30 พฤษภาคม 2552 20:38 น.

~..สารใจ..ไร้แสตมป์..~ (กลอนต่อ...และต่อกลอน)



ส่งสารใจ ใส่คำ รำพันหวาน
จรดจาร จดหมาย ให้ยาหยี
วันที่รอ เดือนคิดถึง คะนึงปี
เพลงยาวนี้  พี่เขียน  เวียนสร้างคำ

รับข้อความ เปิดอ่าน ตาหวานซึ้ง
นึกไม่ถึง คำขาน แสนหวานล้ำ
มิอาจฝืน ยืนยิ้ม ปริ่มใจจำ
สิ่งที่ทำ ความหมาย มากมายจริง

.อ้าว อ้าว ..อ้าว เราทำแย่   อย่าเพ่อตอบ
ไม่รอบคอบ ติดแสตมป์  จ๊ะยอดหญิง
เลยต้องเก็บ ปลายทาง สะเพร่าจริง
จอมอซิ่ง วิ่งรอนแรม  แสตมป์ใจ

ไปรษณีย์ ที่รัก  ส่งถึงที่
แต่ไม่มี แสตมป์ติด จิตหวั่นไหว
ต้องยอมจ่ายปลายทาง วางหัวใจ
จดหมายใคร ใยซ่อน  อยู่ซองเดียว

แท้ที่จริง สิ่งหนึ่ง พึงจะบอก
ไปรษณีย์  มิกลับกลอก หลอกลดเลี้ยว
หาใช่เพราะ เพียงสินบน สักบาทเดียว
จดหมายเกี้ยว แท้จริง ไปรษณีเอง

ต้าย ตาย ตาย จดหมาย จากใครหรือ
แท้ก็คือ หนุ่มน้อย ช่างเหมาะเหม็ง
เดี๋ยวก่อนเถอะ เจอะหมัด ของนักเลง
มาทำเก่ง จดหมาย ไร้แสตมป์

ไปรษณีย์ หนุ่มขยาด  มาดคนสวย
ฤาคราซวย ม้วยล้ม จมบ๋อมแบ๋ม
โปรดเถิดแม่  พี่มาด้วย มิพักแรม
ส่งกระแอม แสตมป์ไร้  ใจส่งมา...หุหุ

  ต่อกลอน.โดย  กิ่งโศก  กับ แก้วประภัสสร 
.เพื่อความหฤหรรษ์ครับ ...แบบสนุกๆๆนะครับพี่น้องๆ
เครดิตภาพ..จากกูเกิ้ลครับ

1244

love

comment

28 พฤษภาคม 2552 17:13 น.

~.. เสียงครวญ....จากกระบือ ..~

กิ่งโศก

มหิงสา เฉกเช่น จตุบาท
มิองอาจ ชาติพาฬ ผู้หาญเหิม
อยู่อย่างเจียม เหนียมตน ดุจตัวเดิม
ใช่แอบเพิ่ม เสริมเทียบ ศารทูล

ชาติกาสร จรย่าง เยื้องทางไหน
ดุจเสนียด จัญไร ใต้เงาสูรย์
สติด้อย เดียจฉัน หยันตระกูล
จูงลากทูน รุนเฆี่ยน สนตะพาย

เป็นกระบือ ซื่อสัตย์ ต่อมนุษย์
แต่คำผุด ผรุสวาท บาดใจหมาย
คำว่าควาย ใยย่ำ ต่ำติดทราย
ชนทั้งหลาย คลายแค่ ดับโกรธี

บ้างเสียดสี งี่เง่า ว่าเราโง่
ว่า โธ่โถ บรรเลง เพลงซอสี
ฉันฟังออก ดอกพ่อ ปัญญาดี
แลบางที เทียมเขา มาสวมกัน

ฉันรวดร้าว เหงาสิ้น ถวิลหวน
คราครางครวญ คลอเอี้ยง เสียงกล่อมขัน
มีแมงหวี่ ริ้นไร ร่ำรำพัน
คอยปลอบฉัน อั้นอัด คลาดคลายใจ

ขอเจ้าทุย ทวงถาม สักคำเถิด
ชาติกำเนิด เกิดถือ ฤาเลือกได้
เหล่านร ฉุกคิด พินิจนัย
คุณเราไซร์ ได้สร้าง ครั้งบุราณ
.....เครดิตรูปจาก Goolgle ครับ

พาฬ, ศารทูร = เสือ
มหิงสา ,กาสร , กระบื = ควาย

1712

love

comment

25 พฤษภาคม 2552 13:54 น.

