28 กรกฎาคม 2552 08:39 น.
กิตติกานต์
๒๙ กรกฎาคม วันภาษาไทยแห่งชาติ....ร่วมรักษ์ภาษาไทยกันนะคะ
...ภาษาไทยคือนิยามความเป็นชาติ
ใครมิอาจเหยียดหยามประณามได้
เอกลักษณ์เด่นล้ำ...ความเป็นไทย
เกียรติศักดิ์ธำรงไว้ในแผ่นดิน
...๗๒๗ ปี ลายสือไทยให้คุณค่า
ร่วมรักษาสืบสานเป็นวรรณศิลป์
สละสลวยเรียงถ้อยร้อยคำริน
ไทยทั่วถิ่นภูมิใจใช้เจรจา
...กิจการงานชื่นจิตสัมฤทธิ์ผล
ไทยทุกคนชื่นใจในภาษา
ใช้เขียน พูด อ่านกันแต่นานมา
เป็นวัจนภาษาคุณค่างาม
...ร่วมตระหนักคุณค่าภาษาชาติ
ให้วิลาศวิไลในสยาม
สื่อภาษาจรุงคำลำนำความ
เลื่องลือนามรักษ์ค่าภาษาไทย
...มาร่วมมือ ร่วมใจให้คุณค่า
ใช้ภาษาถูกความตามสมัย
หลักภาษาไวยากรณ์อย่านอนใจ
โปรดจงใช้ถูกต้องทำนองคำ
...ร่วมผูกคำสร้างสรรค์เป็นวรรรณศิลป์
น้ำคำรินรสหวานวันยังค่ำ
ทั้งร้อยแก้ว ร้อยกรองคล้องลำนำ
งดงามล้ำภูมิใจไปนิรันดร์.
....................................................................
............................................กิตติกานต์
26 กรกฎาคม 2552 16:33 น.
กิตติกานต์
จาก ร่าน สู่ ผีเสื้อ...จากผีเสื้อ สู่ ปรัชญา...ผีเสื้อ
................................*_*................................
...ขยับปีกรำร่ายหมายให้โลก
ลืมทุกข์โศกได้บ้าง...ในบางหวัง
อาหารตา อาหารใจได้ประทัง
อย่าชิงชังปวงข้า...นรากร
...วะวับแวมหลากหลายลายสีศิลป์
เจ้าโบกบินรำร่าย...หลายวันก่อน
ผ่านทิวาราตรี...กี่อาทร
ผีเสื้อเอย...เจ้ารำฟ้อนนอนที่ใด
...หรือว่าใช้ช่วงเวลา...คุ้มค่าแล้ว
จึงผะแผ่ว...ปีกล้ามิฝ่าได้
หรือมิอาจสู้อธรรม...ที่ล้ำใจ
จึงลาร้างให้โลกวุ่นสิ้นอุ่นครอง
...ดูดน้ำทิพย์ของดอกไม้จนไหวหวาน
เกาะกิ่งก้านระยับเหลือเมื่อแสงส่อง
แต่มิใช่หมายใจ...ใครจับจอง
คนทั้งผองขอเพียงพบ...สยบใจ
...จนกาลผ่านคืนวันสิ้นฝันฝาก
เหลือเพียงซากขาดวิ่นยลยินไหม
"ปรัชญา...ผีเสื้อ"เหลือสิ่งใด
จะฝากไว้...กล่าวถึง...จึงฝากคำ.
...................................................................
....................................................กิตติกานต์
24 กรกฎาคม 2552 12:09 น.
