13 กุมภาพันธ์ 2548 20:47 น.
กาฟิวส์
พอถึงโรงเรียน พวกสาวๆก็กรี๊ดจนชั้นได้เดินคนเดียว
^.^ มีความสุขจิง ๆ 555+
ทำหน้ามีความสุขจังนะแป้ง
ตามมาจนได้ - -^
ป่าวหรอก
แป้งรำคาญภัทรรึป่าว?? ภัทรแค่อยากบอกว่าชอบแป้งน่ะ
ชอบ!!!.แป้งเนี่ยนะ
ใช่ถ้าแป้งรังเกียจ ภัทรก็จะได้เลิกตามแป้ง
ป่าวหรอก แค่แป้งไม่ชินน่ะ
เฮ้อ แป้งแกทำไมรับปากเค้าง่ายอย่างนั้นวะ
นี่แกอย่าบอกนะว่าแกชอบเค้าแล้วอ่ะ
ไม่ ๆ ๆ >.> รู้สึกผิดเลยนะเนี่ยย
แต่ถ้าภัทรบอกว่า ภัทรชอบของภัทรล่ะ
คะแนนความพยายามให้เต็ม 10 ( 55+.. )
แป้งจะให้โอกาสภัทรได้ไหม ภัทรขอแค่โอกาส
เฮ้อ .ลำบากจัยจังน้อ เกิดมาสวยเนี้ย
( ทั้งที่ความจิงแป้งมันไม่ได้สวยหรอก เพียงแต่)
ถ้าภัทรเชื่อว่าแป้งใช่!! ก้อลองดู
เอาอีกละ เมื่อไรจะเลิกรับปากคนง่าย ๆ สักทีน้อนังแป้ง
แต่
หน้าตานายนั่นดูสงสัยมั่กมาก
แป้งไม่รับปากนะว่าแป้งจาชอบภัทรได้รึป่าว
แค่แป้งให้โอกาสภัทรก้อพอแล้วล่ะ
เฮ้อ!!! เย็นนั้น
กลับบ้านกันเถอะแป้ง เดี๋ยวภัทรไปส่ง
แป้งไม่ชอบนั่งรถภัทรน่ะ มันอึดอัดน๊าา
ใครบอกว่าจะกลับรถภัทรเล่า
แล้วจาลากชั้นกลับยังไงยะ
ภัทรมาชวรแป้งไปรอรถเมล์กัน
โห..คุนหนูอย่างนายเนี่ยนะ ขึ้นรถเมล์
ชั้นมองไปรอบ ๆ เพื่อหาตัวช่วย
เด๋วรุ่นน้องพวกนั้นก้อหาว่าชั้นลากนายมาหรอก!!
สิ่งที่ชั้นเจอก็คือ สาว ๆ ม. ต้น มองนายเนี่ยตาระยิบเชียว!!
ภัทรไม่สน จะกลับกับแป้งน่ะ
เฮ้อ สองขวบได้มั้งเนี่ยย!
แล้วถ้าน้องพวกนั้นมาหาเรื่องชั้นล่ะยะ ว่าไงเล่า
กลัวรัยเล่า มีภัทรอยู่ทั้งคน
นายนั้นพูดไปแล้วก็ยิ้มไป
แต่ก้อไม่รุ้ทามไมชั้นถึงรู้สึกเสียวในหัวใจ
รู้สึกดี ๆ ที่มีคนมาคอยปกป้อง
นายจาช่วยรัยชั้นได้เล่า
คอยดูน่า ภัทรไม่ให้ใครมาทามอารายแป้งเด็ดขาด
ขอบจัยจ้าา จำคำพูดไว้ดี ๆ ล่ะ
กลับบ้านดี ๆ ล่ะ อย่าไปฟัดกะครัยเค้าเข้า
เปนห่วงภัทรหรอ??
