...ความผูกพัน....

กัลลดา

ความผูกพัน 

ความรัก..และวันเวลา 
นำมาซึ่ง..ความผูกพัน 
โดยที่เรา.ไม่ทันรู้สึกตัวมาก่อน 
คนบางคนมีความรัก..และสุขที่ได้ผูกพันกับคนที่ตนรัก 
อีกบางคนอยากรัก..แต่ไม่อยากผูกพัน.. 

สิ่งใดกันหนอ?..ที่ผูกและพัน..คู่รักเข้าไว้ด้วยกัน 
ความรัก..ความคิดถึง..ความห่วงใย..การยอมรับ..การให้อภัย.. 
คำตอบนั้น..มีได้ร้อยแปด..พันประการ 

ขอเพียง..ความรักนั้น..เกิดจากใจแท้จริง 
ทุกสิ่งทุกอย่าง..ทั้งร้ายและดี.. 
ที่ได้เกิดขึ้นในวันเวลาที่ผ่านไป 
นับตั้งแต่วินาทีที่มีใครคนนั้นอยู่ข้างในใจ 
จะกลายเป็นสายใย ...ที่ไม่อาจรู้ความแข็งแรง 
และไม่อาจคะเนความยาวไกล..ที่มีหน้าที่ผูกและพัน.. 

ใครหลายคนอาจคิดว่าการจากกัน.. 
อาจทำให้สายใยนี้ขาดลง... 
แต่ในความเป็นจริงนั้น.. 
หากจากกันทั้งที่ยังรัก.. 
ยิ่งคิดถึง..ยิ่งห่วงหา..สายใยยิ่งแข็งแรง 
หากจากกันเพราะไม่รัก.. 
ก็ใช่ว่าจะความผูกพันจะขาดหาย.. 
เพียงแต่เจ้าของ..เจ็บปวดเกินกว่าจะอยากนึกถึง 
จึงเก็บมันไว้ในส่วนลึกของใจ.. 
เมื่อเวลาผ่านไป..เมื่อคิดถึงได้โดยที่ไม่เจ็บปวด 
จะพบว่าความผูกพันไม่ได้หนีหน้าไปไหน 
หากยังคงสงบนิ่ง.. 
รอคอยการค้นพบจากใจตัวเราเอง 

ขอเพียงให้ ความผูกพัน 
เป็นดั่งสายใยที่อ่อนโยน..อบอุ่น 
อย่าได้กลายเป็นโซ่..ผูกล่ามหัวใจใครไว้เลย