29 สิงหาคม 2552 15:53 น.
กันนาเทวี
กราบบูชาคุณครูผู้สั่งสอน
อุมาพรนามนี้ใจดีหลาย
เมตตาจิตเสมอมั่นมิคลาย
ศิษย์หญิงชายน้อมกายไหว้วันทา
งานแนะแนวก้าวไกลได้สรรค์สร้าง
รักมิจางดูแลแน่นักหนา
ห่วงอาทรลูกศิษย์ทุกเวลา
คอยพูดจาปลุกปลอบขอขอบคุณ
หวังศิษย์ดีมีงานสำราญจิต
ท่านอุทิศแรงใจได้นำหนุน
ยังรำลึกถึงครูผู้การุญ
ใจอบอุ่นดั่งแม่อย่างแท้จริง
เหล่าปวงศิษย์ทั้งหลายหมายตระหนัก
แทนความรักชูเชิดเทิดทูนยิ่ง
ใต้ร่มไทรเป็นหลักได้พักพิง
เรียนรู้สิ่งล้ำค่าพาสุขใจ
ขอสืบสานตำนานแห่งคุณครู
จักกอบกู้จิตคนจนแจ่มใส
จะอุทิศเมตตาไม่ว่าใคร
ช่วยเหลือให้ก้าวไกลด้วยไมตรี
มุทิตาวันทาครูผู้สอนสั่ง
ให้พลังพระคุ้มครองอย่าหมองศรี
บุญหนุนนำก้าวไปพบโชคดี
สุขชีวีตลอดกาลเนิ่นนานเอย...
23 สิงหาคม 2552 08:19 น.
กันนาเทวี
เมนูดีมีคุณค่าพาสุขสันต์
มาช่วยกันสรรหาพาอ่อนหวาน
เมนูอิ่มชิมอร่อยน้อยน้ำตาล
ด้วยอาหารปลอดภัยไร้โรคา
เสริมฟันดีมีสุขเด็กยุคใหม่
ขนมไทยอ่อนหวานกันเถิดหนา
พวกกรุบกรอบหลีกเลี่ยงเสี่ยงภัยนา
ไร้คุณค่าน่ากลัวอย่ามัวเมา
เชิญชมชิมเมนูปลาพาอร่อย
ข้าวกล้องหน่อยซื้อหาพากันเหมา
พืชผลผักทานเข้าไปให้ตัวเบา
การผลาญเผาถ่ายคล่องท้องโล่งดี
สารต้านแก่แก้จนคนแจ่มใส
มาใส่ใจผักพื้นบ้านจานสุขศรี
ทั้งประหยัดตัดงบให้เพราะได้ฟรี
ขึ้นอยู่ที่ข้างรั้วอย่างยั่วยวน
กินอย่างไรกายใจดีมีประโยชน์
กินให้โทษหวานมันพากันป่วน
ทั้งมะเร็งเบาหวานมารบกวน
ขอเชิญชวนอ่อนหวานสำราญใจ......
21 สิงหาคม 2552 23:53 น.
กันนาเทวี
ขอเพียงรักส่งใจมาใกล้ชิด
เจ้ามิ่งมิตรจอมใจใคร่เปิดเผย
ใจต่อใจรักแล้วก็รักเลย
สุดจะเอ่ยย้ำย้ำจำใส่ใจ
ขอเพียงคิดฝันถึงคะนึงหา
ได้พูดจาผ่านจอก็สดใส
ยิ้มหน้าจอรอคำพร่ำพิไร
หยอกเย้าไปโต้ตอบดังชอบกัน
คิดถึงเธอทีไรใจฉันสุข
เรื่องราวทุกข์หมดไปใจเพ้อฝัน
โอ้คนดีมีค่าเกินรำพัน
ยอดชีวันขวัญจิตมิตรแสนดี
ไม่ต้องการสิ่งใดให้ตลอด
ในอ้อมกอดแห่งฝันฉันสุขี
แม้ห่างกันแสนไกลใจพร้อมพลี
รักไม่มีเงื่อนไขใครกั้นกลาง
แม้พลั้งเผลอทำผิดมิคิดโกรธ
มิถือโทษอภัยไม่ขุ่นขวาง
เป็นหนึ่งในใจพี่มิจืดจาง
โอ้น้องนางรักพี่มิลืมเลือน
เธอคือคนสำคัญฉันแน่วแน่
คือรักแท้จากใจหาใครเหมือน
ทุกห้องแห่งหัวใจสั่นสะเทือน
โอ้แม่เพื่อนที่รักพักพิงใจ...
