12 ตุลาคม 2551 18:36 น.
กิตติเวทย์
หากถามว่าใครฆ่าประชาชน
ท้องถนนแปดเปื้อนเลือดแดงฉาน
ก่อนจะตอบคิดให้รอบอย่ารนราน
จะป่วยการหากพลั้งพลาดแค่คาดไป
เพราะมันมีมือมืดกำพืดชั่ว
ไม่เผยตัวแต่บงการงานเคลื่อนไหว
รัฐบาล,พันธมิตร คนจัญไร
เสี้ยมคนให้ฆ่ากันมันยืนดู
จึงอย่าดูแค่รูปแบบที่แอบถ่าย
เพียงกลค่ายหลอกทางช่างอดสู
มันเป็นใครใครเป็นมันมุดในรู
มันผู้อยู่เบื้องหลังสังหารไทย
อย่าคิดแค่เพราะชอบพันธมิตร
อย่าคิดแค่เพราะสนิทรัฐคนไหน
คิดแบบนี้เราอีกคนที่จัญไร
ต้องคิดให้รอบคอบก่อนตอบความ
12 ตุลาคม 2551 11:50 น.
กิตติเวทย์
ฉันถามว่าทั้งคนฆ่าแลถูกฆ่า
ใครกันหว่าบงการสานข้างหลัง
รัฐบาลของใครหนออยากรู้จัง
พันธมิตรจิตคลั่งไคล้ใครหลังมัน
สนธิเป็นใครกันฉันไม่รู้
ไม่เคยกู้ชาติไทยสมัยผ่าน
มาทำไมตอนนี้ฉันงงงัน
คนบอกฉันมันเคียดแค้นจึงเอาคืน
รัฐบาลตัวจริงนั้นฉันไม่เห็น
หรือเขาเป็นตัวจริงใช่สิ่งฝืน
หรือว่าเขาไม่มีที่จำต้องยืน
เพราะหากขืนปล่อยไปไทยวุ่นวาย
ฉันไม่ทราบพันธมิตรคิดอย่างไร
หากมีชัยอะไรหรือคือเป้าหมาย
หรือเพียงแค่กดดันให้ออกไป
เพราะมันคือศัตรูใหญ่ใครบางคน
บอกฉันหน่อยได้ไหมใครใสสุทธิ์
บอกฉันหน่อยคนพุทธสุดแห่งหน
บอกฉันหน่อยอิสลามตามกมล
บอกฉันหน่อยคริสตชนพวกคนไทย
ก็ไหนบอกรักไทยมิใช่หรือ
ฤากระพือแค่ลมปากลากถูไถ
มีแต่โกรธชิงชังขอมีชัย
เมืองวุ่นวายมึงเห็นไหมบรรลัยชน
กิตติเวทย์ 12 ต.ค. 51 - 11:44 IP 222
12 ตุลาคม 2551 09:01 น.
กิตติเวทย์
มันเป็นหมาหรือหมูอยู่เบื้องหลัง
เติมกำลังอุดหนุนทุนไม่หมด
มันเป็นใครกันหนอใจคิดคด
ทุรยศทำลายชาติศาสน์ของมัน
มันเป็นใครกันนี่ที่เสี้ยมสาย
มันเป็นควายหรือวัวตัวผกผัน
มันเป็นงูหรือเป็นตัวอะไรกัน
หรือว่ามันเป็นตัวเหี้ยม..ม..ไม่มี
มันเป็นใครหลอกคนไปให้เขาฆ่า
มันเป็นใครโง่บ้าว่าศักดิ์ศรี
มันเป็นใครลิงค่างบ่างชนี
มันเป็นใครหลอกน้องพี่เราไปตาย
มันเป็นใครใช้ใครให้ไปฆ่า
มันเป็นใครโง่บ้าห่าฉิบหาย
มันเป็นใครผู้อยู่หลังความวุ่นวาย
มันเป็นไทยฝรั่งจีนหรือคนลาว
มันเป็นคนคงไม่ได้ใจมันชั่ว
มันเป็นตัวจัญไรไร้กรรมขาว
มันเป็นสัตว์หลายชนิดจิตมัวเมา
มันคนเขลาเต่าควายเหี้ยเพลี้ยทั้งมวลฯ
12 ตุลาคม 2551 07:40 น.
กิตติเวทย์
ชายคนหนึ่งลงแรงแสวงหา
เพื่อตามล่าคว้าเหตุแห่งความสุข
ยิ่งตามหายิ่งพบประสบทุกข์
โอ้ความสุขเจ้าอยู่ที่ไหนกัน
ที่ดินกว้างบ้านใหญ่ยังไม่พอ
เงินทองก็มั่งคั่งยังโศกศัลย์
เมียหลายคนคิดว่าสุขอนันต์
กลับสุขสั้นพลันถูกทุกข์เบี่ยงเบน
เขาค้นคว้าหาต่อไม่ท้อใจ
สิ่งไหนไหนฝันใฝ่อยากได้เห็น
เขาก็เอามาใส่มาประเคน
แต่ไม่เห็นสุขสงบจบวันตายฯ
6 ตุลาคม 2551 19:26 น.
