วิกฤตในใจ

การัณยภาส

คลื่นสายชลพ้นผ่านวันวารก่อน
หลายคนจรร่อนเร่พลัดถิ่นฐาน
แม้นน้ำใจไหลท่วมอ่วมสายธาร
สูญเสียบ้านอาศัยไว้อยู่กิน

เราร่วมด้วยช่วยเหลือเจือจุนแล้ว
มิคลาดแคล้วห่วงใยในทรัพย์สิน
ต้องลำบากยากไร้ในชีวิน
ขอให้สิ้นเวรกรรมที่ทำมา

วิกฤตนี้ตีแผ่กระแสคลื่น
ยามหลับตื่นฝืนทนคนห่วงหา
ฉันอยู่รอดปลอดภัยในกายา
พ้นธาราแผ้วพานระรานกัน

เธออยู่ไหนใครเลยจะล่วงรู้
มิอาจดูให้เห็นเช่นในฝัน
เพียงคำรักจากใจได้แบ่งปัน
ร่วมฝ่าฟันทุกข์ยากที่มากมี

ประเทศเราบอบช้ำระกำนัก
เกินห้ามหักหัวใจไม่ถอยหนี
แม้นมากล้ำน้ำตาในวารี
สร้างสิ่งดีเข้มแข็งเป็นแรงใจ

เห็นผองเพื่อนร่วมทุกข์มีสุขแล้ว
แต่วี่แววเธอเล่าเฝ้าอยู่ไหน
ฉันยังมีวิกฤตติดค้างใจ
เสาะหาไปใต้ฟ้าธาราธร

มอบด้วยใจในรักและคิดถึง
ที่สุดซึ้งในทรวงดวงสมร
คลื่นเหนือน้ำย้ำใจให้แรมรอน
ไม่บั่นทอนความรักประจักษ์จริง

ก่อนอรุณเบิกฟ้าจะมาถึง
ตะวันซึ่งทอแสงแห่งทุกสิ่ง
กระแสรักในใจได้พักพิง
ใช่ถูกทิ้งจมหายในสายชล