30 เมษายน 2552 13:46 น.
กันนาเทวี
ไดโนเสาร์เต่าล้านปีที่เด็กบอก
เหมือนถูกตอกย้ำเราเศร้าจริงหนอ
ครูหลงยุคสอนมุขเก่าเฝ้าขัดคอ
เลยถูกล้อเป็นยายขายวิชา
ต้องปรับเปลี่ยนแก้ไขให้ทันแล้ว
สอนตามแนวยุคใหม่ใจหรรษา
เป็นผู้ช่วยแนะนำธรรมดา
ให้ค้นคว้าที่อยากรู้ครูสอนคน
สอนวิเคราะห์วิจารณ์อ่านเขียนคิด
สอนชีวิตทักษะอย่าสับสน
วางแผนไว้จัดการชีวิตตน
ให้หลุดพ้นภัยสังคมนิยมทุน
สอนพึ่งตนอดทนจนสำเร็จ
นั่นคือเคล็ดวิชาพาเนื่องหนุน
วิชามารการเมืองเรื่องบาปบุญ
ความอบอุ่นในสังคมชื่นชมกัน
อุดมการณ์สานต่อก่อกอบกิจ
รู้ถูกผิดมโนธรรมกรรมสร้างสรรค์
เด็กรุ่นใหม่สามัคคีพร้อมเพรียงพลัน
ไม่ยึดมั่นหลงตัวตนจนลืมตาย
เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
คือผู้กล้ามุ่งหน้าหาความหมาย
คนรุ่นเก่าหลงยุคทุกข์วุ่นวาย
ระวังกายวาจาจิตคิดไตร่ตรอง....
กันนาเทวี
๓๐ เมษายน ๒๕๕๒
28 เมษายน 2552 23:35 น.
กันนาเทวี
ครอบครัวเยอรมัน 500 ดอลลาร์ต่อครอบครัว
ครอบครัวในชาด 1 ดอลล่าร์ต่อครอบครัว
ความเคยชินชอบกินตามใจปาก
ถูกความอยากลากไปในวิถี
ยั่วเย้าให้อยากได้และอยากมี
เป็นคนที่เด่นดังในสังคม
สังคมใหม่มอมเมาเราหลงบ้า
โฆษณาปลุกเร้าเมาเสพสม
ผูกโซ่ตรวนเงินตราค่านิยม
แสวงชมบริโภคโลกมายา
ถูกจองจำทำงานหาเลี้ยงชีพ
ต้องเร่งรีบขวนขวายไว้ซื้อหา
ติดนิสัยเสเพลเที่ยวเฮฮา
ทั้งเหล้ายาดื่มกินจนชินเคย
ชีวิตจึงถูกครอบงำตามใจอยาก
คนโดยมากไร้เสรีมิอาจเฉย
สารพัดบ้านรถราน่าชมเชย
ต้องสังเวยชั่วชีวิตติดทางตัน
ปล่อยคืนวันผันไปอย่างไร้ค่า
ชีวิตคนเกิดมามิสร้างสรรค์
กินดื่มเสพอร่อยลิ้นไปวันวัน
สารพันล้วนต้นตอก่อพิษภัย
ไร้เสรีไม่รู้พอบริโภค
มนุษย์โลกติดอบายคล้ายสวรรค์
ถึงยุคเสื่อมคนดีถูกกีดกัน
คนชั่วนั้นรุ่งเรืองเมืองวุ่นวาย
กันนาเทวี
๒๘ เมษายน ๒๕๕๒
27 เมษายน 2552 22:55 น.
กันนาเทวี
สุขเหมือนฝันวันก่อนย้อนวันเก่า
สุขยามเราชิดใกล้ในไพรกว้าง
ป่าดั่งม่านฟ้าสูงไม้ยูงยาง
เคยเคียงข้างท่องไปใจคะนึง
เย็นลมหนาวราวไพรจำไออุ่น
รักละมุนยามไกลใจคิดถึง
ยังห่วงหาอาวรณ์นอนรำพึง
คิดซาบซึ้งมิวายคล้ายวันวาน
หยาดน้ำค้างเยียบเย็นเป็นหยดใส
หยาดน้ำใจเราสองปองประสาน
สัญญารักจริงใจไว้เนานาน
แม้แต่กาลเลยล่วงห่วงเช่นเดิม
คิดถึงเอยคิดถึงซึ้งซ่านจิต
โอ้มิ่งมิตรจำได้ไหมในวันเริ่ม
บอกใจรักที่ก่อยิ่งต่อเติม
รักยิ่งเพิ่มห่วงใยห่างไกลตา
ฟ้ายามนี้ฝนฉ่ำพรำชุ่มชื่น
วันและคืนเลยล่วงยังห่วงหา
อาจหนาวเหน็บเจ็บไข้ในนิทรา
ส่งใจมาดูแลแม้ห่างกาย
อาวรณ์รักจักฝันถึงวันใหม่
เมื่อดวงใจใกล้ชิดมิห่างหาย
ฟ้าสวยสดเมฆงามยามฝนกราย
รักที่หมายคงมั่นนิรันดร....