กิตติเวทย์
เช้าวันหนึ่งอยากไปที่ชายหาด
ในใจคาดความสดใสใจสุขสม
กลิ่นโอโซนบริสุทธิ์คงน่าชม
ต้องภิรมย์แน่แท้แม้คิดไป
ฉันจึงเดินทางพลันทันความคิด
หลังจากปิดลั่นกลอนก่อนจะสาย
จากที่พักเดินทางแสนสบาย
สามร้อยเมตรไม่ไกลในทางเดิน
ด้วยใจหวังปองถวิลกลิ่นโอโซน
จึงรู้สึกโลดโผนกระโจนเหิร
อยากสดชื่นยามเช้าย่ำเท้าเพลิน
สวยเหลือเกินธรรมชาติที่หาดงาม
แต่ทันใดจมูกฉันพลันได้กลิ่น
จะเคยชินหรือไม่ใจตรองถาม
ตาฉันมองไปรอบเพื่อสอบความ
จึงรู้ตามเป็นจริงสิ่งต้นตอ
ชายคนหนึ่งนั่งยองยองตามองต่ำ
บ่นพึมพำดูซ้ายขวาตาเหลอหลอ
ถลกผ้าพันเอวเกี่ยวถึงคอ
เหมือนนั่งรอใครสักคนบนมรรคา
ฉันเดินเข้าไปใกล้อีกนิดหนึ่ง
อยากรู้ถึงความหมายใจกังขา
ชายคนนั้นทำสิ่งใดกันนา
จึงส่งกลิ่นโชยมาตามสายลม
โอ้ย..ตายแล้วแขกตี้มันขี้แตก
อยากจะแทรกดินหนีที่ขื่นขม
แค่ใจคิดสองเท้าเฝ้านิยม
รีบผสมกับจิตคิดผ่อนคลาย
พอเดินมาได้หน่อยจึงค่อยหยุด
ทำเป็นก้มคุ้ยขุดหาจุดหมาย
วิ่งไล่ปูเข้าสู่ร่องรูทราย
แต่ไม่คลายแลจ้องมองดูมัน
พอเสร็จปั๊บมันจับผ้าทั้งหน้าหลัง
เดินขาถ่างย่างลงไปให้ขบขัน
นั่งยิ้มป๋อรอคลื่นทะเลพลัน
พอคลื่นดันมันขยับเตรียมรับเอา
พอคลื่นทักกวักปุ๊บเข้าลูบตูด
ล้างไม่หมดหน้าไม่บูดตามสูตรเก่า
รอคลื่นใหม่ซัดมาช่วยบรรเทา
แขกคนแล้วคนเล่าเอาท่ากัน
พอสายหน่อยแสงสุรีย์ฉาบสีฟ้า
สว่างจ้าเวลาไม่ผกผัน
เปล่งแสงให้มวลสัตว์มานานวัน
ไม่แบ่งสันปันส่วนล้วนเท่าเทียม
มองทางซ้ายเห็นตายายไหว้แสงสูรย์
เพื่อเพิ่มพูนพลังหวังเต็มเปี่ยม
สุริยาราชาไฟไร้ผู้เทียม
ขอให้ข้านี้ยอดเยี่ยมและยั่งยืน
แปดโมงกว่าหันหน้าว่าจะกลับ
เห็นลิบลับแต่ไกลในท้องคลื่น
ชาวประมงหาปลายามดึกดื่น
มุ่งหน้าคืนเอามาขายให้คนทาน
ทุกเช้าตรู่ได้เห็นเป็นเช่นนี้
ทั้งนั่งขี้ไหว้เจ้าเคล้าถิ่นฐาน
ออกหาปลาที่กินขี้จนท้องบาน
ใช่เผาผลาญผ่านเห็นเข้าเล่าให้ฟัง
ออกจากบ้านหวังได้สูดอากาศ
งามรสชาดแห่งทะเลเท่ดังหวัง
แต่สุดท้ายหาไม่ได้น่าเศร้าจัง
หันกลับหลังบ้านเราเท้าซวนเซ
หมดเลยหมดกลิ่นโอโซนบริสุทธิ์
กลับได้สูดกลิ่นขี้แขกแปลกไม่เก๋
อ๊อกซิเจนเช้านี้นี่รวนเร
เพราะแขกเท่แท้จริงสิ่งวิกล
เคยได้ยินแต่เขาว่ามานานแล้ว
ไม่เคยแคล้วแขกขี้มีทุกหน
ริมชายหาดตลาดสดไม่อดยล
ข้างถนนพ่อก็ขี้มีดาษดา
หากจะมองว่าลามกตลกขัน
ก็มองได้เช่นกันสุดหรรษา
แต่หากมองว่าเป็นเช่นปรัชญา
ดูมีค่าพัฒนาปัญญาเรา
ว่านี่คือวิถีของชีวิต
สิ่งแวดล้อมลิขิตดวงจิตเขา
เป็นเช่นนี้เล่าขานมานานเนา
จะว่าเขาไม่ดีนี่ไม่แฟร์
เหตุว่าเขาอาศัยในกระต็อบ
ใช้เป็นที่คลุมครอบหมอบนอนแผ่
ส้วมไม่มีขี้ที่ไหนใครเหลียวแล
นี่คือความจริงแท้โปรดแลมอง
แต่ก็มีคนที่นิสัยเสีย
ยังคลอเคลียสันดานเก่าให้เศร้าหมอง
อยู่บ้านใหญ่ส้วมหรูประตูทอง
แต่หมายปองจ้องขี้ที่ริมทาง
อยู่อินเดียต้องระวังอย่าพลั้งพลาด
ใช้สติอย่าขาดกวาดสะสาง
เผลอเมื่อใดได้ปรัชญาคาหลุมพราง
เดินขาถ่างล้างที่ไหนน้ำไม่มีฯ
กลอนนี้ผมแต่งไว้เมื่อหลายปีก่อนตอนใช้ชีวิตอยู่
ที่อินเดีย อยากให้เพื่อนได้อ่าน
จะได้ซาบซึ้งถึงบรรยากาศของชายทะเลที่อินเดีย
ใต้ เผื่อสนใจอยากไปดูมั่ง...555
หน้าส่วนตัว
2277
