วาเลนไทน์สอนรัก

การัณยภาส

กลิ่นกุหลาบแรกแย้มแต้มสีสัน
ให้โลกนั้นน่าอยู่ดูสดสวย
เป็นความหอมหวานชื่นรื่นระรวย
คล้ายหนทางวางด้วยกุหลาบพรม

เพราะสิบสี่กุมภาฯนั้นมาถึง
เป็นอีกหนึ่งวันรักจักสุขสม
คือเรื่องจริงหญิงชายในสังคม
เฝ้าภิรมย์ชมรักสมัครใจ

คล้ายวันเกิดเปิดรักสมัครเล่น
จึงได้เห็นหนุ่มสาวเมาหวั่นไหว
ตระกองกอดฟัดเหวี่ยงเรียงกันไป
วาเลนไทน์ทุกปีมีให้ดู

ชายบอกหญิงจริงแท้แน่ในรัก
จึงตวงตักเก็บไว้ไม่อดสู
เหมือนบทเรียนเขียนอ่านผ่านมือครู
ให้โลกรู้ว่าโก้โอ้อวดตาม

หญิงเชื่อใจยินยอมพร้อมมอบให้
ทั้งคุณค่ากายใจเกินไถ่ถาม
ด้วยความรักคำนี้ในนิยาม
หลงวาบหวามความสุขแฝงทุกข์ตรม

วาเลนไทน์สอนรักประจักษ์แล้ว
เห็นวี่แววล้มครืนต้องขื่นขม
เพียงชั่วครู่ชั่วยามตามอารมณ์
เขาเพาะบ่มแล้วพรากเอาจากไป

กลีบกุหลาบบอบช้ำมีซ้ำซาก
ง่ายหรือยากแน่แท้เร่งแก้ไข
ค่านิยมความหวังสังคมไทย
สลดใจรักแท้แค่เสียตัว