21 กุมภาพันธ์ 2553 15:52 น.
กิตติกานต์
ปลีกเวลามาสักนิดเพราะคิดถึง
อาจไม่ซึ้งถึงใจไม่ได้ว่า
แต่จะทนห่างหายเหมือนไกลลา
ในอุรารุ่มรุ่มมาสุมทรวง
คิดถึงเพื่อนหลายคนทนไม่ไหว
วางงานไว้มาบ้านนี้ทั้งที่ห่วง
อาจไม่ได้เขียนตอบใช่ลอบลวง
แต่ทั้งดวงความรู้สึกนึกถึงกัน
ยามค่ำคืนดึกดื่นยังตื่นอยู่
ใจยังสู้ต่องานเพื่อสานฝัน
ห่างเหินไปใช่ว่าไม่สำคัญ
แต่งานนั้นเร่งและรีบบีบบังคับ....!
พักสายตาชมดาวที่พราวพร่าง
ดาริกาอ้างว้างอย่าร้างดับ
สบตาดาวส่งใจไกลลิบลับ
เพื่อกระชับห้วงหัวใจ...ใครสักคน
หากยังคิดถึงกันอย่าหวั่นไหว
เพียงส่งใจตอบกลับสดับผล
ดาวกระพริบส่องสว่างกลางกมล
จะมายลทุกคราที่ล้าใจ
เพราะคิดถึงจึงมาแม้ไม่ว่าง
ความคิดถึงทุกอย่างสว่างใส
หากว่าเสร็จงานสำคัญนั้นเมื่อใด
จะหอบใจมาฝากไว้ในบ้านกลอน....อิอิ
....................................................
......................................กิตติกานต์
ปล. กุหลาบแดงตัดจากสวน (คนอื่น) อิอิ
แบ่งๆกันไปชมนะคะ....*_*
13 กุมภาพันธ์ 2553 21:12 น.
กิตติกานต์
...กุหลาบหินที่ปลูกอยู่หน้าบ้าน
พร้อมเบ่งบานเอาใจใครที่เห็น
สีสดใสยวนเย้าทุกเช้าเย็น
ยังโดดเด่นยืนต้นพ้นมือมาร
...เพราะมิใช่ราชินีแห่งดอกไม้
มิต้องใจผู้คนต่างพ้นผ่าน
จึงเนานานสิ้นทุกข์สุขสราญ
เผยดอกหวานบานเคียงเพียงโลกยล
...พอใจที่ชูช่อล้อลมเล่น
โลกร้อนเย็นรับรู้อยู่ทุกหน
กุหลาบหินสวยแกร่งแฝงอดทน
ต้านลมฝนคู่โลกโชคชะตา
...หากวันนี้ไม่มีใครให้กุหลาบ
มิตรภาพฝั่งนี้ยังมีค่า
กุหลาบหินยังมั่นคำสัญญา
เป็นบุบผาของทิวาของราตรี
...มีหลากหลายสีสันเชิญกันปลูก
ดอกไม้ผูกสัมพันธ์ในวันนี้
กุหลาบหินก็หนึ่งไม้ในปฐพี
ต่อชีวีคู่โลกอย่างโชกโชน.
.....................................................
................................กิตติกานต์