30 พฤศจิกายน 2551 23:23 น.
กิตติเวทย์
แปลกใจใยวันนี้ มืดมน
อยากแต่งโคลงนิพนธ์ เรื่องเศร้า
นึกไปกลับสับสน ในอก ยิ่งนา
หรือว่าต้องจิบเหล้า จึ่งได้กวี
อารมณ์เอยหลบลี้ มุมไหน
มาเถอะมาเร็วไว อย่าช้า
อกตรมขื่มขมใจ หนักยิ่ง
มาเถอะเป็นเพื่อนข้า กลั่นถ้อยโคลงกลอน
งอนง้อคลอเคลียร์เจ้า วันวาน
จำติดชิดดวงมาน กลิ่นเจ้า
เราสบตาประสาน งามยิ่ง
เสียงกริ๊กชนจอกเหล้า เปี่ยมล้นความนัย
หนึ่งสองสามสี่ห้า รินลง
เคียงคู่นวลอนงค์ เลิศล้น
จิบไปแขนยังคง แนบแน่น
กอดชิดเกินหลีกพ้น ดูเจ้าเอียงอาย
เอียงอายทำไมเจ้า กานดา
มีแค่สองเรานา ยอดชู้
มามะขอจุ๊บนา มามะ
คิดว่าเธอคงรู้ พี่นี้หมายปอง
ยามคิดถึงนวลน้อง ทีไร
อารมณ์กวีไว ยิ่งล้ำ
จิบเบียร์ยิ่งไวไฟ อิอิ
ลืมโลดมวลความช้ำ ฤทธิ์เจ้าสุรา
29 พฤศจิกายน 2551 19:19 น.
กิตติเวทย์
รักเธอนะ...ฝากจุ๊บ.......ไปลูบแก้ม
รักเธอนะ...เดือนแรม...จุ๊บแก้มขวา
รักเธอนะ...จุ๊บจุ๊บ..........แก้มซ้ายจ้า
รักเธอนะ...สัญญา.........จ๊ะจุ๊บจุ๊บ
รักฉันไหม... ให้จุ๊บ........แก้มฉันหน่อย
หากรักฉัน.....ต้องคอย...ให้ฉันจุ๊บ
หากรักฉัน.....มามะ........ขอจุ๊บปุ๊บ
หากให้จุ๊บ.....จะจุ๊บคืน....ให้ชื่นใจ
29 พฤศจิกายน 2551 18:01 น.
กิตติเวทย์
เดินเข้าป่าหน้าฝนจนหนาวเหน็บ
มีลูกเห็บปนตกยกหมวกสูง
เดินหาเห็ดเล็ดไปพุ่มไม้มุง
ข้างท่อนซุงเสียงแอ๊บแอ๊บแว๊บผ่านมา
ย่องเข้าไปใคร่ดูให้รู้เสียง
ฟังสำเนียงสั่นขาดหวาดผวา
เจ้างูนั่นคาบเขียดน้อยด้อยกายา
เลยถอยมาหาเห็ดเล็ดเลาะธาร
จะช่วยเขียดก็เบียดเบียนเจ้างูมัน
กี่นานวันเจอทีนี่อาหาร
ตัวเราเองหาเห็ดมาตั้งนาน
ยังไม่พานพบเจอเผลอถอนใจฯ
บางครั้งก็เศร้า....บางคราวหัวเราะ
ธรรมชาติย่อมมีเส้นทางของมันเอง
29 พฤศจิกายน 2551 14:04 น.
กิตติเวทย์
ลม...ปากหวานน้ำตาลยังพาลแพ้
รัก..จริงแท้แค่คำลวงห่วงเสมอ
ใจ..หลงเชื่อวาจาพาละเมอ
ร้าว..จนเพ้อเธอทำให้ช้ำทรวง
ลม..ปากหวานทรมาน์วิญญาณ์ยิ่ง
รัก..ว่าจริงกลิ้งกลอกหลอกว่าหวง
ใจ..ระบมขมระกำเพราะคำลวง
ร้าว..จนกลวงลวงรักจนปักใจ
ใจ..จะขาดรอนรอนอ่อนโง่นัก
ร้าว..เพราะภักดิ์รักเขาไม่เอาไหน
ลม..คำลวงไพเราะเสนาะนัย
รัก..มอบให้ไปสิ้นเพราะลิ้นลวง
29 พฤศจิกายน 2551 10:03 น.
กิตติเวทย์
เมื่อปีกลายจำได้ไม่ลางเลือน
ยังเสมือนวันวานเพิ่งผ่านหาย
ที่หาดวอนบางแสนแดนหาดทราย
พบจอมใจที่นั่นตะวันรอน
แม้เวลาเพียงนิดที่ชิดใกล้
แต่หัวใจไวนักดังปักศร
งามใบหน้าวาจาเอื้ออาทร
ใจยังจำไม่ถอนตอนปีกลาย
เคยได้ยินมามากรักแรกพบ
เคยประสบคำนี้มีความหมาย
ก่อนหน้านั้นฉันมั่นมันนิยาย
แต่ปีกลายฉันประสบพบความจริง
ปีกว่าผ่านแต่ฉันยังฝันหา
ยังแว่วถึงวาจากัลยาหญิง
แม้อยากลืมลืมไปใจประวิง
หรือฉันพบรักจริงหญิงคู่ใจ
โอ้หาดวอน ช่วยวอนเธอ ฉันเพ้อถึง
โอ้หาดวอน ช่วยรำพึง ถึงที่หมาย
โอ้หาดวอน ช่วยบอกเธอ ฉันเพ้อใจ
โอ้หาดวอน ช่วยพาให้ เธอกลับมา
หากวันนี้ได้เจอเธออีกครั้ง
ฉันจะรั้งเธอไว้ใจโหยหา
จะบอกรักทันทีที่สบตา
จะขอเธอวิวาห์ด้วยแหวนงามฯ
หน้าส่วนตัว
1107