กันนาเทวี
๒๗ เมษายน ๒๕๕๒
26 เมษายน 2552 18:13 น.
กันนาเทวี
เมื่อคนมากหลากหลายกระจายอยู่
เพื่อต่อสู้สิทธิตนต่างขวนขวาย
เพื่ออยู่รอดปลอดภัยทั้งใจกาย
มีกฏหมายคุ้มครองผองประชา
สังคมดีไม่มีขายต้องร่วมสร้าง
ปูแนวทางขจัดตัดปัญหา
หากช่วยกันเสริมสร้างทางปัญญา
ให้ประชารู้ผิดชอบประกอบการ
เขาสัญญาว่าจะให้พึงได้คิด
เขาเป็นมิตรญาติเราเขากล้าหาญ
เขาปกป้องผู้อ่อนแอจากคนพาล
เขาทำงานเพื่อใครดูให้ดี
หนทางไกลพิสูจน์ม้าที่กล้าแกร่ง
คนจะแข่งด้วยเวลาและศักดิ์ศรี
รักษาสัจจ์ซื่อตรงคงวจี
มิย่ำยีมุ่งร้ายขายแผ่นดิน
อย่าคิดแยกแตกฝ่ายหมายชนะ
ควรลดละถ้อยวจีที่ติฉิน
กล่าวอาฆาตมาดร้ายได้ยลยิน
คนต่างถิ่นเขาประณามเหยียดหยามเรา
ร่วมธำรงชาติไทยให้คงมั่น
ร่วมใจกันขจัดช่วยปัดเป่า
อย่ายุแยกแบ่งฝ่ายรบราเอา
อย่ามัวเมาทิฐิดื้อยื้อแย่งดี
แยกทำไมไทยเอ๋ยเคยสงบ
ฤๅจะจบสิ้นชาติขาดวิถี
จึงรบราฆ่าฟันบั่นชีวี
ใช้วิธีรุนแรงแก่งแย่งกัน...
กันนาเทวี
๒๖ เมษายน ๒๕๕๒
24 เมษายน 2552 20:27 น.
กันนาเทวี
ฝากเพลงตามลมหวนใคร่ครวญถึง
ใครคนหนึ่งรักกันมากฝากใจหมาย
ลาจากน้องลับตาแต่ปีกลาย
ด้วยโชคร้ายนาแล้งข้าวแห้งตาย
ไปทำงานกรุงไกลใจแสนห่วง
กลางเมืองหลวงแสงสีที่เฉิดฉาย
อาจหลงคำหว่านล้อมยามเดียวดาย
เขาลวงชายล่อหลอกปอกเอาเงิน
เมื่อฝนมานาข้าวเขาหว่านไถ
จดหมายไปบอกพี่มาอย่าห่างเหิน
สุดฟ้าไกลหนทางห่างเหลือเกิน
พี่มัวเพลินอยู่ไหนไยไม่มา
คิดถึงพี่คนดีที่ลาจาก
คิดถึงมากใจเราเศร้านักหนา
คงลืมแล้วรักมั่นเคยสัญญา
ที่กระท่อมปลายนาข้ายังคอย
ตะแบกบานสีม่วงร่วงเต็มพื้น
นับวันคืนรอพี่อย่างเหงาหงอย
พี่คงลืมสาวนาคนป่าดอย
ใจเหม่อลอยที่ท้องนาสุดฟ้าไกล
ข้าวคอยฝนคนคอยรักมักหม่นหมอง
ทุ่งรวงทองรอเคียวเกี่ยวข้าวใหม่
ปีนี้นาขาดคนเกี่ยวข้างใจ
รอเมื่อไหร่พี่กลับนามาเกี่ยวรวง..
กันนาเทวี
๒๔ เมษายน ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1532
