23 มีนาคม 2552 15:34 น.
กิตติเวทย์
สะใจในวันนี้ เลิศเลอ
จึงขอสดุดีเธอ ฝากไว้
หงส์เอยทำท่านเซอร์ หงุดหงิด
ทำแต้มรดคอไซร้ ห่างไว้แต้มเดียว
สี่ศูนย์มาดริดนั้น ฟอร์มเทพ
สี่หนึ่งทำผีเจ็บ ยิ่งร้าย
ห้าศูนย์วิลล่าเก็บ ความหวัง
สิบสามลูกติดป้าย นี่นี้ Liverpool
ผีช้ำระกำแท้ ดวงจิต
ใบแดงของวิดิช ช่างร้าย
ยิ่งเจ็บจนมืดมิด ทนเจ็บ
สองแดงวันเสาร์คล้าย ผีซ้ำด้ำพลอย
หงส์เอยโฉบเหนือฟ้า กินลม
อย่าหลงเพลินคำชม นะเจ้า
สงบจิตคงความคม ติดต่อ
แชมป์คงได้คลอเคล้า มอบให้แฟนชม
20 มีนาคม 2552 15:14 น.
กิตติเวทย์
การมองโลกมองได้ในหลายแง่
มันสุดแต่ใครจะปองมองแบบไหน
อาจขึ้นกับอดีตเขาที่ผ่านไป
หรือพื้นฐานกลไกในวันวาน
บ้างชอบมองแง่ลบคราพบหน้า
แย่จังหว่า,ไม่น่าเลย, เปรยฉะฉาน
ชอบตำหนิ ติติง วิ่งเดือดดาล
ชอบมองผ่านมุมลบครบกระบวน
แต่ยังมีอีกคนหนึ่งซึ่งมองกว้าง
มองทุกอย่างแง่ดีอย่างถี่ถ้วน
เอาใหม่น่า, ไม่เป็นไร, ค่อยทบทวน
ใจไม่ด่วนสรุปแล้วโวยวาย
ชายสองคนเดินทางอย่างเหนื่อยอ่อน
กรำแดดร้อนอยากดื่มน้ำให้ช้ำหาย
เขาเอาน้ำครึ่งแก้วมาให้ผ่อนคลาย
ทั้งสองชายต่างคิดไม่เหมือนกัน
ชายคนแรกตาเห็นก็เต้นจิต
สร้างความคิดตำหนิริเหยียดหยัน
ใยเอาน้ำแค่ครึ้งแก้วมาให้กัน
กูหิวน้ำจนตัวสั่นมันน้อยไป
คนที่สองเห็นน้ำใสใจสว่าง
ขอบคุณจังที่ให้คลายกระหาย
น้ำตั้งครึ่งแก้วนี้ค่ามากมาย
หากไม่ได้คงจะแย่แน่หนอเรา
19 มีนาคม 2552 15:28 น.
กิตติเวทย์
แอบ คิดถึงตรึงจิตคิดควงแขน
รัก แนบแน่นดวงใจไม่แปรผัน
ใคร คนหนึ่งรู้ไหมใครคนนั้น
บาง คืนวันฝันดีมีแก้วตา
คน นี้แหละใช่เลยอยากเผยชี้
ใน ชีวีไม่มีใครเคยใฝ่หา
บ้าน กลอนไทยให้พบรักปักอุรา
กลอน กวีอักขราพาพบเจอ
หายไปนาน ยังคิดฮอดเพื่อนนักกลอน และบ้านกลอนเสมอ
หวังว่าเธอคงสบายดี
4 มกราคม 2552 16:30 น.
กิตติเวทย์
เธอประกาศกู่ร้องจนก้องฟ้า
เป็นผู้กล้าท้าทายกระหายอยาก
พร้อมพลีชีพดวงแดแม้จำพราก
เพื่อเปิดฉากห้ำหั่นมันให้ตาย
เธอฝันว่าจะสร้างทางสันติ
เธอจะริเริ่มงานสานเป้าหมาย
หากชนะสันติภาพคือบั้นปลาย
จึงท้าทายให้เข้าร่วมขบวนการ
สันติภาพต้องอาบฉาบด้วยเลือด
สังคมเดือดร้อนเร่าเฝ้าสังหาร
สงครามฆ่าผู้คนจนร้าวราน
เลือดแดงฉานด้วยปลายนิ้วที่พลิ้วงาม
สันติภาพนั้นหรือคือสงบ
มิใช่รบฆ่าฟันบั่นให้ขาม
สันติภาพเกิดได้ด้วยใจงาม
ใช่ปราบปรามเข่นฆ่าอย่าหลงไป
สันติภาพงามเสมอเมื่อเธอเอ่ย
แต่เธอเคยได้ยลผลบ้างไหม
เสียงปืนปังสั่งฆ่าล่าทำลาย
สันติภาพจางหายในทันที
ผู้ชนะย่อมก่อเวรเช่นพุทธว่า
ส่วนผู้แพ้ย่อมโรยราพาหลบหนี
ไร้ที่อยู่ที่กินถิ่นเคยมี
บ้างเป็นผีไม่มีญาติอนาถใจ
27 ธันวาคม 2551 10:42 น.
กิตติเวทย์
อยาก...ฝากลมพัดไกลไปบอกเจ้า
ได้.......ไหมเล่าลมจ๋าข้าสิ้นหวัง
กำ........ความนัยไปเล่าให้เธอฟัง
ลัง........เลจังวันที่ไม่มีใคร
ใจ........ของเธอให้ฉันบ้างได้ไหมเล่า
จาก......คนเศร้าหม่นหมองปองสดใส
เธอ......จ๋าเธอรำพึงนี้จากห้วงใจ
บ้าง......ได้ไหมให้ฉันอยู่สู้ชีวิต
ใน.......วังวนชีวิตคิดไม่ตก
วัน.......คืนอกตีบตันสานไม่ติด
อ่อน.....เส้นทางย่างไปใช้ความคิด
ล้า........ดวงจิตท้อบ้างบางเวลา
หน้าส่วนตัว
945
