ก่อนถึงวันแห่งความรัก..และวันตรุษจีน..กิ่งโศก อยากนำเสนอ อีกบทเพลงหนึ่ง..สำหรับคอเพลงเก่า.. ออกจะแนวสัจธรรมบ้างที่เกี่ยวกับความรัก หน่อยๆ ..รักที่ไม่สมหวัง..รักที่กัก กุมขัง กำ ไว้ในซี่กรงรักชั่วชีวิต ......ตารางดวงใจ หากใครต้องทัณฑ์ อาญาแห่งรักแล้ว...จักถูกกักกัน ณ..ห้องนี้..กรงขังที่ขังทั้งวิญญาณ และร่างกาย หากสุขสม ก็จะสุขยิ่งนัก..หากทุกข์ระทม แล้ว..ประหนึ่ง ชีพแหลกสลาย..เป็นป่นผงธุลี
บทเพลงเพลงนี้..มีคนร้องมาแล้วหลายคน..คนแรก.เป็น .ชาญ เย็นแข..หรือแม้แต่ หยิบสิบ ของ นิค นิรนาม ยังเอามาร้อง จนโด่งดัง อญุ่พักหนึ่ง.. ลองมาฟังเพลงนี้ดูกันนะครับ
เพลง ตารางดวงใจ แต่ง ไพบูลย์ บุตรขัน ขับร้อง ชาญ เย็นแข ดวงใจ อาดูร สูญความรักในฤทัย โอ้ ชีวิตระบมตรมใน นั้นใครไหนเล่า ดังเราตรอมตรม สาปแล้ว ความรักเอย ชมเชยแต่ความระทม ผ่านความช้ำข่ม เหยียบจมใต้พระธรณี อาวรณ์ ซมซาน ร้าวรานฤดีคิดไป โลกจึงเหมือน ตะรางดวงใจ แม้ใครพบผ่าน มารแห่งชีวี ต่อนี้ไปไกลกัน ดั่งจันทร์และดวงสุรีย์ จากกันเหมือนพี่จากน้อง ที่นอง น้ำตา ที่ใดมีรัก ที่นั่น มีทุกข์ ไร้สุขเกิดกรรม โอ้จริงเหมือนคำ พระศาสดา อธิษฐานวาจา เกิดชาติใดหนา อย่ารักใคร ตารางดวงใจ อย่าได้มาพาน ดวงใจอาดูร สูญความรักไปแล้วเอย ผ่านไปเหมือน ดังลมรำเพย ชิดเชยแล้วจาก ดังกรรมบันดาล ฝากฝันลอยตามลม ระทมอยู่ในดวงมาลย์ ชั่วชีวิตผ่าน แต่ช้ำระกำดวงใจ
..ไม่อยากจะเชื่อว่าหัวใจ ก็ขังกันได้ อะ...บางคนอาจยอมให้กักขัง..กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัวย่าขังใจดีกว่า..55555
วัยเด็ก ตอนนั้น น่าจะยังไม่ใช่หนุ่มรุ่นกระทง แน่ๆ ..น้าชายแกติดวิทยุทรานซิสเตอร์ มาก วันๆ แกเปิดฟังแต่เพลงลูกทุ่งเก่าๆ ..ต้องเก่าๆ เท่านั้น จะฟังเพลง เศร้าๆ เย็น ก้อ สมยศ , หวาน ๆ ทูล ทองใจ...สนุกสนานหน่อย ก็ สุรพล.. เพลงโปรดของคุณน้า คือ มนต์เมืองเหนือ ที่กิ่งโศกได้นำเสนอไปแล้ว..และหลายๆ เพลง..กิ่งโศก เลยโดนยัดเยียด ให้ฟังเพลงเหล่านี้มาแต่เด็ก..หุหุ มีอยู่เพลงหนึ่ง ที่คุณน้าเล่าว่า ..น่าสงสารพระเอกมาก..หุหุ.เพราะพระเอก ยอมตาย..ยอมติดคุก..เพื่อ นางเอก..จะได้อยู่สุขสบาย...พระเอกทำได้ ทุกอย่างแม้แต่ชีวิตตัวเองก็ให้ได้....นักโทษแดนประหาร ที่ ยอมตายเพื่อ ยอดรัก..อา...
