13 มกราคม 2551 01:11 น.
การัณยภาส
เธอนั้นคือ คนปากหวาน น้ำตาลหยด
ผู้งามงด หมดจด และสดใส
เธอพูดหวาน ปานน้ำผึ้ง รสถึงใจ
น้ำตาลไหล เพราะละลาย พ่ายแพ้เธอ
แม้สิ่งใด ในโลกนี้ ที่ว่าหวาน
ยังเรียกขาน เธอนี้ "พี่" เสมอ
หวานซาบซ่าน หวานจนซึ้ง ถึงละเมอ
หวานเช่นเธอ ต้องเรียก ว่าหวานใจ
9 มกราคม 2551 23:14 น.
การัณยภาส
แม้สิ้นฟ้า สิ้นดิน สิ้นผืนน้ำ
หากสิ้นเธอ คงชอกช้ำ กว่าสิ่งไหน
สุดริมน้ำ ลับขอบฟ้า ใกล้หรือไกล
ต้องการเธอ เป็นคู่ใจ อยู่ใกล้กัน
หากชาตินี้ มีวาสนา กาคู่หงส์
ให้มั่นคง เธอจงอยู่ คู่กับฉัน
เป็นโซ่ทอง คล้องใจ ไว้ด้วยกัน
ให้ยั่งยืน และนานวัน มิผันไป
หน้าส่วนตัว
1104
