20 กันยายน 2545 14:58 น.
กานพลู
เพื่อนรัก
กานพลู
คงเพราะมีเธอเป็นเพื่อน
อะไรก็เหมือนลงตัวง่ายๆ
ได้พูดได้คุยความเหงาก็คลาย
มีเรื่องเลวร้ายได้ระบายก็อารมณ์ดี
คงเพราะมีเธอเป็นเพื่อน
จะหาใครเหมือนก็คงไม่ได้
เพราะเธอเข้าใจฉันอย่างที่คนอื่น..ไม่เข้าใจ
แล้วจะไม่รักได้ไงหละคนดี
ก็คงเพราะคำว่าเพื่อน
ที่เป็นเหมือนเงื่อนมาผูกเอาไว้
ผูกปมมัดแน่นไม่มีวันคลาย
จะเป็นเพื่อนเธอจนวันสุดท้าย...สัญญา
*******
2 สิงหาคม 2545 16:34 น.
กานพลู
ยังยิ้มได้
ยอมรับว่า...รักเธอ
แต่เชอะ...ก็ลืมได้
ยอมรับว่า...เสียใจ
แต่ไม่...เสียนำ้ตา
ที่จริง...ฉันบอบชำ้
ขอยำ้ไม่...หนักหนา
อาจต้อง...ใช้เวลา
เพื่อเยียวยา...รักษาใจ
กานพลู
28 กรกฎาคม 2545 18:15 น.
กานพลู
บริการด้วยรอยยิ้ม
ผู้ชายคนหนึ่งเขียนจดหมายไปยังโรงแรมเล็กๆแห่งหนึ่ง
ในแถบมิดเวสต์ที่เขาตั้งใจจะไปพักในช่วงพักร้อน
ผมมีความประสงค์ที่จะนำสุนัขไปพักที่โรงแรมกับผมด้วย
มันเป็นสุนัขที่ดูแลมาอย่างดีและมีความประพฤติเรียบร้อย
คุณจะกรุณาอนุญาตให้สุนัขพักอยู่ในห้องกับผมตอนกลางคืนด้วยได้ไหม
มีจดหมายตอบกลับมาทันที่จากเจ้าของโรงแรม...
ผมบริหารโรงแรมแห่งนี้มาหลายปี ตลอดเวลา
ผมไม่เคยเจอสุนัขที่ขโมยผ้าเช็ดตัว ผ้าปูเตียง เครื่องเงิน
หรือภาพวาดจากผนัง
ผมไม่เคยตะเพิดสุนัขออกจากโรงแรมตอนกลางดึก
เพราะว่ามันเมาหรือเอะอะโวยวาย และยังไม่เคยเจอสุนัข
ที่ไม่ยอมจ่ายเงินค่าห้องพักด้วย
แน่นอนครับ โรงแรมของเรายินดีต้อนรับสุนัขของคุณ
และหากสุนัขของคุณจะเขียนจดหมายมารับรองคุณบ้าง
เราขอตอบล่วงหน้าเลยว่าเรายินดีต้อนรับคุณเช่นกัน
คาร์ล อัลเบรค และรอน เซ็งเก้
เซอร์วิสอเมริกา
21 กรกฎาคม 2545 15:03 น.
กานพลู
เพราะเธอคือเพื่อน
เมื่อยามเธอท้อแท้และสิ้นหวัง
ฉันจะส่งพลังจากใจนี้ไปให้
ไม่ว่าเธอจะอยู่ห่างไกล... แสนไกล
แต่พลังจากใจ...จะถูกถ่ายทอดไป...
...จนถึงเธอ...
21 กรกฎาคม 2545 09:55 น.
กานพลู
การให้
ให้ให้จงหมั่นให้ ใครใคร
ให้เสร็จอย่าใส่ใจ จดไว้
ให้แล้วก็แล้วไป หมดเรื่อง กันนา
แต่รับจงอย่าได้ หมดปลื้มลืมคุณ
หน้าส่วนตัว
961
