พระพุทธศาสนา

การัณยภาส

มีวิญญาณ หนึ่งดวง ร่วงมาเกิด
ถือกำเนิด บนโลก ที่โศกศัลย์
จากใต้ดิน ถิ่นนรก ขุมโลกันตร์
เพราะสวรรค์ ชั้นฟ้า ไม่ปรานี

เกิดเป็นหญิง นางหนึ่ง ซึ่งโง่เขลา
ปัญญาเบา รู้น้อย ด้อยศักดิ์ศรี
เสมือนคน ที่ไร้ค่า คุณความดี
ตราบาปนี้ มีเพราะกรรม เคยทำมา

แต่ด้วยบุญ หนุนนำ ค้ำจุนไว้
ให้ฉันได้ อยู่ในแดน พุทธศาสนา
พึ่งคำสอน แห่งธรรมะ พระศาสดา
เพียงเสี้ยวเศษ พระเมตตา คือร่มเงา

จึงมีแรง ยืนอยู่ สู้ชีวิต
ตามแต่จิต คิดได้ ไม่โฉดเขลา
แม้คลื่นลม มรสุม รุมซัดเอา
ก็ยังเฝ้า หยัดยืน และฝืนทน

เคยบางครั้ง พลังกาย แทบวายสิ้น
ไม่ชาชิน สิ้นเรี่ยวแรง ทุกแห่งหน
ใจร้าวรอน อ่อนเพลีย เกือบเสียคน
แต่ก็พ้น เพราะพระธรรม นำจิตใจ

ด้วยพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์
ได้เสริมส่ง แนวทาง สว่างไสว
สร้างสติ ปัญญา พาก้าวไกล
เป็นคนใหม่ หัวใจสู้ อยู่ทำดี

อานิสงฆ์ แห่งไตรรัตน์ อันศักดิ์สิทธิ์
ชุบชีวิต คนด้อยค่า ไร้ราศี
เปลี่ยนก้อนกรวด หมดค่า มีราคี
เป็นมณี น้ำงาม อร่ามเรือง

แม้นชาติหน้า ถ้ากำเนิด เกิดเป็นชาย
ขอถวาย อยู่ร่มกา ในผ้าเหลือง
เพื่อทดแทน บุญคุณ ไม่ขุ่นเคือง
ให้บ้านเมือง สืบทอด ตลอดไป

แม้นชาติหน้า ถ้ากำเนิด เกิดเป็นหญิง
จะไม่ทิ้ง ดินแดนพุทธ สุดเลื่อมใส
ขอนับถือ พุทธมนต์ ท่วมท้นใจ
ทุกชาติไป ไม่เสื่อมคลาย จนวายปราณ

อธิษฐาน วานไหว้ ทั้งไตรภพ
เพื่อประสบ ความตั้งใจ ได้สืบสาน
เป็นคำมั่น สัจจะ ปณิธาน
ทุกกาลนาน เที่ยงแท้ และแน่นอน