ป่าวหรอก.. แค่ช่วงนี้ยังไม่มีเงินใส่ซองน่ะ
555+.
เดี๋ยวภัทรโทรหานะคับ บั๊บบาย
เราสองคนเปนอย่างนี้มาได้ประมาน 2 เดือนเศษ
และแล้ว..วันนี้ 14 กุมภาพันธ์
แป้ง!!!
เค้าเรียกชั้นพร้อมยื่นดอกไม้และตุ๊กตาตัวใหญ่มาให้ชั้น
ก่อนที่จะออกจากบ้าน
สมกับเป็นลูกเศรษฐีจิงจิ๊ง
ชั้นพูดประชดพร้อมรับมาไว้ในมือ
เปนแฟนกันเถอะนะ
อึ้ง!!
แป้งรักภัทรบ้างรึป่าว ภัทรรักแป้งมากเรยรู้ไหม??
โห
ไปโรงเรียนกันเถอะ เด๋วก้อสายหรอก
แป้งยังไม่บอกภัทรเลยนะ!!
ถามรัยนะ แป้งไม่ได้ยินน่ะ
แป้งรักภัทรบ้างไหม??
อื้อ ไปเถอะ สายแล้วว
อะไรนะ ภัทรไม่ได้ยินเรยน่ะ
สายแล้วว
ไม่ใช่!!
อื้อ แป้งรักภัทร ไ ป ได้ยังง่าาส์
ภัทรก็รักแป้งที่สู๊ดดดเรย
จากวันนั้น
ชีวิตของชั้น ก็มีผู้ชายคนนึง
คอยเข้ามาดูแล ให้ความรักความอบอุ่น
สิ่งที่ชั้นทำได้ในวันนี้
คงมีแค่
รักเค้าให้สมกับสิ่งที่ใจมันร่ำร้องก็เท่านั้นล่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2548 20:45 น.
กาฟิวส์
3ทุ่มครึ่ง หลังจากอาบน้ำและฟังแม่บ่นเส็ด
แต่แล้วว.
เสียงรถพยาบาลที่ชั้นตั้งไว้เป็นเสียงโทรสับก้อดังขึ้น
พร้อมเบอร์ที่ชั้นไม่รุ้จักเลย
แป้งค่ะ
เปนไงบ้างคับ โดนแม่ดุบ้างรึป่าว
เสียงนี้อีกแล้วว ไปเอาเบอร์เรามาจากไหนน๊าาเนี่ย
รึว่า เค้าจาจีบเรา
บ้าป่าวแป้ง คิดมากไปล่ะมั้ง
อืม ก็นิดหน่อย ใครคะเนี่ย
ทั้ง ๆ ที่รู้แต่ก้อแกล้งถามเพื่อความมั่นใจ
เพราะชั้นเบื่อการน่าแตกจากการรับโทรสับแล้วล่ะ
ฮิฮิ ~~
ภัทรเองคับ กวนแป้งรึป่าวเนี่ย
เพื่อมารยาท ไม่นิ่ แล้วเอาเบอร์แป้งมาจากไหนคะ
อ๋อ ขอกับเพื่อนๆตอนทานข้าวน่ะคับ รังเกียจหรอ
ไม่นิ่ แล้วนี่เบอร์ภัทรหรอ แป้งจะได้เมมถูก
คับ พรุ่งนี้ภัทรไปรับนะ ประมาน 7.20 ฝันดีนะคับ
เดี๋ยว!!
วางไปซะแหละ เฮ้อ!!
7.15 น.
แม่คะ แป้งไปนะคะ ถ้ามีเพื่อนมารับบอกว่าแป้งไปแล้วนะคะ!!
แล้วชั้นก้อรีบออกจากบ้าน แต่แล้วก็.
ไม่ทัน เค้ามารออยู่แล้วล่ะ ช้าอีกแล้วเรา - -
หวัดดีแป้ง (>.
หน้าส่วนตัว
836
