คืนแรมแสงจันทร์ส่อง เหม่อมองน้ำทะเลไหว คล้ายดังดวงใจใคร อ่อนไหว แลพริ้มลม บ่อยครั้งที่ใช้ทะเลเป็นเครื่องถ่ายเทความเศร้าให้บางลงจากใจ ทะเลอาจมีรสเค็มเพิ่มขึ้นจากน้ำตาที่ไหลไปรวมกันและทะเลมีเรื่องราวของฉันที่แสงจันทร์สะท้อนลงผืนน้ำในคืนแรม ......กายารินทร์