8 กรกฎาคม 2552 16:42 น.

~.. ปักษา..สวรรค์..~

กิ่งโศก

วิหกฟ้า ปักษา...สรวงสวรรค์
เสพแต่ลม ชมจันทร์ ชั้นเวหน
ขานบรรเลง เพลงน้าว นภดล
คล้ายต้องมนต์ ยลล่วง ห้วงนิทรา

ไร้แม้ตัว หัวหาง หาใครเห็น
ครั้งเดือนเพ็ญ เด่นเงา เคล้าเวิ้งฟ้า
ระบำบวง ดวงโสม โลมอาภา
แล้วอำลา หายลับ เหนือเมฆิน

เพียงปีกขน หล่นลู่ สู่แหล่งหล้า
ฤาเทวา ประทาน ให้ถวิล
ปีติปลื้ม ดื่มด่ำ ต่อชาวดิน
จึงร่ำกลิ่น ผกา ขจรไกล

โอ้นกฟ้า "การเวก" แดนสวรรค์
โปรดพิศฉัน ผู้โศก วิโยคไหว
เบิ่งตาคอย ขนปีก ปลดแผลใจ
เพียงสบัด พัดไกว ให้บรรเทา

ยามแหงนหน้า ฟ้าบน ใยหม่นสิ้น
ไร้ปีกบิน สิ้นหวัง ประดังเร้า
แสงเดือนดับ อับฉาย ไร้ซึ่งเงา
กี่ปีเล่า เราจึง จะสมปอง

..............................................................................................................
.....ที่มา..ครับ ..
นกการเวก หรือนกกรวิก เป็นชื่อนกที่เป็นสัตว์หิมพานต์ บินสูงเหนือ
เมฆ จึงไม่ใคร่มีใครเห็นตัว กินลมเป็นอาหาร มีเสียงหวานไพเราะมาก ใครได้
ยินเสียงร้องจะหยุดชะงักด้วยความจับใจในเสียงร้องนั้น นกการเวกเป็นนกที่มี
ขนงาม ขนนกการเวกเป็นของวิเศษ ผู้ที่ต้องการขนนกการเวกจะต้องทำร้านไว้
บนยอดไม้ เอาขันใส่น้ำไปวางไว้ นกการเวกจะมาอาบน้ำในขันแล้วสลัดขนไว้
ให้ ขนนั้นเก็บไว้ก็จะกลายเป็นทอง พระยาอนุมานราชธน ได้อธิบายว่า นก
การเวก มีภาพวาดอยู่ในสมุดภาพสัตว์หิมพานต์ ที่หอสมุดวชิรญาณ ว่าเป็นนกที่มี
หัว มือ และเท้าเหมือนครุฑ ปีกอยู่ที่สองข้างตะโพก ขนหางยาวอย่างขนนกยูง
ลักษณะขนหางคล้ายใบมะขาม แต่บางแห่งวาดเป็นนกคอยาว หัวเหมือนนก
กระทุง ขนหางเป็นพวงเหมือนไก่ ขายาวเหมือนนกกระเรียน...ลักษณะที่ต่างกัน
ไปก็แล้วแต่ว่าจิตรกรผู้วาดรูปนกจะจินตนาการไปอย่างไร และมีคำอธิบายใน
คัมภีร์ปัญจสูทนี ภาค ๓ ว่านกการเวก กินมะม่วงสุกชนิดที่มีรสหวานเป็นอาหาร
โดยใช้จะงอยปากเจาะจิบน้ำให้ไหลออกมา นกการเวกถ้าอยู่ลำพังตัวเดียวจะไม่
ร้อง ต่อเมื่อเห็นพวกพ้องจึงจะส่งเสียงร้องที่ไพเราะ ขนนกการเวกซึ่งใช้เสียบ
พระมาลาพระมหากษัตริย์ไทยนั้น สมเด็จกรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรง
กล่าวว่า เมื่อรัชกาลที่ ๔ ได้ตัวจริงเป็นนกยัดไส้ มีขนติดบริบูรณ์เข้ามาคือ
Paradise Bird นั่นเอง Paradise Bird หรือ Bird of Paradise เป็นนกในตระกูล
Paradiseidae มีถิ่นกำเนิดที่นิวกินี ขนมีสีสันงดงามมากที่มา:
http://www.sakulthai.com/DSakulcolumndetailsql.asp?
stcolumnid=2666&stissueid=2570&stcolcatid=2&stauthorid=19

4887

love

comment

26 มิถุนายน 2552 21:23 น.

