22 ธันวาคม 2553 03:53 น.
การัณยภาส
คำหนึ่งคำยิ่งใหญ่ในใจนี้
เป็นคัมภีร์แห่งรักในอักษร
จึงเฝ้าเพียรเขียนย้ำในคำกลอน
ทุกบทตอนเนื้อคู่อยู่ในใจ
หนึ่งคู่บุญคู่แท้แต่ปางก่อน
ได้ถือหมอนนอนเตียงร่วมสมัย
เพราะทำบุญหนุนนำค้ำจุนไป
เกิดชาติใดได้อยู่เป็นคู่กัน
สองคู่สร้างคู่สมภิรมย์ยิ่ง
ผูกสมัครรักจริงเป็นมิ่งขวัญ
เพราะก่อร่างสร้างเสริมเติมแต่งกัน
ด้วยกุศลผลนั้นพลันตามมา
สามคู่พลัดคู่พรากจำจากแยก
หนทางแตกชอกช้ำระกำหนา
เพราะเคยขวางทางคู่ผู้อื่นมา
จึงร้างราพรากพลัดตัดใจตน
สี่คู่เวรคู่กรรมร่วมทำไว้
แต่ปางใดนั้นเถิดบังเกิดผล
เพราะพันผูกกรรมเวรเป็นวังวน
ต้องมืดหม่นอับเฉาเศร้าฤทัย
ห้าคู่ล้างคู่ผลาญระรานจิต
มิใช่เป็นคู่มิตรพิสมัย
เพราะบาปชั่วมั่วสุมรุมหทัย
เกินอภัยไร้สุขต้องทุกข์ตรม
แล้ววันนี้มีเห็นเช่นเนื้อคู่
จงคิดดูตรองไว้ให้เหมาะสม
แม้นเลือกเฟ้นเน้นงามตามนิยม
จักขื่นขมรับรู้เพราะคู่เรา
17 ธันวาคม 2553 03:16 น.
การัณยภาส
ธรรมชาติสร้างสรรค์บรรเจิดแท้
เป็นของแน่น่าดูชายคู่หญิง
คือคำมั่นสัญญาว่ารักจริง
ไม่ทอดทิ้งเหินห่างให้ร้างรา
ขอตั้งจิตคิดฝันรักฉันนี้
เพียงแค่มีเธอไว้ไม่โหยหา
แม้เธอเป็นฟากฟ้าท้องนภา
ฉันขอเป็นเมฆาชมหน้ากัน
หากเธอเป็นก้อนหินบนดินพื้น
ฉันขอยืนเป็นหญ้าพาสุขสันต์
แม้เธอเป็นพราวพร่างอย่างดวงจันทร์
ตัวฉันนั้นเป็นดาวพราวราตรี
หากเธอเป็นตะวันอันอบอุ่น
ฉันขอลุ้นเป็นเช่นรุ้งเจ็ดสี
แม้เธอเป็นมัจฉาในวารี
ตัวฉันนี้เป็นปูเคียงคู่ใจ
หากเธอเป็นผ้าเหลืองเรืองอร่าม
ฉันขอตามธรรมะน่าเลื่อมใส
เป็นหนังสือสวดมนต์ท่องบ่นไป
เจริญได้ด้วยจิตมิตรปัญญา
หากเธอเป็นนิ้วโป้งอันโข่งอ้วน
ฉันขอชวนนิ้วชี้ที่ใฝ่หา
เป็นสองนิ้วบรรจงจีบลงมา
มีคุณค่างดงามยามฟ้อนรำ
หากเธอเป็นเช่นช้อนตักป้อนข้าว
มีด้ามยาวจับชิมให้อิ่มหนำ
ฉันขอเป็นเช่นส้อมคอยน้อมนำ
เพื่อตอกย้ำรักแท้มิแปรไป
หากเธอเป็นเรือนแหวนแทนใจรัก
ผูกสมัครรักมั่นมิหวั่นไหว
ฉันขอเป็นนิ้วนางทางหัวใจ
เพื่อเธอนี้สวมใส่ได้ทุกวัน
ธรรมชาติสร้างมาน่าประเสริฐ
ทุกสิ่งเกิดเช่นเฉกเราเสกสรร
ขอเรานี้มีอยู่เป็นคู่กัน
เธอและฉันคงมั่นนิรันดร
หน้าส่วนตัว
6322
