ห้วงนิมิต

การัณยภาส

เพลงนิทรามาเยือนเตือนในจิต
กล่อมความคิดจนซึ้งถึงหลับใหล
ด้วยอิ่มเอิบเคลิบเคลิ้มในฤทัย
จึงลอยล่องท่องไปในพริบตา

เพียงวูบเดียวเลี้ยวสู่ประตูภพ
มาบรรจบกว้างไกลเกินใฝ่หา
เป็นหนึ่งห้วงนิมิตติดตรึงตรา
รอยมิติโลกหน้ามาพบกัน

เป็นเรื่องจริงหรือภวังค์เกินหยั่งรู้
หากมองดูนั้นทึ่งประหนึ่งฝัน
เฉิดเฉลาเพราพริ้งทุกสิ่งอัน
คล้ายโลกนั้นคือห้วงแห่งบ่วงกาล

ลอยละลิ่วปลิวไปในนิมิต
ตามแต่จิตคิดรับจับประสาน
ท่องทั่วหล้าพาฝันอันโอฬาร
ลิ้มรสหวานซ่านซึ้งถึงฤดี

ด้วยปรุงแต่งแปลงปั้นอย่างบรรเจิด
เป็นความงามล้ำเลิศประเสริฐศรี
หนึ่งนิมิตนิทรายามราตรี
ผ่านภพนี้ภพหน้ามาเยี่ยมเยือน

แม้นมีใครคนหนึ่งซึ่งซ่อนอยู่
อาจไม่รู้ดูจริงสิ่งเสมือน
แต่ใครเล่าเฝ้าหาจนพร่าเลือน
คอยย้ำเตือนคิดถึงก้นบึ้งใจ

เราเดินหลงงงทางในมิติ
หรือทิฐิขวางกั้นจนหวั่นไหว
จึงอำพรางห่างเหินมองเมินไป
สิ่งซุกไซร้ในจิตคิดวกวน

ห้วงนิมิตนิทราลับลาแล้ว
จึงคลาดแคล้วผู้นั้นให้สับสน
เป็นหลุมเงาเข้าลึกถึงตัวตน
ใครบางคนซ่อนไว้ในหทัย