>~..สุขสันต์ วันคล้ายวันเกิดคุณ รัมณีย์ ..~~

กิ่งโศก

ท

           ขอคุณา ความดี ทุกทุกแห่ง
ประกายผ่อง ส่องแสง  สู่น้องพี่
คล้ายวันเกิด น้องต้าร์ รัมณีย์
จงสุขี กายใจ ไปทุกวาร  ...( กิ่งโศก)

        ขอผลบุญน้อมนำให้ฉ่ำชื่น
สุขชื่นมื่นไม่คลายกายห้าวหาญ
ขอแสงทองส่องสว่างในดวงมาลย์
ตลอดกาลเมตตารักษาธรรม (แก้วประภัสสร)

       โกโบต้าคนดีศรีบ้านกลอน
ขอนำพรทั่วหล้ามาน้อมนำ
ขอสมหวังทุกอย่างที่กระทำ
อย่าเพี่ยงพล้ำอุปสรรคนับคณา  (พิมญดา)

       พรอันใด ใต้หล้า ฟ้าประเสริฐ
ทุกประสงค์ จงบังเกิด แก่คุณต้า
ทั้งกายใจ เป็นสุข ทุกเวลา
คุณต้า พบยอดชู้ คู่หมายปอง  (เทพธัญญ์)


        คิดอะไรได้ดั่งใจหวัง
 สุขประดังเข้าหาพาสนอง
 งานเจริญก้าวหน้าเทียบทาทอง
ทุกข์ภัยผองมิเยือนเรือนรัมณีย์  (ยาแก้ปวด)

        สมหวังดังจิตอธิษฐาน
บุญบันดาลพริ้งเพริศประเสริฐศรี
สุขพรักพร้อมล้อมรักด้วยภักดี
รัมณีย์สุขสันต์วันเกิดเธอ... (เฌอมาลย์)

      ขอต้าสมหวังดังมุ่งหมาย
ทั้งใจกายมีสุขอยู่เสมอ
ทั้งการงานการเรียนเพียรนะเธอ
พบเจอสิ่งดีงามตามต้องการ  (ครูกระดาษทราย)

        ขอเทวามาคุ้มครองปกป้องเกศ
พ้นอาเพศพบสุขสนุกสนาน
พบรักที่สดใสใจเบิกบาน
สุขสราญ..เถิดคุณต้า...รัมณีย์...(ครูพิม)


..ขอเชิญพี่ๆ น้องๆ เพื่อน ๆ มาร่วมอวยพรเนื่องในวันคล้ายวันเกิดคุณ รัมณีย์ (ต้า) 27 มิถุนายน  แก้ไขแล้วคร๊าบบพี่น้อง..ขออภัยมากมาย กะความจำเลอะเลือน อิอิ...ดันไปจำว่าเกิดวันที่ 26  อิอิ ..
[/color][/size][/b]

4141

love

comment

19 มิถุนายน 2552 16:48 น.

~.. โอ้...ยอดดวงใจ ..~

กิ่งโศก

เสียงกระซิบ กระซาบ กำชับสั่ง
แผ่วภวังค์ ดังว่า เสียงสวรรค์
พลังเอื่อย ผ่าวอุ่น ละมุนพลัน
ประกายจันทร์ แจ่มพร่าง กระจ่างจินต์

ถ้อยเธอใช่ คล้ายฉุด ยุดฉันนั่ง
ดึงแลรั้ง แรงรับ ขยับผิน
เคยท่าวทบ ลบล้ม จมกลั้วดิน
หัตถ์ยุพิน พยุง จูงลุกเดิน

คราสั่นหนาว ร้าวรัว จนตัวหลอน
โอบสองกร กอดก่าย คลายสะเทิ้น
ส่งสำเนียง เสียงปลอบ เปล่งดำเนิน
ไม่ห่างเกิน เกาะเนตร มิวางนัยน์

ยามพี่หิว เจ้าหา ภักษาหาร
ยามกระหาย ประทาน ป้อนน้ำให้
ยามพี่สุข เจ้ายิ้ม .พริ้มพิไล
ยามพี่ทุกข์ ปลอบใจ จิตคลายจม

.เธอคือใคร คล้ายเป็น เช่นแม่พระ
คืออัปสร เทวะ ส่งคู่สม
คือเทพี กรุณา บุตรพระพรหม
คือ..ผืนผ้า คลุมห่ม ให้หายครวญ....

