พัฒนาตน อบจนเปื่อย

กันนาเทวี

นักสู้ครูไทย (อบจนเปื่อย)

ย้อนอดีต

วันที่ 7 กุมภาพันธุ์ 2550 ขณะกำลังยุ่งกับงานศพมารดาที่

เคารพรัก ก็ได้รับโทรศัพท์ด่วนจากเพื่อนนักสู้ครูไทยเจ้า

เดิมแจ้งว่าทางกระทรวง เปิดโอกาสให้คนที่เคยส่งผลงาน

อาจารย์สามเชิงประจักษ์ไปให้เขาตรวจถ้าคนไหนที่ตรวจ

แล้วไม่ได้รับการอนุมัติ หรือคนที่ไม่ได้ตรวจสักที ขี้เกียจ

จะรอ รอ รอ อีกต่อไป ก็ให้บันทึกเสนอยกเลิกผลงานอัน

เก่าแล้ว สมัครเข้ารับการอบรมพัฒนาตนเอง เราอยู่ในข่าย

ที่ 2 งานนอนรอคนตรวจมาห้าปีแล้ว เพราะเด็กนักเรียนที่

ทดลองใช้แผนที่ทำขึ้นตอนนั้นอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 

ตอนนี้จะขึ้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 แล้ว เป็นอันว่าเราตัดสินใจ

สมัคร ก็เป็นไปตามขบวนการขั้นตอน สมัครใจยกเลิกให้

เขาอ่านมิใช่ไม่มั่นใจในผลงานนะ แต่ว่านั่นมันผ่านมาตั้ง

นานแล้ว จนเดี๋ยวนี้หลักสูตรเปลี่ยนไปงานเกษตรที่ทำ

หนังสือเด็ก ปลูกผัก ปุ๋ยหมัก ผักพื้นบ้าน 3 เล่มนั้น ไม่เอื้อ

กะหลักสูตรแล้ว อย่ากะนั้นเลยสมัครเข้าอบรมใหม่เปลี่ยน

แผนเป็นครูผู้ชำนาญการด้านภาษาไทยดีกว่า 13 วัน แห่ง

การอบรม เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ถึงแม้จะผ่าน

หรือไม่ผ่านสำหรับคะแนน แต่ได้รับอะไรดีดี มากมายคง

หาดูหาชมได้ยากมากในการอบรมแบบนี้ ทุกคนยอมสละ

แล้วทุกอย่างมาร่วมอบรมและตั้งใจทำกันสุดฤทธิ์สุดเดช 

จนบางคนแทบเป็นลมเป็นแล้ง คลื่นเหียนอาเจียนเวียนหัว 

มีสารพัดที่สนุกสนานกว่านั้น เราทดสอบฝึกสอนกันเอง 

ทั้งๆที่เป็นครูมายี่สิบ สามสิบปีบางคนสั่นจนสอนไม่ได้ 

ออกอาการกันเกือบทุกคน วันสุดท้ายเรามานั่งสอบเหมือน

จะเข้าบรรจุครูอีกครั้งสอบความรู้ทั่วไปและวิชาเอกที่ตน

ถนัด นี่เหมือนสอบโอเนต เอเนต จนผ่านพ้น

ไป 13 วันเพื่อเป็นบทพิสูจน์ความอดทน ความเข้มแข็ง

พร้อมที่จะสู้กับงานหนักแห่งการเป็นครูผู้ให้ต่อไป คงไม่มี

คำตอบที่พอใจให้กับครูทุกคนที่เข้ารับการอบรมแน่ แต่เรา

ก็มั่นใจว่า กองทัพ นักสู้ครูไทยเรานี้พร้อมที่จะเดินหน้าต่อ

ไปแม้จะมีอุปสรรคขวากหนามมากมายอย่างไรก็ตาม 

เพราะแต่ละคนได้รับการอบจนเปื่อยแล้ว เหอๆๆๆ