไหนแต่ไร เพราะสามารถฝึกให้พูดเป็นภาษาคนได้ โดยการให้ท่องจำในน้ำเสียงของมนุษย์ ที่พูดบ่อยๆๆจนนกแก้วพูดได้ สำเนียงเสียงที่เปล่งออกมา หรือจะเรียกว่าเป็นการเลียนแบบ เลียนเสียงนั่นก็อาจจะเรียกได้ว่า เป็นการเอาคืน ของบรรดาสัตว์ปีกคือเอาคืนจากคน เพราะในสมัยที่มีการยิงนก ตกปลาอย่างอิสระ เวลานักล่านก จะเลียนเสียงแบบนก เพื่อจะหลอกล่อ ให้มาติดกับ หรือใช้อาวุธส่อง
. นกแก้ว เราจึงมักจะได้ยินคู่กับนกขุนทอง เพราะสองนกนี้ เลียนเสียงพูดแบบคนได้ อ้อ ยังมีนกเอี้ยง นกหงษ์หยก หรือกา ก็สามารถเลียนเสียงคำพูดของมนุษย์ได้เช่นกัน ส่วนนกแก้วเรามักจะเจออยู่ในกรงขัง จากสภาพการณ์ที่ได้กล่าวมาทั้งหมด บรรดาสัตว์ปีกเหล่านี้ที่เลียนเสียงมนุษย์ แต่ในความเป็นจริงกลับไม่เข้าใจในการสื่อเสียงออกมาว่าหมายถึงอะไร มองในอีกแง่มมุมหนึ่งลักษณะแบบนี้ ใครก็ตามที่ถูกต่อว่า มีแต่พูดจาเป็นนกแก้วนกขุนทอง คือพูดได้แบบท่องๆจำๆ หรือเลียนแบบ แต่มิได้เข้าใจในเนื้อความที่สื่ออกไป จึงเป็นการดูแคลนในสติปัญญาของผู้ที่ถูกกล่าวหา....
. วันนี้อยากหาบทเพลงเกี่ยวกับนกแก้ว มีหลายเพลง แต่ตามสไตล์ปู่ ต้องให้เก่าเข้าไว้ 555 เลยนำเสนอเพลงที่ชื่อว่า แก้วลืมคอน ผู้ขับร้องได้เสียชีวิตไปแล้ว นามครูสมยศ ทัศนพันธุ์ ลองฟังโทนเสียงใหญ่ๆ ต่ำ เย็นๆ แต่ไม่ยะเยือก หุหุ นุ่มหูดีขอรับ เชิญรับชมรับฟัง
เพลง แก้วลืมคอน สมยศ ทัศนพันธ์ ขับร้อง/คำร้อง นาง น้องนกแก้วจ๋า เจ้ามาหนีหน้า บินไป อยู่ไหนเล่าเอย ลืม กรงเก่า ของเจ้าที่เคยชื่นเชย ลืมแม้แต่ คนเลี้ยงเจ้าเลย โธ่เอ๋ย มาด่วนจากกัน งาม พร้อมเหนือคำกล่าวชม สุดพานิยม ยั่วอารมณ์ แรงรักใฝ่ฝัน ใครหลงเจ้า แล้วเศร้าทรวงตรม โศกศัลย์ ดังเหมือนเช่น คอนนั้น ทุกวัน ต้องช้ำ ระทม โธ่ เอ๋ย นางนกแก้ว ลืม พี่ แล้ว หรือแก้ว ทูลหัวชื่นชมหวังน้ำบ่อหน้า นึกหรือว่า จะได้สม พลาดไป เจ้าจะระทม ความรื่นรมย์เจ้าจะสูญสิ้น วัน ไหน แม้เจ้าสิ้นคอน โปรดจงหวนจร กลับคอนที่เคยอยู่กิน พี่ยังเฝ้า รักเจ้า ที่เคยถวิล ใจ เพ้ออยู่ อาจินต์ มิสิ้นรักแก้ว เอย... ...ฟังเพลงจากยูทูป ไปก่อง นะครับ.. www.youtube.com/watch?v=kV2keRrATqQ
กิ่งโศก คนยาก ฝากถ้อยท้าย ด้วยบทกลอนห่อ..
๏ .. ถ้อยท้ายไร้สามัญ (... ? ...) .. ๏ ๏ ร่ายโศลกโศกร้อย .......... พิลาป ร่ำแล แทรกลึกสึกแสรกศาป ........... โสตเร้า ไร้จริตโล้ภาพ ............. ลักษณ์เพริด ล่มพรากฟากใต้เถ้า .......... สุดท้ายบรรจถรณ์ ๚ะ๛ ๏ บทโศลกหนึ่งร่ายขานไขรับ- .......... รู้เปล่าดายประดับแดประดัก- ประเดิดเร่าผ่าวหว่างภวังค์วัก- .......... หาอ้อมกอดเกินทักวิบากท้วง ๏ เฉกปักษีต้องศรปักซ้อนเสียบ- .......... อกรานร้าวเกินเทียบจักเหยียบถ่วง- รั้งโทษทัณฑ์บั่นเล็งบ่งเยงล้วง- .......... ลิ่วธนูดีดคว้างทุกท่วงครั้ง- ๏ ตรึงรอยเจ็บตราจิตโดยพิษจอด- .......... เจียรแผลฉายแลลอดแนวขอดหลั่ง- รดมิหายเหือดย้อนเย็นร้อนยั้ง- .......... ยุดยกฉายสะพรั่งเพียงหวังแพร้ว- ๏ พรูทางสื่อท้ายเบื้องปลายเยื้องบาท- ..........บทสำเนียกเพรียกพาดตระหวัดแผ่ว- ดังจังหวะถอยคืนรสขื่นแคล้ว- .......... กระสากลิ่นสอดแถวเรียงแนวทิ้ง ๏ ร่ายโศลก-ลุให้รำไรเห็น- .......... หัวหางเค้นสืบสาวเหตุราวสิ่ง- อัปลักษณ์หรือเพริดล้ำเลิศพริ้ง- .......... พบท้ายผลุดหยุดนิ่งดำดิ่งนั้น ๏ ยังเส้นทางจ่างแจ้งสำแดงจบ- .......... ทั่วทุกผู้รู้หลบจวนพลบหลั่น- ลงเถ้าฟืนฟอนชุมกี่สุมชั้น- .......... ต่ำสูงเลี่ยงเบี่ยงรั้นหรือหันลี้ ๏ ณ จบจุดสุดท้ายบ่ายบรรจถรณ์- .......... สถิตย์ร่วมท่วมก้อนนิวรณ์กี่- ภพลบกรรมก่อขึ้นทุกผืนคลี่- .......... สยายคลายไร้สีรดีซบ ๚ะ๛ + กิ่งโศก +
เสียงเพลงไม่สามารถฟังได้เนื่องจากเวปฝากเพลงล่มครับ ภาพทุกภาพ นำมาจากกูเกิ้ลล้วนๆครับ
Calendar
Lovers
22 คน เลิฟกิ่งโศก
Lovings
กิ่งโศก เลิฟ 33 คน
หน้าส่วนตัว
5016
