13 ตุลาคม 2548 07:58 น.
กำมะหยี่
บ้านหลังใหญ่ดึงดูดตาทุกคู่
ใครจะรู้หาใช่ดั่งที่ฝัน
อันกำแพงซึ่งคล้ายๆกับว่ามัน
จะทนแดด ทนฝน นานนับปี
กระเทาะเปลือกเป็นเพียงก้อนอิฐบาง
นำมาวางสูงตระหง่านสง่าศรี
โบกด้วยปูนปิดด้วยสีชั้นเลว
เคลือบเป็นภาพหยาบๆงามเหลือเกิน
ทุกมุมโลกมีบ้านเช่นที่ว่า
เต็มไปด้วยช่องว่างซึ่งถูกเมิน
อย่าไปรีบหมุนโลกกันจนเพลิน
พอหยุดเดินก็จะพาลหกล้มเอา
10 ตุลาคม 2548 09:23 น.
กำมะหยี่
I see something in your eyes.
Please! tell me.
Correct me if I'm wrong.
How do you feel?
I gotta know, what am I to you?
My sweetheart.
8 ตุลาคม 2548 21:26 น.
กำมะหยี่
When I'm here for the first time.
Oh!! that reminds me of you.
Your eyes are the sunshine.
The sky smiles to me.
Wind is like your tender touch.
You know what I think?
Yes, I think of you.
And I need you so.
8 ตุลาคม 2548 21:10 น.
กำมะหยี่
Those days we had each other.
If l feel sad. I know,
You will stay with me.
Nows I don't know why.
Why do you say that word to me.
Please!! Honey please Don't go
It's just I used to ask you.
But no chance!!
It's a history nows
5 ตุลาคม 2548 08:47 น.
กำมะหยี่
พี่ชายคนเก่าใจดี น่ารัก
ถูกคนมาลัก ใจหาย สาบสูญ
ลืมพ่อ ลืมแม่ น่าเศร้าอาดูร
ลืมว่ายังมีพี่น้องตรงนั้น
หญิงคนนี้ฤาจะสมัครรักใคร่
มอบรัก จริงใจ มั่นคงดังฝัน
ไม่เพียงไม่รัก กลับทำร้ายกัน
ทำลายความฝัน ลบคำว่า"บ้าน"
นิยามของเธอในคำว่า"เรา"
คือเป่าแก้วกรีดจนเหลือแค่หนึ่ง
รักเธอมากมายก็ไม่ซาบซึ้ง
หวังเพียงได้ทรัพย์ อันหามีไม่
หน้าส่วนตัว
1311
