2 ธันวาคม 2551 10:20 น.
กิตติเวทย์
ถึง......ที่รักฟากฟ้า ไกลกัน
เธอ....ที่เคยผูกพัน ชิดใกล้
ผู้.......เป็นดั่งชีวัน เลอค่า
เป็น...ดั่งดวงตาไซร้ ของข้าเนอนา
ดวง....ใจอยู่ไกลโพ้น แดนดิน
ใจ......พี่ห่วงยุพิน ยิ่งล้ำ
อยู่.....เย็นเป็นสุขจินต์ ดีไหม
เสมอ..มั่นปองคิดย้ำ แต่เจ้าคนเดียว
มิ.......มีเพียงสักครั้ง ในจิต
เคย...ที่จะใกล้ชิด อื่นผู้
เปลี่ยน..ใจคู่ชีวิต เป็นอื่น เลยนา
ไป.....เถอะเรียนให้รู้ จบแล้วหวนคืน
2 ธันวาคม 2551 09:33 น.
กิตติเวทย์
ปริญญาตรีนี่นี้ บัณฑิต
บางพวกมากความคิด เก่งล้น
บางพวกสับสนจิต มืดมั่ว
ดีชั่วมีมากพ้น หากให้คำนวณ
บัณฑิตดังว่านี้ ทางโลก
หากขยันไม่มีตก สักผู้
บางพวกสัปหงก แอบหลับ
ครบสูตรเป็นผู้รู้ รับไว้ปริญญา
บัณฑิตเขาว่าไว้ ฉลาด
คนเก่งมากสามารถ เด่นล้ำ
ชีวิตก็สะอาด งามทั่ว
อุปสรรคมาก็ย้ำ อาจแก้ปมคลาย
บัณฑิตทุกวันนี้ ดูแปลก
บัณฑิตจิตใจแตก ชั่วช้า
บางคนชอบแตกแยก ใจชั่ว
บางพวกเป็นผู้กล้า เสพคุ้นความดี
บางคนจบสูงแท้ มหา บัณฑิต
พูดคิดทำนานา ค่าล้ำ
แต่มีพวกเย็นชา ปนอยู่
คิดชั่วปองหั่นห้ำ เพื่อสร้างประโยชน์ตน
อีกคนสุดแปลกแท้ ดุษฎี บัณฑิต
มีอยู่ยังคลุกคลี ชั่วช้า
เรียนมากน่าจะดี เป็นแบบ อย่างนา
แต่กลับมืดมัวบ้า ต่ำช้าทรชน
หลายคนจบสูงล้ำ เรียนมา
พอสบกับปัญหา มืดตื้อ
จนใจไม่อาจหา ทางออก
ถึงกับทำลายชื่อ ฆ่าให้ตัวตาย
ว่ามาคือบัณฑิต โลกีย์
ปนอยู่กับชั่วดี ติดย้ำ
ทั้งที่ความหมายมี บัณฑิต ฉลาดนา
หมายว่าปัญญาล้ำ กอปรด้วยคุณธรรม
30 พฤศจิกายน 2551 23:23 น.
กิตติเวทย์
แปลกใจใยวันนี้ มืดมน
อยากแต่งโคลงนิพนธ์ เรื่องเศร้า
นึกไปกลับสับสน ในอก ยิ่งนา
หรือว่าต้องจิบเหล้า จึ่งได้กวี
อารมณ์เอยหลบลี้ มุมไหน
มาเถอะมาเร็วไว อย่าช้า
อกตรมขื่มขมใจ หนักยิ่ง
มาเถอะเป็นเพื่อนข้า กลั่นถ้อยโคลงกลอน
งอนง้อคลอเคลียร์เจ้า วันวาน
จำติดชิดดวงมาน กลิ่นเจ้า
เราสบตาประสาน งามยิ่ง
เสียงกริ๊กชนจอกเหล้า เปี่ยมล้นความนัย
หนึ่งสองสามสี่ห้า รินลง
เคียงคู่นวลอนงค์ เลิศล้น
จิบไปแขนยังคง แนบแน่น
กอดชิดเกินหลีกพ้น ดูเจ้าเอียงอาย
เอียงอายทำไมเจ้า กานดา
มีแค่สองเรานา ยอดชู้
มามะขอจุ๊บนา มามะ
คิดว่าเธอคงรู้ พี่นี้หมายปอง
ยามคิดถึงนวลน้อง ทีไร
อารมณ์กวีไว ยิ่งล้ำ
จิบเบียร์ยิ่งไวไฟ อิอิ
ลืมโลดมวลความช้ำ ฤทธิ์เจ้าสุรา
29 พฤศจิกายน 2551 19:19 น.
กิตติเวทย์
รักเธอนะ...ฝากจุ๊บ.......ไปลูบแก้ม
รักเธอนะ...เดือนแรม...จุ๊บแก้มขวา
รักเธอนะ...จุ๊บจุ๊บ..........แก้มซ้ายจ้า
รักเธอนะ...สัญญา.........จ๊ะจุ๊บจุ๊บ
รักฉันไหม... ให้จุ๊บ........แก้มฉันหน่อย
หากรักฉัน.....ต้องคอย...ให้ฉันจุ๊บ
หากรักฉัน.....มามะ........ขอจุ๊บปุ๊บ
หากให้จุ๊บ.....จะจุ๊บคืน....ให้ชื่นใจ
29 พฤศจิกายน 2551 18:01 น.
กิตติเวทย์
เดินเข้าป่าหน้าฝนจนหนาวเหน็บ
มีลูกเห็บปนตกยกหมวกสูง
เดินหาเห็ดเล็ดไปพุ่มไม้มุง
ข้างท่อนซุงเสียงแอ๊บแอ๊บแว๊บผ่านมา
ย่องเข้าไปใคร่ดูให้รู้เสียง
ฟังสำเนียงสั่นขาดหวาดผวา
เจ้างูนั่นคาบเขียดน้อยด้อยกายา
เลยถอยมาหาเห็ดเล็ดเลาะธาร
จะช่วยเขียดก็เบียดเบียนเจ้างูมัน
กี่นานวันเจอทีนี่อาหาร
ตัวเราเองหาเห็ดมาตั้งนาน
ยังไม่พานพบเจอเผลอถอนใจฯ
บางครั้งก็เศร้า....บางคราวหัวเราะ
ธรรมชาติย่อมมีเส้นทางของมันเอง
หน้าส่วนตัว
1032
