28 มิถุนายน 2553 21:20 น.
กิตติกานต์
เบ่งบานขานนิยามกาลชีวิต
เจ้าประดิดประดอยออกบอกความหมาย
กลางสายหมอกละลอกริ้วพลิ้วระบาย
เจ้าหายใจรายรอบมอบอุทยาน
...ทำหน้าที่วาระ ณ ชีวิต
เพียงเวลาน้อยนิดจริตก้าน
ดอกชมพูสวยงามตามวิญญาณ
เพียงเบ่งบานอวดโลกไร้โศกตรม
...จะกี่ฝน กี่ลม กี่แดดร้อน
มิอ้อนวอนใครอื่นมิขื่นขม
ชูดอกช่อล้อเล่นเซ่นสายลม
มิเจ็บคมคำใครต่อใจจินต์
...ปรารถนาหัวใจในดอกไม้
มิหวั่นไหวต่อใจใครทั้งสิ้น
สรรพสิ่งทุกเสียงเพียงได้ยิน
ปล่อยใจชินคุ้นย้ำคำว่ารัก
................................................
...........................กิตติกานต์ *_*
6 มิถุนายน 2553 22:54 น.
กิตติกานต์
+ : ดั่งดวงดอกไม้ : +
ดอกไม้...เบ่งบานไหวลมล้อ
รับรอยต่อของตะวันจวบจันทร์ฉาย
แต่ละกลีบเบาบางอย่างท้าทาย
ให้ผีเสื้อรำร่ายหมายจุมพิต
.....
คงพอใจกับการอยู่รู้สงบ
ขณะพิภพไหวหวั่นพรั่นดวงจิต
เจ้าแตกกิ่งใบดอกบอกชีวิต
ตามครรลองเนืองนิจพร้อมผลิบาน
.....
และนั่นคือความรักของดอกไม้
บริสุทธิ์ยิ่งใหญ่ในทุกด้าน
ผิดกับฉันมีฝันอันตระการ
เพียงคิดถึง...ก็ร้าวรานอยู่ภายใน
.....
อยากแทนในความฝันและความรัก
เพียงสักพักบางช่วงดวงดอกไม้
จะเรียนรู้อยู่หวังความเป็นไป
คืนหัวใจแพ้พ่ายให้ดังเดิม
..................................................
............................กิตติกานต์ *_*