14 สิงหาคม 2553 18:23 น.
กันนาเทวี
มีชีวิตมีกรรมซ้ำลิขิต
เพียงพินิจคิดตรองจะมองเห็น
ลดละเลิกสิ่งเก่าเก่าเราเคยเป็น
มุ่งบำเพ็ญทำบางอย่างต่างออกไป
เพียงเข้าใจชีวิตใหม่จักปรากฏ
ทางเลี้ยวลดกลับตรงอย่าสงสัย
ชีวิตคาดไม่ถึงซึ่งภายใน
เพียงปรับใจยอมรับกับความจริง
เอาชีวิตเป็นเดิมพันหันหน้าสู้
เพียรเรียนรู้สัจกรรมนำทุกสิ่ง
กติกาเงื่อนไขให้ประวิง
มิเฉยนิ่งฝึกฝนจนชำนาญ
ตา หู ลิ้น กาย ใจ ได้สัมผัส
จึงผูกมัดโกรธโลภหลงวนสงสาร
มิอาจตัดกระแสแห่งต้องการ
มิพ้นผ่านทุกข์ถมจมชีวี
แพ้ชนะจะลุล่วงบ่วงกรรมไหม
อยู่ที่ใจเข้มแข็งแกร่งพอที่
บุญหรือบาปคือคะแนนแทนชั่วดี
ล้วนแต่มีทุกคนผลแห่งกรรม
อโหสิด้วยใจไร้อาฆาต
สิ่งผิดพลาดรู้อภัยไม่ตกต่ำ
ใช้เหตุผลปัญญามาชี้นำ
คงเลิศล้ำผลบุญหนุนเนื่องไป..
8 สิงหาคม 2553 10:56 น.
กันนาเทวี
ขอกราบกรานมารดาพระผู้ให้
พรากจากไปสู่ห้วงสรวงสวรรค์
รักของแม่แน่แท้เป็นนิรันดร์
พระคุณนั้นเลิศล้ำกว่าคำใด
เป็นผู้ก่อสานสร้างปูทางเสริม
ช่วยริเริ่มเติมทางสว่างใส
สอนให้ดีนำให้เด่นสอนทำใจ
โลกกว้างไกลเปิดตาอย่ามืดมัว
มิเคี่ยวเข็ญเป็นตัวอย่างสร้างให้เห็น
ลูกบำเพ็ญคิดแต่ดีมิมีชั่ว
ดุจตะวันรุ่งอรุณอุ่นในตัว
เป็นดั่งรั้วล้อมรักปกปักภัย
รอยยิ้มงามแม่จ๋าหล้าสดสวย
ยิ้มชูช่วยจิตมั่นมิหวั่นไหว
สู้ดำรงคงค่าฝ่าฟันไป
แม่อยู่ในจิตลูกรักผูกพัน
งามพริ้งพักตร์ผ่องเพ็ญเด่นเดือนฉาย
เย็นพระพายโชยชื่นรื่นสุขสันต์
รำลึกถึงคุณแม่ทุกคืนวัน
แม่เป็นจันทร์กระจ่างกลางดวงใจ
ขอกราบกรานคุณมารดาคราวันแม่
ทุกวันแท้แม่สถิตทุกสมัย
แม่คือแม่พระผู้ปลูกลูกนำชัย
แม่ผู้ให้ชีวิตและวิญญาน