~..คำพ้อ...กุลาแสนสวย..~

กิ่งโศก

ว่าโอ้เอ๋ย เผยช้ำ ด้วยกรรมแกล้ง
เทพจำแลง แช่งสาป หรือไฉน
ดูรูปลักษณ์ พักตร์พริ้ม แสนพิไล
แล้วนี่ใคร หมายชม โสนนาง

เราเคยเลิศ เพริศพริ้ง ยอดหญิงป่า
พงศ์กุลา ว่างาม ล้ำสล้าง
มวลหมู่ชาย ได้แย่ง ขันแข่งพลาง
บ้างอับปาง บ้างลับ ดับเพราะเรา

โสนน้อย เนื้อบาง ร่างอ้อนแอ้น
เนื้อใช่แน่น นุ่มหนา กุลาเจ้า
ปากแม่นิด จมูกหน่อย ด้วยด้อยเยาว์
โอษอิ่มเคล้า เรากุลา หาเทียมทัน

นี่นะหรือ คือเรือน โสนน้อย
เคหาสเล็ก กระจ้อยร่อย ด้อยกว่าฉัน
เป็นเรือนจาก กระท่อมใหญ่ จากไผ่ตัน
ย่อมแข็งขัน มั่นคง กว่าเรือนน้อย

แล้วทำไม ใยเล่า เขาไม่เห็น
กุลาแพ้ แม่เนื้อเย็น เช่นด่างพร้อย
ตอบเถิดท่าน ช่วยไข กุลาคอย
ว่างามขำ ต่ำด้อย กว่าจริงฤๅ

เครดิตภาพ www.yimsiam.com

4504

love

comment

19 พฤษภาคม 2552 15:50 น.

~ .. รามสูร..รำขวาน ..~

กิ่งโศก



....เสียงครืนครั่น  สะท้าน   สะเทือนก้อง
อสุนี  ฟาดร้อง  ร่ำเวหน
พิโรธดิน  ลงดาบ สุธาดล.
ฟ้าคำรณ  พาดพลิ้ว เป็นริ้วลาย

เงาเงื้อง่า  ขวาน ฉวัด เฉวียนวาด
รามสูร โถมกราด ตวาดหมาย
เจิดจรัส  ดวงแก้ว  แวววับ พราย
เหิรกรีดกราย ว่ายฟ้อน  บนกร กรอง

เมขลา ธิดาเทพ เฝ้าสมุทร
ผู้พิศุทธิ์ พิไล ไม่มีสอง
ในอุง้หัตถ์  จำรัสฉาย   ประกายทอง
ล่อหลอกย้าย ซ้ายย่อง ย่างขวาตาม

แรกอสูร มุ่งหมาย เมขลา
พิลาศตา กว่าเกิน เพลินใจห้าม
บัดเพียงยล ดวงแก้วใส  เปลี่ยนใจตาม
จิตเหิมห่าม ย่ามเยิ่น...เกินกล้าใด

จับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน หุนหันหา
ขว้างศาสตรา  ฤทธิ์ขวาน รานตักษัย
เมขลา หลบหลีก ทุกคราไป
อณูไหว  หวีดพรั่น  ลั่นโลกา 

จึงจำเถิด เกิดฟ้าร้อง คะนองนั้น
คือพัวพัน  รามสูร  เมขลา
สายฟ้าแลบ  แวบแวว  แก้วล่อตา
เสียงฟ้าผ่า คือขวานขว้าง นางหลบคม...

 .............................................. 
เครดิตภาพ..จากเวป lekpluto.org/astrogod/makla_ani.