4 กรกฎาคม 2547 20:12 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
ฉันมีกีตาร์ตัวหนึ่ง
สายเสียงบรรเลงเพลงร็อก
สุ้มเสียงทำนองอ่อนหวาน
บางสายอบอุ่นเศร้าสร้อย
ฉันหากีตาร์ไม่เจอ
หรือจะเป็นกีตาร์ไม่มีสาย
แม้วันนี้กีตาร์ที่หายไป
เหมือนขาดหายคู่ใจยามคิดถึง
ขาดเธอไปใจฉันมันร่ำร้อง
รู้ดีว่าเธอไปไกลแสนไกล
กีตาร์มันขาดสาย
เหมือนใจมันไร้เธอ
เหมือนขาดเธอขาดไปไม่เหมือนเก่า
เหมือนตัวเราขาดสิ่งดีมีความหมาย
ที่เคยอยู่แนบสนิทชิดในใจ
ไม่เหมือนแม้สายกีตาร์ราคาแพง
********************
3 กรกฎาคม 2547 15:32 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
เพียงแต่วันนั้น...ที่เราพบกัน
เปลี่ยนเป็นวันวาน...ที่หวนมาใหม่
และเป็นวันนี้...ที่เราเข้าใจกัน
เป็นเพราะผูกพัน...พวกเราคือเพื่อนกัน
เป็นเพราะเป็นเพื่อน...จึงมีวันนี้
เป็นวันที่เรา...กลับมาพบกัน
เป็นเพียงเพราะเพื่อน...ร่วมฝันกันมา
ทุกข์สุขผ่านไป...ตามกาลเวลา
และกับวันนี้...ที่เรายังมีกัน
เพื่อร่วมสร้างสรร...ต่อฝันวันวาน
แล้วก้าวเดินไป...ร่วมทางชีวิต
เพื่อทางข้างหน้า...เราต้องมีกัน
2 กรกฎาคม 2547 17:15 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
อยากมีเธอเพียงคนเดียวที่ฉันรัก
อยากจะรักเพียงเธอฉันฝันหา
ไม่อยากรอคอยเวลาผ่านนานมา
ใจอยากลืมหรืออยากจำกันนะใจ
ไม่น่าพบเพียงเพื่อมารู้สึก
ไม่น่าซึ้งกับความหมายที่ตามหา
ไม่น่าเลยกับความจริงที่พบพา
หัวใจจ๋า ไม่น่า รัก เข้าเต็มทรวง
หน้าส่วนตัว
740
