13 พฤศจิกายน 2551 10:04 น.
กิตติเวทย์
ตักน้ำใส่กาต้ม
เสียบปลั๊กกลมนั่งชมข่าว
ช่องสามเรื่องเบาเบา
ดูสี่สาวเขาเม้าท์กัน
ตักกาแฟใส่ไปในแก้วขาว
ค๊อฟฟี่เมทนั้นเล่าเท่าเพื่อนฉัน
น้ำตาลก็สองช้อนไม่ต่างกัน
จึงมีฉันกับเธอเสมอใจ
พอน้ำร้อนดีดป๊อกบอกรีบเข้า
จึงจ้ำอ้าวลุกขึ้นชื่นสดใส
มือกดปั๊บรับน้ำร้อนสะใจ
แล้วก็ใส่นมข้นไปให้กล่อมกลม
ดูกาละแมร์กาแฟฉันพลันหอมกรุ่น
อีกดูคุณปุ้ยเจรจาผสม
คุณนีน่าอีกคุณไก่ใส่อารมณ์
จิบกาแฟหวานมันขมอารมณ์ดี
นอนดึกเมื่อคืนผ่าน
จึงนอนนานกว่าวานก่อน
ตื่นมาตะวันอ้อน
ไม่กล้าค้อนดวงตะวัน
10 พฤศจิกายน 2551 19:24 น.
กิตติเวทย์
เคยได้ยินบ้างไหมใคร่ขอถาม
กับข้อความตามที่ชี้ให้เห็น
หากฆ่าแมวเท่ากับการฆ่าเณร
มีปรัชญาช่อนเร้นเป็นเช่นไร
แมวเป็นสัตว์เดรัจฉานท่านก็รู้
ใยมีผู้เปรียบกับเณรเช่นความไข
เณรเป็นผู้ทรงศีลจินต์อำไพ
ได้อย่างไรเปรียบเป็นเช่นกับแมว
น่าจะมีปัญหาปรัชญาแฝง
ที่แต้มแต่งซ่อนไว้ในครองแถว
แมวเท่าเณรและเณรก็เท่าแมว
ความในแถวมีนัยไฉนกันฯ
มาแล้วครับคำตอบที่มอบให้
จะลองว่าเรื่องไปให้สืบสาน
เป็นเรื่องเล่าฟังมาจากอาจารย์
ลองฟังดูนะท่านครับกับเรื่องราว
ผมเคยฟังพระอาจารย์นานมาแล้ว
ครับคุณแก้วประภัสสรนักกลอนสาว
หนูมากมายต้องไล่จับด้วยแมวคราว
จะขอกล่าวเรื่องราวสาวความนัย
โดยหน้าที่เณรเป็นผู้อุปัฏฐาก
ที่เด่นมากคือดูแลเอาใจใส่
ตู้พระธรรมองค์สัมมาให้ปลอดภัย
เพื่อสืบทอดสู่รุ่นใหม่อนุชน
คนโบราณบันทึกธรรมองค์สัมพุทธ
ไว้เป็นชุดบนใบลานสานกุศล
เขียนเป็นถ้อยร้อยเป็นผูกไม่เปปน
กันสับสนคนทีหลังนั่งอ่านตาม
แต่ห้องเก็บตู้พระธรรมไม่ล้ำยุค
มีหนูชุกมากมายไม่เกรงขาม
มันกัดแทะตู้ไม้ใส่พระธรรม
จะปราบปรามอย่างไรไม่ขาดตอน
อันเณรน้อยไม่ได้เฝ้าทุกเวลา
อุปัฏฐากอุปัชฌาย์อาจารย์สอน
จึงเลี้ยงแมวไว้เฝ้าประตูกลอน
คอยดักหนูวิ่งสลอนกัดกร่อนธรรม
แมวไม่อยู่หนูล่าท่านว่าไว้
เณรจึงให้แมวขู่หนูเกรงขาม
เมื่อแมวมาหนูหลบครบทุกยาม
ตู้พระธรรมจึงอยู่รอดปลอดภัยมา
เจ้าแมวคราวไม่รู้ตู้ธรรมะ
มันแค่กะไล่หนูไปใช่อาสา
แต่ผลคือใบลานธรรมองค์พุทธา
ถูกรักษาไว้จนถึงยุคของเรา
คุณของแมวที่ไล่หนูผู้ทำลาย
จนพระธรรมสืบสายไม่อับเฉา
เณรเปลี่ยนแมวแมวเปลี่ยนเณรช่วยแบ่งเบา
ทุกค่ำเช้าเฝ้าใบลานสืบสานธรรม
โบราณาอาจารย์ท่านจึงเปรียบ
ให้แมวเทียบกับเณรเช่นที่ถาม
นี่คือคำเฉลยเปลือยนัยความ
ที่ผมนำมาตอบให้ได้ฟังกัน
หากท่านใดมีแนวคิดดีดี..ก็ลองว่ามาดูนะครับ...
แบ่งปันความรู้ครับ...