ลองมาอ่านเนื้อหา บทเพลงกันดูนะครับ..ส่วนเพลงหาไม่มีในเนตเลย..
.. อย่ามาสนใจพี่เลย.... คำร้อง ไพบูลย์ บุตรขัน ขับร้อง สมยศ ทัศนพันธ์ พี่จะชั่วช้าสามาลย์ปานใด ขออย่าสนใจในทางชีวิตพี่เลย สุขกายสบายเถิดหนอทรามเชย พี่เพียงเสวย ทุกข์ทรมาน ทั่วโลกจะเย้ยหยามหน้าตราชื่อ ว่าพี่นี้คือ ชายโฉด ชั่วช้าสาธารณ์ พี่ยอมทนรับโดยชื่นบาน ขอเพียงนงคราญ ผ่านพ้นมนทินสิ้นเลย ชาติหน้าถ้ามี เหมือนที่เขาว่า พระโปรดเมตตา ได้มาสู่สมชมเชย ชาตินี้ สิ้นแล้วรักเอย ชวดเชยสูญเสียเชิงชาย อย่ามากังวล สนใจในพี่ สิ้นสุดเสียที ไม่มีเหลือเพียงร่างกาย สิ้นเงินชื่อเสียงสิ้นแล้วความอาย แม้นจนวันตายสิ้นใจ รักไม่สิ้นเลย
คุณน้าเล่าว่า..แกไปอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ ฉบับหนึ่ง ..ว่ามีคนเขียน เกี่ยวกับเพลงนี้ .ขอเล่าตามที่ได้ยินมานะครับ.. ...ผม ( ผู้เล่าในหนังสือพิมพ์) ขณะ นั่งทานข้าวอยู่ที่ ริมร้านฟุตบาต มองไปในซอย..มีวณิพก.ต้องบอกว่า วณิพกจริง..คือพิการ แขนขาดสองข้าง..กำลังร้องเพลง...เพลง อย่าสนใจพี่เลย..ทึ่งในนำเสียงมาก เพราะเลียนแบบ สมยศ ทัศนพันธ์ หากไม่มอง หรือหลับตาฟัง..จะคล้ายมาก คนพิการแขนด้วน ..ร้องเพลงนี้ ..ยิ่งมาถึงท่อนที่ว่า.. อย่ามากังวล สนใจในพี่ สิ้นสุดเสียที ไม่มีเหลือเพียงร่างกาย สิ้นเงินชื่อเสียงสิ้นแล้วความอาย แม้นจนวันตายสิ้นใจ รักไม่สิ้นเลย
..ด้วยเสาร์ อาทิตย์ บวก วันจันทร์ อีกวันที่ผ่านมา..กิ่งโศก ได้ไปร่วมงานศพ ญาติ ที่ต่างจังหวัด ..ที่จริงว่าจะลองเขียนลงในเรื่องสั้น เพราะไปเจอ ข้อมูลที่กิ่งโศกได้รับจากงานศพ น่าจนใจชิ้นหนึ่ง ..แต่ระหว่างจะลงมือเขียนลำดับเหตุการณ์ในเรื่องสั้น..สดุดกับเพลง ที่เขาเปิด ช่วงตั้งสวดศพ..ก่อนเผา..นอกจากเพลงธรณีกรรแสง ..หากนั่งนิ่งฟังแล้วโศกกินใจนักละครับ..แล้วมีเอกเพลง.. เพลงนี้ ครับ..สัปเหร่อ ...ต้นฉบับ... คำว่าต้นฉบับ คือ ต้นเสียงคนแรกที่ร้องเพลงนี้.. ผมว่าเสียงคนร้องแหบๆ ไม่เพราะสักเท่าใด อิอิ...แต่ฟังที่บทเพลง กับให้แง่คิด..ดีมาก อ้อ ผู้ร้องเพลง ชื่อประจวบ จำปาทอง...วัยสะรุ่นสมัยนี้อาจไม่รู้จัก..แต่หากบอก ว่าเป็นเจ้าของ ครีม..กวนเอง..เอ๊ย..กวนอิม..อันโด่งดังสมัยรุ่นคุณแม่กิ่งโศกยังสาว..คงพอจะติดหูบ้างนะ ขอรับ 55 ....หมดลมหายใจ แล้วไปนอนเรียงกัน ..ที่ป่าช้านั่น ไม่พ้นมือฉันพวกสัปเหร่อ... ..มาดูที่บทเพลงกันนะครับ..ไม่ทราบว่าเสียงเพลงจะดังหรือเปล่านะครับ..
