6 สิงหาคม 2547 17:05 น.
การะเกด
วอนลมพัดลัดพาหัวใจข้า
วอนท้องฟ้าทอดตาแทนตาฉัน
วอนจันทร์เจ้าสาดส่องทุกคืนวัน
เพราะตัวฉันห่างไปไกลจากเธอ
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ปีกว่า
คำล้ำค่าที่ฉันคอยพร่ำเพ้อ
คือคำรักที่ฉันพร่ำบอกเธอ
อยู่เสมอแทนใจแม้ไกลกัน
26 กรกฎาคม 2547 08:33 น.
การะเกด
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
ใจฉันเอียงเฉียงหาตู้
ใกล้ไกลใจฉันสู้
นี่แค่อยู่รัชดาฯ
ซิ่งซิ่งใจมันร้อน
โฉมบังอรอยู่ไหมหวา
ตองหนึ่งเลขนำหน้า
เบอร์ที่ข้าหาประจำ
ร่ำร่ำใจมันบอก
ตระกองกอดกลัวชอกช้ำ
โฉมงามยามย่ำค่ำ
โอ้งามขำงามดูดี
ตึงตึงเสียงกลองเพล
ฉันรีบเผ่นลุกจากที่
เหลีอบเห็นคล้ายคล้ายผี
มองอีกทีนี่โฉมยง
กาพย์ยานี 11
24 กรกฎาคม 2547 18:28 น.
การะเกด
ใครใจดีอีเมลมาสอนหน่อย
ฉันจะคอยคุณครูอยู่รู้ไหม
เรื่องให้สอนคือเรื่องของหัวใจ
ที่ฉันไม่ประสาถามหามัน
จนป่านนี้ฉันยังไม่มีแฟน
มีแต่แผนแผนแผนในหัวฉัน
เฝ้าครุ่นคิดหงุดหงิดทุกวี่วัน
เพราะทศกัณฑ์มันรังควาญรานราวี
ครูมีเคล็ดกลเม็ดโปรดบอกด้วย
จะได้ช่วยชี้ร่องช่องทางหนี
บอกหนทางที่สว่างสองสามวิธี
เพื่อฉันมีเวลาล่าน้องเมีย
อีกสักนิดก่อนปิดติดตอนท้าย
เงินฉันหายจากที่ซ่อนตอนท้องเสีย
หาเท่าไรก็ไม่เจอเพ้อจนเพลีย
ทั้งอมเมียเล่นเสียได้ตั้งหลายพัน
บทกลอนไทย