เครดิตภาพ จากกูเกิ้ลครับ..

นึกถึงตอนอ่านนิยายเรื่องหนึ่ง ตอนพระเอก ป่วยเป็นไข้มาลาเรีย และกำลังตกอยู่ในวงล้อมสางเขียว...อิอิ .. ดีว่ามีนางเอก มาคอยช่วยอะ ...อิอิ.
พักนี้ไม่ได้มาเม้นให้เพื่อนๆเลย ขนาดกลอนเก่า ..ยังม่ายได้ตอบ..ขออภัยด้วยนะครับทุกท่าน ...ด้วยคิดถึงเลยเอากลอนเก่า มาลงก่อง ....

1996

love

comment

11 มิถุนายน 2552 10:11 น.

~..หยาดน้ำตา..ตะละแม่ เมืองตองอู ..~

กิ่งโศก


         ชลนัยน์ ไต่แต้ม  บนแก้มอิ่ม
ตะละแม่  ฝืนยิ้ม  แต่ปริ่มขม
จันทรานุช   สุดขื่น  ชื่นอกตรม
จอมนรา  พร่าข่ม  รานนารี

        เพียงใจภักดิ์  จากชาย มอบให้เจ้า
ด้วยความเขลา เข้าครอง แม่หมองศรี
ไร้ถ้อยเถียง เสียงใด  ดุษฎี
ตองอูนี้  สิสิ้น เสน่ห์เชย

       ด้วยใจปอง ของพี่   นี่เผื่อแผ่
มอบให้.แปร  ปันชู้  คู่เขนย
หนึ่งใจภักด์  รักแบ่ง ใจปองเอย
ว่าอกเอ๋ย  เผยไว้  ใครเขาฟัง

      น้ำถ้อยพี่  บั่นใจ  เจียนจะขาด
ดุจมีดบาด มาดหมาย  ให้สิ้นหวัง
ขัติยา นารี  คู่บัลลังก์
จำใจรั้ง เกียรติหญิง ...หยิ่งทะนง

...เหลือซากรัก ซากใจ  แลซากร่าง
ซากรักร้าง จางหาย ซากใจหงส์
จันทราลับ ดับรัก จักลาลง
ค่อยค่อยปลง...ร่ำลา...รักร้าวราน.
********************************************

เครดิตภาพ..จาก Thaifilm

ตละแม่จันทรา ถือได้ว่าเป็น"แม่หญิง ที่น่าสงสารที่สุด" แม้จะกำเนิดเกิดมาเพื่ออยู่คู่บัลลังก์ของบุเรงนอง (จะเด็ด , มังฉงาย)..เจ้าของสมญานาม"ผู้ชนะสิบทิศ ก็ตาม
          เพราะยอดรักของเธอนั้นใช่เก่งแต่ในการศึกรบ แต่เรื่องศึกรัก ก็หาแพ้กันไม่ ตะละแม่จึงน้ำตาตกในอยู่เป็นระยะ เหล่าหญิงงาม..ที่  จะเด็จ ..หมายล้วนแต่สร้างความทุกข์ระทมแด่นางไม่สิ้นสุด..อาทิ  ตะละแม่กุสุมา ศัตรูหัวใจแห่งเมืองแปร  หรือ นาง"อเทตยา  หรือ"กันทิมา ลูกสาวครูดาบ  หรือ"เชงสอบู" หรือ ปอละเตียง แม้แต่ นันทาเทวี...
      นอกจากนี้ จะเด็ด ยังกระทำช้ำชอกแก่นางยิ่งด้วยบอกนางว่า "ข้ารักจันทราด้วยใจภักดิ์ และรักกุสุมาด้วยใจปอง" นั่นมันหมายถึงรักนางเพียงเกียรติยศเท่านั้น แต่รักด้วยใจกลับไปให้แก่ ตะละแม่กุสุมา..
.......ช้ำนักเอย    ตะละแม่.....จากปลาปากกา..ยาขอบ..ไปหาอ่านกันนะครับพี่น้องผู้ชนะสิบทิศ
.