..สัปเหร่อ คำร้อง/ทำนอง : ไพบูลย์ บุตรขัน ขับร้อง : ประจวบ จำปาทอง คนเรามีกรรม เหมือนคำพุทธภาษิต ว่าเกิดมาใช้หนี้ชีวิต ลิขิตไปตามบาปกรรมสร้างมา เกิดมาเป็นคน บ้างมีบ้างจนเป็นธรรมดา เหมือนเป็นสัญญา โลกเรานี้หนาเปรียบโรงละคร เกิดมาทุกคน ไม่พ้นที่เชิงตะกอน เหลือตัวล่อนจ้อน ที่หลับที่นอนเหมือนกันคือโลง คนเรามีกรรม ต้องทำกุศลไว้บ้าง เพื่อแบ่งเบาหนี้บาปตามล้าง คิดสร้างแต่บุญเป็นทุนเชื่อมโยง อย่าหยิบอย่าฉวย หาทางร่ำรวยด้วยการกินโกง แม้นตายเข้าโรง บาปกรรมเพราะโกงติดตามเรื่อยไป ถึงเป็นเศรษฐี มั่งมีเงินทองเพียงใด หมดลมแล้วไม่อาจนำ เงินไปได้เลยสักคน เวรกรรมตามทัน เห็นกันด้วยตาก็บ่อย เข้าอยู่ในคุกไม่ใช่น้อย ไม่ค่อยจดจำในความทุกข์ทน สวรรค์ในอก และมีนรกในดวงกมล ขอเตือนทุกคน ว่ามีหรือจนไม่เห็นสำคัญ หมดลมหายใจ แล้วไปนอนเรียงเคียงกัน ที่ป่าช้านั่น ไม่พ้นมือฉันพวกสัปเหร่อ
...สุดท้ายก็ตายเป็นผี ..ที่คงเหลือ คงแค่คุณความดี และไม่ดี ให้คนรุ่นหลังได้จดจำเท่านั้น..
๐ ลมหล่อชีพอยู่ยั้ง.......ดำรง ใยเล่าโลภยอบหลง.....กิเลสเคล้า อำนาจใช่อยู่ยง.......ค้ำยก ท้ายสุดคืนสู่เหย้า....กลบด้วยดินถม ฯ กิ่งโศก
..วันนี้ขอนำ บทเพลงนี้มาให้ คอเพลงเก่า ได้สดับกัน.. เพลง มนต์เมืองเหนือ..ที่มีคนมาร้องตามมากมายหลายคน..ที่ดังๆ ติดหู คนแรก สมยศ ทัศนพันธ์ ผู้มีเสียงต่ำ ทุ้มเป็นเอกลักษณ์ เวลาร้อง..ชอบจะทิ้งคำ..อิอิ ..อีกคนที่ ต่อมามาร้องจนดัง..คือ ทูล ทองใจ ที่เอกลักษณ์ ในน้ำเสียงคือหวานแว่ว ดุจแก้วที่ผ่านการเจียรไนย.. ส่วนคนอื่น..ผมว่าก็งั้น ๆ แฮะๆๆๆ ...บทเพลงนี้ มีหัวข้อที่ ควรพูดถึง...สัก สองประเด็น..คือ ประเด็นแรก..ครูไพบูลย์ บุตรขันผู้แต่ง..ไม่เคยไปทางเหนือ แถวเชียงใหม่ เชียงรายเลย...มากสุดแค่ลำปาง ดังนั้นเพลงนี้ จึงมาจากจินตนาการล้วน ๆ ..ครูไพบูลย์ เล่าให้ มีบทสัมภาษณ์ท่านดังนี้ครับ
....กุลชาติ : อ๋อ ฉะนั้นเพลงมนต์เมืองเหนือ เจ้าของเพลงไม่เคยเหยียบเมืองเหนือ ....