12 กรกฎาคม 2552 22:59 น.
กิตติกานต์
+++ ฉันกำลังจะเข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง+++
หากความรักทำให้ใครใครตาบอด
ฉันก็คงกำลังตาบอด
ดูสิ....ใครใครก็มีความรัก
นั่นสิ...ฉันจึงเจอแต่คนตาบอด
แต่เอ...ทำไมโลกของคนตาบอด
ช่างต่างกัน
คนตาบอดบางคน
ยังอุตส่าห์สวมแว่นตาอีก
ซ้ำยังเป็นแว่นดำเสียด้วย
คนตาบอดบางคน
มีโลกงดงามแจ่มใส
คนตาบอดบางคน
มีโลกเศร้าหมอง
คุณตาบอดอยู่หรือเปล่าคะ
โลกของคุณเป็นอย่างไรบ้าง?
ไหนๆเราต่างก็ตาบอดกันทั้งนั้น
ช่วยๆถนอมน้ำใจกันเถอะนะคะ
อย่าทำร้ายหัวใจกันเลย
เดี๋ยวหัวใจจะบอดด้วย....
คงแย่แน่ๆเลย
หากความรักทำให้คนตาบอด
ฉันพร้อมจะรับการรักษา
เพื่อเปิดดวงตาให้แจ่มใส
มองโลกงดงามด้วยด้วยหัวใจที่เบิกบาน...
คุณล่ะ......จะยอมรับการรักษาไหมคะ.
12 กรกฎาคม 2552 14:52 น.
กิตติกานต์
...บทกวีวลีหวานเขาขานเขียน
ฉันวนเวียนอ่านซ้ำจนจำได้
"เธอคนเดียว คือสุดท้าย ของหัวใจ
รักแค่ไหน มากกว่าทราย ในทะเล"
...ฉันยืนมองเม็ดทรายบนชายหาด
ความฝันวาดพิลาศนักมิหักเห
กอบกำทรายหมายมาดคาดคะเน
โอละเห่ค่าเท่าใดของใจชาย
...มิอาจจะคำนวณเกล็ดเม็ดทรายได้
วะวับแวมส่องใจในแดดสาย
ประดุจดั่งเพชรทองส่องประกาย
สู่ความหมายคำว่ารักภักดิ์ดวงจินต์
...จะขอเป็นแรงใจให้เธอสู้
มอบใจอยู่เคียงข้างทุกทางถิ่น
แม้นทางไกลหัวใจจะโบยบิน
ด้วยถวิลห่วงซึ้งคิดถึงจัง....
หากคืนนี้สายพิรุณมิกรุ่นกลบ
ก็จะพบห้วงดาวเล่าฝากฝัง
ใจอิงใจ อื่นอย่าเอ่ยมิเคยชัง
ขอเพียงหวังที่ห่างไกล...ใกล้เข้ามา.
..................................................................
.................................................กิตติกานต์.
8 กรกฎาคม 2552 08:46 น.
กิตติกานต์
...ถึงโลกนี้เขาไม่เข้าใจเจ้า
ยังมีเราทอถักรักอ่อนหวาน
มิตรภาพคงไว้ไปชั่วกาล
มิอันตรธานลาร้างจืดจางไป
...อย่าร้องไห้จนใจเจียนจะขาด
น้ำตาเจ้าจะบาดใจเจ้ารู้ไหม
หนึ่งคนนี้เปี่ยมรักยังห่วงใย
มิอยากให้เพื่อนร้องไห้..อาลัยวรณ์
...เขาจากไปเพราะใจเขามิได้รัก
จึงประจักษ์ห้วงหทัยได้ถ่ายถอน
ดีกว่าหลงสับสนจนร้าวรอน
อย่าไปอ้อนหัวใจ...ไม่ภักดี
...หยุดร้องไห้ได้แล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย
น้ำตาเลยท่วมใจไปแล้วนี่
ให้น้ำตาล้างใจคงใสดี
ต่อแต่นี้ยิ้มไว้...ไม่อ่อนแอ
...ในโลกนี้มีอะไรอีกหลายอย่าง
ต้องเปิดทางก้าวไปไม่ท้อแท้
กำลังใจเติมตอบมอบดวงแด
อย่างอแงร้องไห้ให้ร้าวรอน
...เปิดหัวใจใสสว่างบนทางใหม่
ที่มิมีใจใครมาไล่ต้อน
อิสรเสรีใจในทุกตอน
ไม่สั่นคลอนไม่เป็นเช่นผ่านมา....
...เข้าพรรษาพักใจให้หายเศร้า
เพาะบ่มใจขลาดเขลาให้แน่นหนา
สายธรรมอุ่นหนุนนำฉ่ำวิญญา
ส่งใจมาเป็นเพื่อนมิเลือนลืม........
.............................................................
.............................................กิตติกานต์
Lovers
0 คน เลิฟกิตติกานต์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1149
