10 พฤศจิกายน 2551 15:54 น.
การัณยภาส
งานมงคล ดลใจ ให้ฉันร่วม
หวังบุญท่วม ท้นใจ ให้สุขสันต์
แม้ฐานะ จนรวย ก็ช่วยกัน
ด้วยจิตมั่น ขวัญงาม ตามนิยม
ได้ฤกษ์มา หาวัน ที่มั่นเหมาะ
แสวงเสาะ ดิถี ที่งามสม
ช่างระรื่น ชื่นหน้า ชูอารมณ์
เหมือนคำคม งานบุญ อุดหนุนใจ
มีบวชนาค ขลิบผม นุ่งห่มขาว
ดูพร่างพราว งามงด และสดใส
บริสุทธิ์ ผุดผ่อง เป็นยองใย
ประเพณีไทย ได้รู้ แสนดูดี
หนึ่งชายหนุ่ม ในงาน เดินผ่านฉัน
เมียงมองกัน ปันยิ้ม ช่างสุขศรี
เข้าร่วมด้วย ช่วยกัน ในวันดี
เป็นไมตรี แน่นแฟ้น ส่งแทนใจ
ถือพานเงิน พานทอง มีสองคู่
ร่วมเดินอยู่ ในแถว แนวไสว
ขบวนนาค แห่เหิน เดินทอดไป
ด้วยหัวใจ เปี่ยมสุข สนุกกัน
ซ้ายร่ายรำ นำขวา พาชื่นจิต
ดั่งคู่คิด เสมอ เธอและฉัน
ถือปลาทอง ปลาเงิน เดินคู่กัน
คล้ายคู่ขวัญ วันวาร ในงานบุญ
เช้ารุ่งขึ้น ตื่นมา พาตักบาตร
ใจสะอาด ปราศทุกข์ สุขนำหนุน
เพราะมีเธอ เคียงข้าง ต่างค้ำจุน
ร่วมสร้างบุญ หนุนรัก ปักหัวใจ
เสียงพระสวด ให้พร เมื่อตอนเช้า
มีสองเรา เฝ้านั่ง ฟังลื่นไหล
พนมมือ คู่เคียง ร่วมเรียงใจ
ยิ้มน้อยใหญ่ ให้กัน ฉันและเธอ
มิตรภาพ อาบรัก ปักจิตมั่น
มิไหวหวั่น มั่นคง ตรงเสมอ
ด้วยบุญนั้น นำพา มาพบเจอ
ให้ฉันเธอ ร่วมอยู่ เป็นคู่กัน
7 พฤศจิกายน 2551 19:08 น.
การัณยภาส
คล้ายสวรรค์ บันดาล ผ่านชีวิต
เหมือนลิขิต ติดตรึง ดึงเราสอง
ผูกฤทัย ให้รัก จักปรองดอง
หวังได้ครอง ตรองมั่น มิผันใจ
ร่วมสร้างบุญ หนุนนำ ค้ำชูชีพ
ให้ประทีป เรืองรอง ส่องไสว
แสงแห่งรัก จักอุ่น ละมุนใจ
งดงามไซร้ ได้อยู่ เป็นคู่กัน
สนองคุณ บุญเก่า ที่เราสร้าง
จึงก่อร่าง ทางรัก มิหักหัน
ภพชาตินี้ ดีแท้ แลดูกัน
ฤทัยมั่น หวั่นไหว ในบางครา
หากด้วยกรรม ซ้ำรอย คอยขวางขัด
เวียนมาตัด ปัดรัก หักถลา
เป็นเนื้อคู่ อยู่พบ สบชะตา
แล้วต้องลา จากกัน ทุกวันไป
เพราะบุญทำ กรรมย้อน ครั้งก่อนเก่า
มีสองเรา เฝ้าคิด พิสมัย
เป็นรอยบุญ รอยกรรม เหลื่อมล้ำไป
ทับฤทัย ให้ร้าว หนาวฤดี
แม้นผันเปลี่ยน เวียนว่าย ตายเกิดดับ
มิอาจนับ ชาติภพ ประสบศรี
ขอหยุดกรรม ทำไว้ ในวจี
เพื่อบุญมี สั่งสม ภิรมย์ปอง
อโหสิ สิ้นทุกข์ รับสุขไว้
ชาติภพใด ให้อยู่ คู่เราสอง
ดำเนินรัก จักมั่น เป็นขวัญครอง
ตามครรลอง คู่แท้ แน่นิรันดร์
หน้าส่วนตัว
2463