ไพบูลย์ : ไม่เคยไปเลยครับ หลังจากแสดงดนตรีที่จังหวัดลำปางเสร็จแล้วก็ไปเที่ยวเกาะคา มองเห็นทิวทัศน์ทางเหนือ ผมเป็นคนภาคกลาง การเห็นภูเขาเมฆหมอกห้วยละหารธารน้ำ ตอนเช้าหมอกลงแลดูสลัวไปหมด มันเร่งความรู้สึก เป็นความตื่นตาตื่นใจ ประทับอยู่ในใจแต่ยังไม่ได้นึกจะแต่งเพลงทันที เพียงแต่เก็บภาพไว้ในอารมณ์ ความรู้สึก สาม-สี่วันที่ผมอยู่ลำปาง ความประทับใจมากเหลือเกิน เพราะผมมีความใฝ่ฝันจะได้เห็นเมืองเหนือ จุดสำคัญที่สุดคืออยากเห็นเชียงใหม่แล้วไม่ได้ไป ผมยืนอยู่ที่สถานีรถไฟลำปาง มองไปตามทางรถไฟ คิดว่าเชียงใหม่จะมีรูปร่างเป็นอย่างไร คิดอยู่ตลอดเวลา พอกลับมาถึงกรุงเทพฯ ผมลงมือเขียนเลย ประเด็นที่สอง มาจากประเด็นแรก..กล่าวคือ ครูไพบูลย์ บุตรขัน แต่งถ้อยคำผิด..( ครูสมยศ อัดเสียง ไปแล้ว และดังไปแล้ว) ...มีคนทักครูไพบูลย์ ว่า ...ท่าน แอ่วเว้า เจ้าวอน.. ทางเหนือ คำว่า เว้า..นั้นไม่ใช้กัน เว้า ที่แปลว่าพูด จะใช้ทางภาคอิสาน..ทางเหนือ ใช้ ว่า อู้.. ดังนั้นท่านจึงแก้ไขใหม่เป็น....แอ่วสาว เจ้าวอน แล้วให้ทูล ทองใจ ขับร้อง และดังเป็นพลุแตกอีกคน..
..มาดู บทเพลง กันนะครับ.. มนเมืองเหนือ แต่งโดยไพบูลย์ บุตรขัน ทำนอง สง่า อารัมภีร ขับร้อง สมยศ ทัศนพันธ์ ............................................ ป่าเหนือเมื่อหน้า ดอกไม้บาน ลมฝนบนฟ้าผ่าน ฟ้ามองดั่งม่าน น้ำ ตา น้ำ ฝน หล่นจาก ฟากฟ้า ขังแก่งเหมือนแอ่งน้ำตาไหลตกจากผาแว่วฟัง ...ป่าเหนือเมื่อไปได้พบมา เมืองเหนือเมื่อน้ำบ่า เลาะธารซ่านซ่า เคล้าดัง น้ำไหลไปหลากมากครั้ง หมุนวนสายชลเหมือนดังไหลหลั่งเป็นวังน้ำวน ...ริมฝั่งวังน้ำค่ำลงคงมี แสงจันทร์ คืนหนึ่ง คืนนั้นพบกันน้องเอย สองคน เมืองเหนืออนงค์นั้นคงมีมนต์ เป่าหัวใจเสียจน ก่นให้ ใฝ่ฝัน ...แอ่ว(เว้า) สาวเจ้าวอน อ้อนน้ำคำ จนสูรย์ลอยคล้อยต่ำสายัณห์เย็นย่ำ ทุก วัน แล้วไฉน จะให้ลืมนั้น แม้นใครได้ไปเที่ยวพลัน หลงมั่นในเมืองเหนือเอย
บทเพลง เพลงนี้ ลาวดวงเดือน ...อนุสรณ์ ความรัก ....ความโหยหาอันนิรันดร์..ความหลังอันตราตรึงแลเจ็บปวดครั้งพระองค์ท่านเสด็จเยือง นครเชียงใหม่..ของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหมื่นพิชัยมหินทโรดมหรือพระองค์เจ้าชายเพ็ญพัฒนพงศ์ พระโอรสใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ และเจ้าจอมมารดามงกุฎ.. พระองค์เจ้าชายเพ็ญกับเจ้าหญิงชมชื่นผู้เลอโฉม แห่งเชียงใหม่นคร... เชิญมาชมเนื้อหา ..เพลงแรกเพลงเดียว ของพระองค์ท่านที่ทรงนิพนธิ์ไว้กันเถิด..
