22 กันยายน 2550 16:02 น.
กันเอง
เพราะว่าเธอคือดอกหญ้าของแผ่นดิน
เพราะว่าเธอคือเพลงพิณแห่งพฤกษา
เพราะว่าเธอคือผลิตผลแห่งพนา
เธอจึงเป็นเปรียบปรัชญาแห่งเผ่าพันธ์
เธอคือหนุ่มสาวแห่งชาวพฤกษ์
จิตวิญญาณจึงตกผลึกท้าทายฝัน
อุดมการณ์จึงโดดเด่นเป็นนิรันดร์
เพราะว่าเหล่าเธอนั้นแต่งแต้มดิน
15 กันยายน 2550 23:18 น.
กันเอง
โลกนี้มีอะไรใยจึงแปลก
ดี-ชั่ว,ไม่รู้แยกในเหตุผล
ดี-เลว,คละเคล้าเอาเปปน
หลายคนไม่คิดแยกแปลกแปลกจัง
ดี,เป็นอย่างไรใจย่อมรู้
หลายคนดูไม่ยุ่งไม่มุ่งหวัง
หลายหลายคนไม่เห็นดีไม่จีรัง
หลายคนยังไม่เปิดเผยแม้เคยดี
ชั่ว,รู้รู้เห็นเป็นอย่างชั่ว
ยังมัวเมาอยู่กับชั่วตัวไม่หนี
อยู่สนองรับใช้อลัชชี
ไม่พาทีหากชั่วอยู่ตัวเรา
เลว,จึงพบเห็นเช่นปรากฏ
ใจสลดหมองมัวเมื่อตัวเขลา
ไม่ใฝ่หาความดีที่บรรเทา
แต่ยังเอาใจจดจ่อพอรอดไป
ดี,ควรทำใช่ใหม่ให้พินิจ
ให้รู้คิดแนวทางสว่างใส
ดี-ชั่ว,ตีให้แตกแยกภายใน
ทำอย่างไรจะรู้ดีที่ใจเรา.