24 กรกฎาคม 2549 23:39 น.
กายทิพย์
เพียงพบเธอ...ครั้งแรก..ก็แปลกใจ...
เธอเป็นใคร..ใยหัวใจ..เก็บไปเพ้อ...
นั่งก็นึก..นอนก็ฝัน..พลันละเมอ...
อยากพบเจอ..เพียงเธอ....เธอผู้เดียว...
..ช่างเป็นรัก...ที่ผูกพันธ์..กันปางก่อน...
ขออ้อนวอน....ขอเวลา..เพียงเศษเสี้ยว...
ได้พบกัน..สักครั้ง...แค่ครั้งเดียว....
ความเปล่าเปลี่ยว..อ้างว้าง..คงจางไป...
นานเหลือเกิน..ที่หัวใจ...เคยไร้รัก....
และไม่เคย..คิดจะรัก...กับใครได้...
แต่วันนี้...พบคุณแล้ว..ใจละลาย....
ดั่งขี้ผึ้ง..ถูกลนไฟ...ไร้เรี่ยวแรง...
23 กรกฎาคม 2549 00:19 น.
กายทิพย์
ตะวันฉาย...ที่ปลายฟ้า......
ดวงดาราก็...เลือนหาย...
แสงสว่าง...จากฟ้าไกล...
ทอแสงไว้...แสนงดงาม...
ฉันมองฟ้า..เพียงลำพัง...
ด้วยความหวัง...และคำถาม
วันนี้ฟ้า...เป็นสีคราม...
เจ้างดงาน..ด้วยเหตุใด...
หรือเพียง....เพราะแสงทอง...
ที่คอยส่อง....จากแดนไกล...
หรือเป็น..เพราะหัวใจ...
มีรักใหม่..มาทดแทน...
ยินดีด้วย..นะหัวใจ....
มีรักใหม่..คอยหวงแหน...
มอบรัก..มาทดแทน...
ที่ขาดแคน..ก็จางไป...
21 กรกฎาคม 2549 22:56 น.
กายทิพย์
อะไรที่ทำให้รัก...ต้องสูญเปล่า....
หรือเป็นเพราะเรา...ไปกันไม่ได้...
คุณบอกฉัน.....เราต่างกันมากเกินไป...
....ทั้งๆที่หัวใจ...ไม่ต่างกัน...
แต่ด้วยการงานและหน้าที่....
จึงไม่มี..ช่วงเวลาตามหาฝัน...
แต่ในใจ...ทั้งรัก..ทั้งผูกพันธ์....
ห่วงใยคุณ..ทุกคืนวัน..ไม่ห่างไกล...
จะถือโทษ..อย่างไร..ก็ไม่ว่า...
แต่ได้โปรด..กลับคืนมา...จะได้ไหม...
น้ำตาเอ่อ..ท่วมท้น..ล้นหัวใจ...
มองคุณเดินจากไป...หัวใจชา.....
ฟ้าวันนี้ไม่มีดาว..ช่างมืดมิด...
เหมือนชีวิต..ผ่านไป..อย่างไร้ค่า...
มีเพียงเรา...ความว่างเปล่า...และ..น้ำตา...
กับเวลา..ที่จากไป..ไม่กลับคืน....
20 กรกฎาคม 2549 19:25 น.
กายทิพย์
ความรักที่จางหาย...
ดุจนิยายของชีวิต..
จะถูกหรือจะผิด....
ต่างความคิด..ต่างมุมมอง....
ต่างคน..ลืมความฝัน...
ความผูกพันธ์..ครั้งเก่าก่อน..
คนไป..ไม่อาทร...
คนอ้อนวอน..เสียน้ำตา...
ร้องไห้ก็เท่านั้น...
ยิ่งนับวัน..เสียเวลา..
ชีวิตยังมีค่า...เริ่มค้นหากันต่อไป...
หน้าส่วนตัว
731
