31 สิงหาคม 2553 06:59 น.
กันนาเทวี
เสียงไก่ขันแว่วมาลืมตาตื่น
จำใจฝืนฟื้นกายย่างย้ายหนอ
บิดขี้เกียจซ้ายขวาอย่ารีรอ
มานั่งจ้อสวัสดีพี่น้องเรา
บ้างยังคงหลับไหลไม่ยอมลุก
แม้เสียงปลุกนกการถราเขา
วิ่งผ่านไปผ่านมามิใช่เบา
แต่หูเจ้ามิฟังยังขดตัว
คงนอนดึกฝึกฝนกลเกมอยู่
จึงคุดคู้นอนหลับแถมกลับหัว
สะดุ้งดังคนฟังเพียงเสียงเรียกรัว
ว่าอย่ามัวนอบหลับมารับไว
น้ำข้าวกล้องร้อนร้อนจ่ายก่อนเถิด
ต้องรีบเปิดประตูรู้ขานไข
เป็นของดีกินดีมีกำไร
ห้าบาทไซร้สุขภาพรับทราบดี
ออกกำลังเฮฮาฮูล่าฮุป
ก่อนทานซุปข้าวกล้องต้องสดสี
คุณค่าทางอาหารนั้นมากมี
เสริมชีวีสดชื่นรื่นเริงพลัน
สวัสดียามเช้าไม่เจ่าจุก
ต้องรีบลุกไปงานเพื่อสานฝัน
เพื่อนพี่น้องมีสิ่งไหนให้แบ่งปัน
อย่าลืมกันวันนี้มีสุขใจ
29 สิงหาคม 2553 08:14 น.
กันนาเทวี
ด้วยศรัทธากล้าฝันยืนยันฝืน
สู้พลิกฟื้นชะตาครามัวหมอง
นิ่งสงบพบสว่างกลางครรลอง
ยังใฝ่ปองจองหวังพลังใจ
มิท้อแท้แม้ล้มจมปลักทุกข์
ดิ้นรนรุกปลุกจิตตนค้นทางใหม่
คงสักวันผ่านพ้นผจญภัย
ก้าวต่อไปข้างหน้าอย่ารีรอ
กำลังใจไคว่ขว้าถ้าสุดสอย
ที่เลิศลอยปล่อยวางเสียบ้างหนอ
หากหลงกลมนต์รักที่ถักทอ
คำยกยอเพลินหลงเจ็บจงจำ
ชีวิตคือการเดินทางมิว่างเว้น
ละครเต้นตามวิถีมีสูงต่ำ
ตีแตกบทเศร้าสุขทุกลำนำ
อยู่ที่กรรมเสกสรรบันดาลดล
รับรู้รอพอเพียงมิเสี่ยงมาก
ฝืนลำบากยากเย็นมิเป็นผล
ยอมรับทางต่างกันทุกชั้นชน
ด้วยเหตุตนสร้างทำมาพามืดมัว
อยู่อย่างหวังพลังใจใช่ถอยท้อ
เพียงแค่รอพอใจไม่ปวดหัว
สักวันหนึ่งฟ้าผ่องส่องใจตัว
อย่าหวั่นกลัวผู้กล้าย่อมคว้าชัย...
22 สิงหาคม 2553 23:07 น.
กันนาเทวี
คนปูทางสร้างชีวิตคิดดีงาม
ได้ผลตามอย่างคิดนิมิตหมาย
ใช้ปัญญารู้เท่าทันอันตราย
ตายก่อนตายมิยึดตนทนทุกข์ใจ
เพียรฝึกฝนค้นคว้าหาทางออก
มิจนตรอกกิเลสมารพาลหวั่นไหว
เพ่งพินิจจิตตนพ้นเช่นไร
จนแจ่มใสหมดจดและงดงาม
มีสุขแท้ไร้ทุกข์เป็นฐานราก
ปราศจากกิเลสร้ายภัยทั้งสาม
เป็นสุขจริงสดใสทุกโมงยาม
อาศัยความพากเพียรเรียนจิตตน
สมาธิดื่มด่ำทำให้สุข
ปลดปลงทุกข์วางลงส่งเป็นผล
เป็นสุขแท้ไม่มีสิ่งเจือปน
เกิดเป็นคนพ้นโลกโศกไม่มี
อิสระแห่งชีวีที่มุ่งหวัง
ด้วยพลังปัญญาอันสดศรี
สมาธิเพิ่มบุญหนุนชีวี
บังเกิดมีแสงสว่างทางวิชชา
แม้ชีวิตทุกข์ตรมแม้ขมขื่น
แม้สะอื้นโหยไห้อาลัยหา
ต่อให้หลงจนช้ำมีน้ำตา
พลิกกลับมาดับไม่เหลือเมื่อเข้าใจ
21 สิงหาคม 2553 17:08 น.
