อากงสอนหลาน...

กัลลดา

=
กาลครั้งหนึ่ง.....นานมาแล้ว.....
มี..อากง..แก่ๆ...อยู่คนนึ่ง...อยากจะสอนข้อคิดอะไรบางอย่างให้หลานๆ...ตามปะสาคนแก่

อากง...จึงเรียกหลานๆ
ทั้งสี่มานั่งล้อมโต๊ะสี่มุม....แล้วบอกหลานทั้งสี่ว่า
เอาล่ะหลานๆ ..ตอนนี้หลับตา..นะ..หลับตา.....
พอหลานๆหลับตา...

อากง...ก็เดินเข้าไปห้องเก็บของ...แล้วหยิบโคมไฟเก่าๆมาอันนึ่ง...
อากง...เปิดฝาครอบ...จุดไฟ...แล้วปิดฝาครอบ...
แล้ว...

อากง...ก็บอกหลานทั้งสี่...ว่า...
ลืมตาขึ้น..แล้วบอก...อากง...ซิว่าโคมไฟสีอะไร...?เด็กทั้งสี่ลืมตาขึ้น....ตอบไล่ๆ
กัน....ตอบไม่เหมือนกัน...และเริ่ม...ทะเลาะกัน....
คนที่นั่งด้านนึ่งบอกว่า...สีแดง...อีกด้านนึ่งบอกว่า...เขียว...สีเหลือง...และน้ำเงิน....ตามลำดับ...

ทั้งสี่ทะเลาะกันพักนึ่ง....

ก็มีเด็กคนนึ่งถาม...อากง...ว่า......
อากง....ทำไมของอย่างเดียวกัน...มีตั้งหลายสี...........

อากง...ก็เลยบอกว่า...เดี๋ยวนะ...อากง...จะทำอะไรให้ดู....

อากงเดินมาที่โต๊ะ...หยิบฝาครอบแล้วหมุนให้ดู...ปรากฎว่า....

ฝาครอบสี่ด้าน....สี่สี...แดง...เหลือง...เขียว...น้ำเงิน...

หลังจากนั้น...อากง...ก็บอกว่า....เอ๊าตอนนี้บอกอากงซิ...โคมไฟสีอะไร...?

หลานๆ....ตอบเหมือนกันคือสีของเปลวไฟ.....

อากง..เลยบอกว่า...เอาล่ะหลาน...อากง..ถามอะไรชักสองข้อนะ....

ข้อที่..1.....เมื่อสักครู่นี้....ครั้งแรก...ไครผิด....
หลานตอบว่า....ไม่รู้.....

อากง...บอกว่า....รึว่า...อากง..ผิด........

อากง...เลยบอกอีกว่า...ฟังนะ..เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ในที่เดียวกัน.... มองของ
อย่างเดียวกัน...ในเวลาเดียวกัน...ยังเห็นไม่เหมือนกันเลย..... ทำไม..?
ทำไมถึงไม่มีใครผิดล่ะ....

อากง..เลยบอกว่า...ก็เพราะคนทุกคนมองจากมุมมอง...ของตัวเอง...เห็นในสี่งที่ตัวเองเห็น....

แต่..ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่าทำไมคนอื่นเห็นอย่างที่เขาเห็น...เจ้าก็เดินไปมองที่มุมของเขา

แล้วเราก็จะเห็นอย่างที่เขาเห็น....

แต่ถ้าลองนึกภาพนะ...เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ที่เดียวกันมองของอย่างเดียวกัน...ในเวลาเดียวกันยังเห็นไม่เหมือนกันเล๊ย....

ในอนาคต....เวลาที่อยู่ในสังคม...เป็นไปได้มั๊ยว่าคน..ก็มองสี่งต่างๆ....ไม่เหมือนกัน......

เพราะฉนั้น....เวลาที่คนคิดไม่เหมือนเรา....ใครผิด...

ในอนาคตนะ...เวลาที่เจ้าคิดไม่เหมือนคนอื่น....อย่าไปโกรธว่าเขาผิด...อย่าไปกลัวว่า...ตัวเองผิด....

เพราะคนแต่ละคน...ก็เห็นสี่งต่างๆ...จากขอบข่ายประสบการณ์และสี่งแวดล้อมของตนเอง....

แต่ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่า...ทำไมคนอื่นถึงคิดแบบนั้น....เจ้าก็เดินไปมุมของเขา...

และเมื่อเจ้ายอมเข้าใจคนอื่น....อาจเป็นไปได้ว่าคนอื่นก็อาจจะยอมที่จะเดินมา....และเข้าใจเจ้า.....

คำถามที่..2...อากง..บอกว่า....ที่เห็นครั้งแรกกับครั้งหลัง....เป็นของอย่างเดียวกันมั๊ย..?....

หลานบอกว่า....อย่างเดียวกัน.....

แล้วเห็นเหมือนกันมั๊ย....?....ครั้งแรกเห็นอะไร...?

หลานตอบว่า...ฝาครอบ....และครั้งหลังเห็นเปลวไฟ....

อากงเลยบอกว่า....หลานๆเอ๊ย...
ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ...อย่ามองสี่งต่างๆ...เพียงแค่ที่เห็น....
จงเข้าใจสิ่งต่างๆ... อย่างที่เป็น....

******************************************************************************************

เก็บจากเมล์มาฝากค่ะ...

เช้านี้เรายิ้มแล้ว..แต่คุณล่ะยิ้ม..รึยัง...

******************************************************************************************