24 กรกฎาคม 2553 15:42 น.
กันนาเทวี
ปางเมื่อองค์ทรงคุณตรัสรู้
ทรงเพ่งดูสัจธรรมตามแจ้งเห็น
หากสอนให้หมู่มนุษย์คงยากเย็น
ล้วนแต่เป็นเรื่องยากหากบอกใคร
ช่างยอกย้อนเกินกล่าวป่าวประกาศ
ดูประหลาดล้ำลึกนึกขานไข
จะบันลือสีหนาทให้ก้องไกล
ผองชนคงสดใสใจเบิกบาน
ยังทดท้อทำไฉนใครจะเชื่อ
ทรงก่อเกื้อญาณพุทธแผ่ไพศาล
จึงแจ้งจิตเล็งเห็นด้วยปรีชาญาน
เพียงบอกผ่านอาจจะมีที่รู้ตาม
ด้วยพระมหากรุณาอันยิ่งใหญ่
โปรดเวไนยสัตว์โลกที่ล้นหลาม
มีแต่ทุกข์หม่นหมองปองคุกคาม
ให้รู้ห้ามสะกดใจในเหตุพา
น้ำพระทัยท่านทรงพระเมตตา
กรองปัญญาเปรียบบัวทั้งสี่เหล่า
ฉลาดล้ำฟังเพียงครั้งจิตน้อมเอา
กิเลสจางบางเบาเศร้าก็คลาย
บัวปริ่มน้ำใต้ธารจะบานต่อ
เพียงสร้างก่อเพียรกิจคิดมุ่งหมาย
บัวอีกเหล่านั้นเล่าเคล้าอบาย
คงสลายเป็นอาหารเต่าปูปลา
22 กรกฎาคม 2553 23:57 น.
กันนาเทวี
เมื่อคิดฝันปั้นแต่งทุกแห่งหน
ต่างคิดค้นเนรมิตตามจิตฝัน
เข้าจับจองปองยึดสารพัน
โน่นนี่นั่นของฉันไม่ปันใคร
จากทะเลจรดภูเขาใต้เงาเมฆ
มนุษย์เสกสร้างทำนำสมัย
โลกวิกฤตร้อนจัดมักร้อนใจ
ต่างหวั่นไหวกลัวโลกแตกแยกแผ่นดิน
แผ่นดินไหวดินถล่มจมใต้น้ำ
เกิดคลื่นซ้ำกระทบฝั่งพังเสียหาย
ยังจำภาพติดตาเศร้ามิคลาย
เห็นคนตายถมทับนับร้อยพัน
ธรรมชาติเปลี่ยนแปรกระแสโลก
วิปโยคเกิดบ่อยครั้งยังโศกศัลย์
ต้องพลัดพรากจากดวงใจในชีวัน
ที่ผูกพันมิทันลามาวอดวาย
นี่แหละหนอนิจจังยังไม่แน่
เกิด โต แก่ หมดลมล่มสลาย
อย่าประมาทควรนึกถึงความตาย
ฝากความหมายฝันเพ้อละเมอครวญ
ฝันหารักเติมฝันในวันนี้
หยุดเสียทีทายฝันจะปั่นป่วน
ยอมรับโลกแห่งฝันอันเรรวน
ขอเชิญชวนทำแต่ดีมีบุญนำ
17 กรกฎาคม 2553 22:35 น.
กันนาเทวี
แผ่นดินไทยที่รัก โชคดีนักเกิดกายมา
ธรรมชาติงามนักหนา ล้วนงามตาน่าชื่นชม
ร่มรื่นผืนป่าปก ยามฝนตกป่าสุขสม
พงพีที่รื่นรมย์ งามอุดมนิยมไพร
กระท่อมกลางชายป่า ทำไร่ชาเพลิดเพลินใจ
โค้งคุ้งทุ่งไสว ขั้นบันไดใครคิดทำ
แม้ร้อนก็ผ่อนหาย ลมพัดกรายสายฝนฉ่ำ
ทุ่งทองผองไทยทำ งามยิ่งล้ำแผ่นดินทอง
ปลูกผักและหักฝืน แม้หลับตื่นยังเรืองรอง
แดดจ้างามแสงส่อง มองแห่งใดใจสุขจริง
นกน้อยเจ้าบรรเลง เป็นเสียงเพลงไพเราะยิ่ง
ขับขานอย่างเพราะพริ้ง ป่าเอื้ออิงคนพึ่งกัน
ยิ้มแย้มแต้มใจดี นัยน์ตามีแววมุ่งมั่น
เอื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน ต่างแบ่งปันมิตรไมตรี
วิถีไทยเรียบง่าย แสนสบายสุขชีวี
ย้อนยุคไม่กี่ปี ไทยเป็นที่เล่าลือชา
สยามเมืองยิ้มงาม สวยอร่ามเมืองพุทธา
บัดนี้ไทยเย็นชา ประสาไทยเปลี่ยนไปพลัน
ไทยแยกแตกความคิด ต่างถือสิทธิ์ ของใครมัน
ใครค้านต่างหุนหัน เข้าประจัญน่าพรั่นพรึง
ไทยเอ๋ยรวมร่วมใจ เพื่อชาติไทยรวมเป็นหนึ่ง
ทางเกวียนเวียนมาถึง ราเคยซึ้งไทยสุขสันต์
สามัคคีจงก่อเกิด ผลล้ำเลิศุคุณอนันต์
สำเร็จเสร็จเร็วพลัน เพราะรักมั่นร่วมรวมใจ..
1 กรกฎาคม 2553 06:16 น.
กันนาเทวี
สาธุชนคนเราควรเคารพ
พึงน้อมนบศาสดาพาสุขสันต์
กฏชีวิตอนิจจามักจาบัลย์
ศีลป้องกันสิ่งชั่วมาพัวพัน
รักษากายวาจาใจให้สงบ
คงได้พบโชคดีดังที่ฝัน
บำเพ็ญทานรักษาศีลทุกคืนวัน
นับอนันต์ทรัพย์ทวีมีเงินทอง
คนมีศีลย่อมอยู่ดีมีคนรัก
ผู้คนมักฝักใฝ่ไม่มัวหมอง
ต่างนับหน้าถือตาพาปรองดอง
เรื่องขุ่นข้องกังวลผ่านพ้นไป
ได้รับความศรัทธาน่าเชื่อถือ
คนร่ำลือทั่วถิ่นฐานเล่าขานไข
ชื่อเสียงฟุ้งขจรกระฉ่อนไกล
ดังดอกไม้หอมบานตระการตา
เป็นที่พึ่งแก่ผู้ด้อยคอยฝึกฝน
ช่วยเหลือคนตกยากลำบากหนา
ความชุ่มเย็นดังน้ำใสในธารา
ด้วยปัญญาผ่องแผ้วแก้วมณี
ปุถุชนคนหนาพากิเลส
ล้วนเป็นเหตุทุกข์ถมจมวิถี
โลภโกรธหลงกระหน่ำช้ำชีวี
เชิญน้องพี่สมาทานศีลกันเทอญ..