17 สิงหาคม 2552 23:01 น.
กันนาเทวี
ฝนหล่นพรำกล้ำกลืนฝืนใจช้ำ
ดั่งตอกย้ำน้ำตาข้าหลั่งไหล
คิดถึงคู่เชยชื่นขมขื่นใจ
สุดอาลัยยามร้างห่างไกลตา
เย็นลมฝนทนหนาวร้าวในอก
จิตตระหนกใจหวั่นขวัญผวา
เฝ้ากอดหมอนถอนใจในนิทรา
คืนสัญญาห่างเหินเกินถามทวง
ยากจะฝืนลืมคำเคยพร่ำพรอด
ในอ้อมกอดอกอุ่นคุณเคยห่วง
นานนักหนาห่างแหจากแดดวง
วันคืนล่วงฝนลายิ่งอาวรณ์
ผิดอันใดไยเหล่าเขาไม่เหลียว
จำแดเดียวเปลี่ยวดายใจสังหรณ์
หรือเขามีคนเก่ามาเว้าวอน
หรือใจอ่อนเจอคนงามตามรายทาง
ไม่กล้าถามความนัยใจวาดหวัง
ว่าเขายังมั่นใจใช่ไกลห่าง
กลัวคำตอบตรงแน่แท้รักจาง
ต้องอ้างว้างยากทำใจให้ลืมเลือน
ปล่อยเวลาผ่านเลยไม่เอ่ยถาม
จนหนาวยามฝนลาฟ้าคงเหมือน
น้ำตาหล่นฝนพรำดั่งย้ำเตือน
รอข่าวเพื่อนคนดี ณ ที่เดิม...
กันนาเทวี
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๒
16 สิงหาคม 2552 12:29 น.
กันนาเทวี
สังคมวุ่นสับสนคนเหว่ว้า
เที่ยวไขว่คว้าหาสุขยิ่งทุกข์ถม
เหมือนยิ่งกินยิ่งหิวในอารมณ์
เกินฝืนข่มอาลัยหนอใจคน
เสียใจบ้างช่างเถิดเกิดแง่รู้
เฝ้ามองดูตรึกตรองลองฝึกฝน
แก้ปัญหาท้าทายใจอดทน
ตัดกังวลปล่อยวางบนทางใจ
ชีวิตคนเลือกเอาเศร้าหรือสุข
หลงสนุกซ้ำซ้ำจำแก้ไข
ปรับเปลี่ยนแปรแง่คิดติดทางใด
ยึดเอาไว้ข้องขัดตัดกำลัง
มองสิ่งร้ายให้ดีมีแต่ได้
สุขอยู่ใกล้รอบตัวทั่วหน้าหลัง
เหตุเพราะเรามองผิดติดภวังค์
ส่งความหวังตั้งใจไกลผ่านเลย
สุขใกล้ตัวเหมือนเกลือเบื่อลิ้มรส
ใจจ่อจดหมายด่างไม่วางเฉย
อยู่ใกล้เกลือกินด่างอย่างไรเอย
คำเปรียบเปรยเอ่ยขานโบราณมา
เพียงกินอิ่มนอนอุ่นบุญดีแล้ว
ระฆังแว่วกังวานเบิกบานใส
มองแง่ดีดีกว่ากังวลไป
คืนสุขให้ชีวิตที่จิตตน....
กันนาเทวี
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๒
มีภาษิตทิเบตกล่าวว่า
"อย่ากังวลกับปัญหาใดๆเลย เพราะว่า
ถ้าปัญหานั้นแก้ได้ จะกังวลมันไปทำไม
แต่ถ้าปัญหานั้นแก้ไม่ได้ มีประโยชน์อะไร
ที่จะกังวล"