9 พฤศจิกายน 2551 20:22 น.
กิตติเวทย์
เคยได้ยินบ้างไหมใคร่ขอถาม
กับข้อความตามที่ชี้ให้เห็น
หากฆ่าแมวเท่ากับการฆ่าเณร
มีปรัชญาช่อนเร้นเป็นเช่นไร
แมวเป็นสัตว์เดรัจฉานท่านก็รู้
ใยมีผู้เปรียบกับเณรเช่นความไข
เณรเป็นผู้ทรงศีลจินต์อำไพ
ได้อย่างไรเปรียบเป็นเช่นกับแมว
น่าจะมีปัญหาปรัชญาแฝง
ที่แต้มแต่งซ่อนไว้ในครองแถว
แมวเท่าเณรและเณรก็เท่าแมว
ความในแถวมีนัยไฉนกันฯ
จะเฉลยในตอนหน้า...นะครับ
แต่อยากจะฟัง...ท่านมีทัศนะอย่างไร...
"ฆ่าแมวเท่ากับฆ่าเณร"
ลองว่ามาพลัน
8 พฤศจิกายน 2551 20:28 น.
กิตติเวทย์
ปีศาจแดงจะแผลงฤทธิ์ได้หรือไม่
ยกพลบุกถิ่นปืนใหญ่ใจกล้าแข็ง
ทั้งรูนี่บาตอฟโด้ร้ายแรง
อาจจะแย่งเบียดปืนสะอื้นใจ
หรือไม่ก็ปืนอาจประกาศศักดิ์
เล่นคึกคักหนักแน่นแผนแจ่มใส
ยิงปืนแม่นไล่ผีกระเจิงไป
หลอกหลอนใจ "ปีศาจแดง" แย่งแต้มครองฯฯฯ
เอาใจช่วยทั้งสองทีมนะครับ...
เอ้า..ให้เสมอ...ละกัน...อิอิ
8 พฤศจิกายน 2551 13:59 น.
กิตติเวทย์
เอ้า..! นั่งลงใครอยากฟังนิทานก้อม
ขยับมารอบล้อมเป็นวงสาน
มาใกล้ใกล้จะได้ชัดในนิทาน
เรียกเรื่องสั้น "นิทานก้อม" ล้อมเข้ามา
มีชายหนึ่งหนุ่มแน่นแสนหล่อเท่
แต่งตัวดีโก้เก๋จากเคหา
ไปทำงานรีบเร่งแข่งเวลา
ทั้งเดินวิ่งสลับขาฝ่าฝูงชน
ทันใดนั้นก็มีชายอีกคนหนึ่ง
เข้ามายืนหน้าบึ้งฝั่งถนน
ตะโกนด่าหนุ่มงามท่ามกลางคน
ด่าเสียจนไม่มีดีเหลือให้ชม
เขาจึงมีโทสะโกรธะมาก
อยากกระชากมาแทงเข่าเอาให้สม
"มึงเป็นใคร มาด่ากู" ผู้หล่อคม
แต่ต้องข่มเพราะต้องรีบไปทำงาน
ทำงานไปใจดาลเดือดไม่เหือดหาย
คิดถึงชายแปลกหน้าช่างกล้าหาญ
มันเป็นใครกันวะมาระราน
กูอยากฆ่ามาประจานให้โลกดู
หนึ่งสองสามอาทิตย์จิตฟุ้งซ่าน
แม้เดินผ่านที่เก่าเศร้าอดสู
อยากถามมันทำไมมึงด่ากู
แต่ไม่รู้อยู่ไหนหาไม่เจอ
หนึ่งเดือนผ่านเขาเล่าให้เพื่อนฟัง
อยากสอนสั่งคนที่ด่าทีเผลอ
หากฆ่าได้ก็จะฆ่าถ้ากูเจอ
เพราะทำกูเขินเก้อกลางประชา
เพื่อนรับฟังนั่งมองปองสงสาร
จึงบอกว่าไอ้คนนั้นมันคนบ้า
หลายเดือนก่อนกูก็เจอมันด่ามา
แต่รู้ว่ามันบ้าวิกลใจ
แปลกแต่จริงพอรู้เห็นมันเป็นบ้า
ในอุราเปลี่ยนปลอดโปร่งโล่งผ่องใส
อยากขู่ฆ่าทำร้ายสูญหายไป
เป็นไปได้อย่างไรใครตอบที
ก็เดือนก่อนฟุ้งซ่านรำคาญจิต
หลายอาทิตย์เศร้าหมองครองราศี
โกรธหายไปอยู่ไหนในตอนนี้
กลับกลายเป็นอารมณ์ดีราศีงาม
อารมณ์อยากเล่านิทาน...อิอิ
ที่จริงเรื่องนี้เล่าให้เด็กๆ (ผู้ใหญ่ด้วย) ฟังบ่อย
แต่วันนี้อยากลองนำมาเล่าผ่านบทกวีดู.
ได้อารมณ์ไปอีกแบบ....ว่าม๊ะ