4 มกราคม 2552 16:30 น.
กิตติเวทย์
เธอประกาศกู่ร้องจนก้องฟ้า
เป็นผู้กล้าท้าทายกระหายอยาก
พร้อมพลีชีพดวงแดแม้จำพราก
เพื่อเปิดฉากห้ำหั่นมันให้ตาย
เธอฝันว่าจะสร้างทางสันติ
เธอจะริเริ่มงานสานเป้าหมาย
หากชนะสันติภาพคือบั้นปลาย
จึงท้าทายให้เข้าร่วมขบวนการ
สันติภาพต้องอาบฉาบด้วยเลือด
สังคมเดือดร้อนเร่าเฝ้าสังหาร
สงครามฆ่าผู้คนจนร้าวราน
เลือดแดงฉานด้วยปลายนิ้วที่พลิ้วงาม
สันติภาพนั้นหรือคือสงบ
มิใช่รบฆ่าฟันบั่นให้ขาม
สันติภาพเกิดได้ด้วยใจงาม
ใช่ปราบปรามเข่นฆ่าอย่าหลงไป
สันติภาพงามเสมอเมื่อเธอเอ่ย
แต่เธอเคยได้ยลผลบ้างไหม
เสียงปืนปังสั่งฆ่าล่าทำลาย
สันติภาพจางหายในทันที
ผู้ชนะย่อมก่อเวรเช่นพุทธว่า
ส่วนผู้แพ้ย่อมโรยราพาหลบหนี
ไร้ที่อยู่ที่กินถิ่นเคยมี
บ้างเป็นผีไม่มีญาติอนาถใจ