โอ้ละหนอ ดวงเดือนเอย ข้อยมาเว้า รักเจ้าสาวคำดวง โอ้ดึกแล้วหนอ ข้อยขอลาล่วง อกพี่เป็นห่วง รักเจ้าดวงเดือนเอย ขอลาแล้ว เจ้าแก้วโกสุมภ์ ข้อยนี้รักเจ้าหนอขวัญตาเรียม จะหาไหนมาเทียม เจ้าดวงเดือนเอย หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอมกลิ่นคล้ายคล้ายเจ้าสูของเรียมเอย หอมกลิ่นกรุ่นครัน หอมนั้นยังบ่เลย เนื้อหอมทรามเชย.เอ๋ย..เราละหนอ โอ้ละหนอ นวลตาเอย ข้อยนี้รัก แสนรักดังดวงใจ โอ้เป็นกรรมต้องจำจากไป อกอาลัยเจ้าดวงเดือนเอย
ผู้ประพันธ์เพลงนี้ คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหมื่นพิชัยมหินทโรดม หรือพระองค์เจ้าชายเพ็ญพัฒนพงศ์ พระโอรสใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ และเจ้าจอมมารดามงกุฎ ประสูติเมื่อวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๔๒๕ พระองค์เจ้าชายเพ็ญ ได้เสด็จไปทรงศึกษาในประเทศอังกฤษ เมื่อเสด็จกลับมาแล้วทรงเข้ารับราชการในตำแหน่ง ผู้ช่วยปลัดทูลฉลองกระทรวงเกษตราธิการ ใน พ.ศ. ๒๔๕๑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นกรมหมื่นพิชัยมหินทโรดม กรมหมื่นพิชัยมหินทโรดม ทรงสนพระทัยดนตรีไทยเป็นอย่างมาก เมื่อเสด็จกลับจากอังกฤษแล้ว ทรงโปรดให้มีวงปี่พาทย์วงหนึ่ง เรียกกันว่า วงพระองค์เพ็ญ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงเล่นดนตรีได้หลายเครื่อง และยังทรงเป็นนักแต่งเพลงที่สามารถพระองค์หนึ่ง โดยได้ทรงแต่งเพลง ลาวดวงเดือน ซึ่งเป็นที่นิยมแพร่หลายทั้งในอดีตและปัจจุบัน
ในปลายรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นสมัยที่ดนตรีไทย โดยเฉพาะปี่พาทย์ได้รับความนิยมแพร่หลาย ตามบ้านท่านผู้มีบรรดาศักดิ์ และวัดวาอาราม ต่างก็มีวงปี่พาทย์เป็นประจำกันมากมาย เจ้านายหลายพระองค์ก็มีวงปี่พาท์ประจำวัง มีครูบาอาจารย์ไว้ฝึกสอน ปรับปรุงคิดประกวดประขันกันอย่างเอาจริงเอาจัง เช่น สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้ากรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช ก็มีวง วังบูรพา สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้ากรมพระนครสวรรค์วรพินิต ก็มีวง วังบางขุนพรหม พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อครั้งดำรงพระยศสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมารก็มีวงปี่พาทย์ชื่อว่า วงสมเด็จพระบรม และพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหมื่นพิชัยมหินทโรดม ก็มีวงปี่พาทย์วงหนึ่งของพระองค์เรียกว่า วงพระองค์เพ็ญ ซึ่งแต่ลงวงล้วนแต่มีนักดนตรีที่มีฝีไม้ลายมือยอดเยี่ยมทัดเทียมกัน
Calendar
Lovers
22 คน เลิฟกิ่งโศก
Lovings
กิ่งโศก เลิฟ 33 คน
หน้าส่วนตัว
1907
