1 สิงหาคม 2554 17:16 น.
การัณยภาส
คล้ายสวรรค์ชั้นฟ้ามากำหนด
ให้ลิ้มรสน้ำตาลอันหวานหอม
ช่างแช่มชื่นรื่นรมย์ยามดมดอม
เป็นช่อแก้วสีย้อมหล่อหลอมใจ
หนึ่งฤดีมีไว้ให้จงรัก
เฝ้าฟูมฟักถักสานผ่านเส้นไหม
ร้อยเรื่องราวข่าวสารผ่านมาลัย
ประทับไว้ในจิตติดตรึงตรา
อีกฤทัยไหนเลยจะล่วงรู้
ว่ามีอยู่หนึ่งทรวงคอยห่วงหา
แม้นสิ้นทุกข์สุขสมภิรมยา
ตราบชั่วฟ้าดินพังยังเฝ้ารอ
ด้วยภักดีมีให้ไม่สิ้นสุด
มิอาจหยุดนอนนิ่งแท้จริงหนอ
สารพันสรรเสริญคำเยินยอ
มิอาจขอแบ่งปันผันแปรไป
เส้นทางนี้ที่มาพาเชื่อมั่น
นิจนิรันดร์เรืองรองส่องไสว
จากลำแสงแห่งรักปักสายใย
เป็นถนนนำใจไปสู่เธอ
ความจงรักภักดีที่ประสาน
นิรันดร์กาลเที่ยงแท้แน่เสมอ
นิรันดรแห่งรักจักพบเจอ
เพียงเพราะเธอคือจุดหมาย ณ ปลายทาง