กิตติกานต์
...บินเวียนวน...ฉวัดเฉวียน
มิแปรเปลี่ยนท่วงท่าอัธยาศัย
ละเมียดกลิ่นบุปผา...หอมบาดใจ
ดูดซอนไซ้เกษรบินร่อนชม
...เจ้ารำร่ายกรีดกรายหมายอิงแอบ
สนิทแนบดอกใบไร้ขื่นขม
สวยดอกไม้...งามปีก...ฉีกอารมณ์
พระพายพรมไล้ลูบจูบลายงาม
...เมื่อยามเจ้าบินว่อนฟ้อนปีกขยับ
งดงามจับดวงจินต์ถวิลหวาม
ดุจจิตรกรวาดสีสันวันฟ้าคราม
ขยับจิตติดตาม...ข้ามบ่วงมาร
...ตระการตาสดสีผีเสื้อเอ๋ย
คงมิเคยทุกข์ท้อต่อแรงต้าน
หรือล่วงรู้...ชีวาตม์เจ้า...มิยาวนาน
จึงใช้กาล...คุ้มค่าทุกนาที
...จึ่งวาดฝันชีวีดุจผีเสื้อ
ระหว่างชีวี...ที่เหลือ...ต่อจากนี้
ตวัดปลายพู่กันมั่นฤดี
แต้มเส้นสีศิลป์สด...จรดลงใจ.
........................................................
.........................................กิตติกานต์
22 กรกฎาคม 2552 19:28 น.
กิตติกานต์
...รูปร่างฉันตอนนี้ไม่น่ารัก
รอสักพักจะสวยด้วยเฉดสี
จะไปทั่วท่องเที่ยวเดี่ยวปฐพี
อิสรเสรี...ที่อยากไป
...ตอนนี้ฉันเป็นเพียงร่าน..หนอนผีเสื้อ
ใครก็เบื่อถูกแล้วคันมันปวดได้
ผิวแตะผิวแสบร้อนอย่านอนใจ
อาจแพ้ภัยหนอนร่าน...ม่านบังตา
...เพื่อนของฉันถูกปราบเกือบราบแล้ว
เพราะมีแววทำลายไร่ในไม่ช้า
เกษตรกรเรือกสวนแท้แม้ชาวนา
เกลียดหนักหนาหนอนร่าน...พล่าผลาญไป
...ฉันเป็นร่าน...หนอนผีเสื้ออย่าเบื่อฉัน
รอคืนวันติดปีกบินหลีกได้
ก็จะสู่โลกกว้างทางวิไล
แสนไฉไลสีสันอวดด้วยลวดลาย
...เจริญวัยไปตามธรรมชาติ
อย่าซัดสาดคำพ้อต่อความหมาย
ร่านวงจรฉันเพียงผันเปลี่ยนกาย
สู่ความหมายผีเสื้ออะเคื้อเอย...
อิอิ....มองโลกแง่ดี ชีวีมีสุข..........
.................................กิตติกานต์...
19 กรกฎาคม 2552 10:43 น.
กิตติกานต์
...จะลุล่วง ไม่ล่วงลุ อยู่จนล้า
แม้แดดกล้า ลมแรง ไม่แหนงหนี
อีกท่ามกลาง สายฝน หม่นปฐพี
หนึ่งใจนี้ ยังยิ้มได้ ไม่หน่ายลา
...เธอเหนื่อยไหม ในวัน ฝันเริ่มห่าง
อย่าจืดจาง จุดหมาย อย่าหน่ายล้า
ฉันยังคง ซื่อตรง ปลงอุรา
เอื้อมไขว่คว้า ความฝัน วันเดียวดาย
...จะเหนื่อยหนัก มิท้อ ต่อชีวิต
จะลิขิต ชีวัน กลั่นความหมาย
ขอเพียงใจ เธอภักดี มิมีคลาย
เป็นสร้อยสาย คล้องสัมพันธ์ ขวัญของเรา
...วันที่โลก โศกเศร้า อย่าเหงาจิต
เพียงมิ่งมิตร ยิ้มไว้ ก็ไม่เหงา
นึกเสมอ หนทาง ระหว่างเรา
ยังแบ่งเบา เรื่องหนักหนา ห่วงอาทร
...เรามิใช่ ผู้ทุกข์ สิ้นสุขสันต์
คนมากมาย หลายหมื่นพัน ขวัญสับสน
คือตัวอย่าง ที่รู้รับ อย่าอับจน
ปลุกกมล ดวงวิญญา กล้าฝ่าไป
...เส้นทางนี้ แม้มาก หลากคมหนาม
จงนิยาม ความฝัน อย่าหวั่นไหว
ของสูงค่า คงมิมี สิ่งใดใด
ที่จะได้ มาง่าย อย่าหมายเลย.
...........................................................
...........................................กิตติกานต์