28 กุมภาพันธ์ 2553 00:30 น.

ใจนำทาง

...เก็บดาว เก็บตะวัน เก็บความทรงจำไว้ใต้หมอน
แม้นร่อนเร่พเนจร ยังคงซุกซ่อนความอุ่นใจ
.....หอบดาว หอบตะวัน หอบความผูกพันมามอบให้
หอบรัก หอบอุ่นไอ กอดยามร้องไห้ เหว่ว้า

ในยามที่มืดมิด ใช่จันทร์ ใช่ดาวจะปลิดแสงสว่าง
ขอเพียงใจนำทาง จะพบแสงสว่าง ณ ทางปลาย

ลุกขึ้นแล้วยืนเถิด เกิดเป็นคนต้องสู้ใหม่
จะร่วมเป็นเพื่อนเดินทางยามท้อใจ
แล้วเราจะสู้ไปพร้อมๆกัน


...เป็นกำลังใจให้กับทุกคนท่กำลังท้อใจค่ะ หากใครกำลังร้องไห้ ขอจงรู้ไว้ว่ามีอีกลายคนที่ท้อแท้ใจและกำลังร้องไห้เหมือนกัน เราจะต้องผ่านไปให้ได้ และเราจะจับมือกันไปจนสุขกาย สบายใจ กากีนังเชื่อแบบนั้นค่ะ