กันนาเทวี
เมื่อประสบพบกันในวันแรก
ก็มิแปลกทักทายเพื่อนคลายเหงา
เมื่อรู้จักพูดคุยได้บรรเทา
คลายจากเศร้ายิ้มหัวยั่วหยอกเอิน
รู้สึกดีมีใครให้คุยเล่น
มิใช่เป็นคนดีที่สรรเสริญ
ธรรมดาคนเคยพลาดมีขาดเกิน
คุยแค่เพลินเล่นกันมิหวั่นใด
บางครั้งครามีปัญหามาปลุกปลอบ
ได้คำตอบทุกทีที่เฉไฉ
จากรู้จักนานวันก็รู้ใจ
เริ่มหวั่นไหวรออ้อนตอนเจอะกัน
กลัวต้องรักต้องหลงพะวงหา
กลัวน้ำตารินหยดรดแก้มฉัน
กลัวเสียจริงถูกทิ้งไปให้จาบัลย์
เริ่มหวั่นหวั่นกลางใจใฝ่รำพึง
พอรู้ตัวก็สายมิหน่ายแหนง
มีใจแฝงแอบฝันรำพันถึง
รู้ว่าแอบยิ่งคิดจิตคะนึง
เรื่องราวซึ้งลางเลือนเหมือนรักเรา
กลัวจำพรากจากไกลในใจฝัน
กลัวสักวันไกลตาพาให้เหงา
กลัวอกหักผลักไกลใจซบเซา
กลัวต้องเศร้าหันหลังชิงชังลา
20 สิงหาคม 2553 23:05 น.
กันนาเทวี
อยากเห็นเธอสุขใจในรอยยิ้ม
อยากเห็นเธอเต็มอิ่มในความฝัน
อยากเห็นเธอรู้คุณค่าในชีวัน
อยากเห็นเธอรักมั่นสรรสร้างดี
อยู่บนทางก้าวไปอีกไกลนัก
อยู่ด้วยรักภูมิใจในศักดิ์ศรี
อยู่ด้วยใจใฝ่รู้คู่ไมตรี
อยู่ตรงนี้โลกวุ่นยังอุ่นใจ
อย่างแบบดีพิมพ์ดีที่หล่อหลอม
อย่างเพียบพร้อมพลังคิดจิตผ่องใส
อย่างเด็กน้อยค่อยทำจำจดไป
อย่างรักใคร่สามัคคีมีรางวัล
อย่าเห็นแก่การกินจะสิ้นศรี
อย่ายินดีคำร้อยถ้อยเสกสรร
อย่าหลงใหลยึดติดสารพัน
อย่าเสียขวัญท้อถอยคอยเวลา
คนหนึ่งพันสรรเสริญเยินยอไว้
คงมิใช่ชื่นชอบทั้งหมดหนา
อีกหมื่นแสนชิงชังยังนินทา
ธรรมดาโลกธรรมคือคำคน
ชีวิตหนึ่งผ่านร้อนหนาวถึงคราวอับ
ต้องยอมรับกรรมเก่าเราส่งผล
จำจารึกผนึกไว้ในกมล
ขอกุศลกรรมบันดาลผ่านทุกข์ภัย..
ปรัชญาการแนะแนวทางตะวันตกมักอ้าง
พันธุกรรม สิ่งแวดล้อม แรงจูงใจ
ปรัชญาตะวันออก ถือว่า กรรมดีมีผล
หมั่นคิดดี พูดดี ทำดี ขอให้ทุกคน
มีรอยยิ้ม และสุขใจ เมตตาต่อกัน
ฉันญาติมิตรเทอญ..