15 มิถุนายน 2550 18:37 น.
การัณยภาส
เห็นสายน้ำลำนทีที่ไหลผ่าน
กระเซ็นซ่านแตกเป็นฟองละอองฝอย
กระทบฝั่งฟังเสียงคลื่นใจเลื่อนลอย
ยังเฝ้าคอยเธอกลับมาทุกนาที
หากสายน้ำไหลผ่านแล้วก็ผ่านลับ
มิย้อนกลับหายลับไปเหมือนหน่ายหนี
ดั่งสายรักในใจเธอที่เคยมี
ป่านฉะนี้คงหมดสิ้นคิดถึงกัน
ห้วงนทีในครั้งนั้นมันไหลเชี่ยว
เหมือนความรักที่ลดเลี้ยวและแปรผัน
สายน้ำแรงคือรักแรงที่ให้กัน
กระทบหินดังสนั่นแล้วดับไป
หากสายรักในใจฉันยังล้นเอ่อ
เพราะรักเธอต้องการเธอกว่าสิ่งไหน
ดั่งน้ำนิ่งมิไหลเชี่ยวเลี้ยวลดไป
แต่ลึกลงก้นบึ้งใจทุกวี่วัน
เห็นสายน้ำลำนทีที่ไหลเอื่อย
แต่สายรักมิอ่อนเนือยในใจฉัน
ยังรอเธอมาเติมต่อสานสัมพันธ์
เป็นรักแท้ที่คงมั่นระหว่างเรา
หน้าส่วนตัว
1245
