24 กุมภาพันธ์ 2552 23:31 น.
กันนาเทวี
เกิดเป็นคนจนยากลำบากแสน
ความขาดแคลนอับปัญญาพาทุกข์เข็ญ
ขาดเสื้อผ้าอาหารทานเช้าเย็น
แสนลำเค็ญยากไร้ใครเหลียวแล
โอ้อนาถชีวิตจิตเศร้าหมอง
ชะตาต้องตกอับยับรอยแผล
พ่อแม่ทิ้งถูกเขาเฝ้ารังแก
เดียวดายแดจำหนีพรากจากบ้านลา
ไม่มีเงินไม่มีงานบ้านอาศัย
หิวจนไส้แสบร้องท้องกิ่วหนา
มองทางใดไร้คนเขาเมตตา
ถือกะลาขอทานซมซานไป
ไอ้ยาจกออกไปไกลไกลหน่อย
ตาละห้อยท่านเจ้าขาอย่าผลักไส
สงสารเถิดหิวโหยเช่นใครใคร
โปรดอย่าไล่เลยหนอขอเถอะคน
เด็กเร่ร่อนนอนไหนไม่เป็นที่
ขอเพียงมีหลังคาให้หลบฝน
หนาวเหน็บร้อนเพียงใดใจต้องทน
สู้ผจญโลกกว้างอย่างเอกา
กินเพื่ออยู่สู้เพื่ออยากลำบากแสน
ช่างแร้นแค้นเขาชิงชังดังเป็นหมา
ดูสินั่นตัวนั้นที่จูงมา
ยังมีค่ากว่าเราเศร้าใจจริง
ความเป็นจริงในสังคมล่มสลาย
คนฟุ้งเฟ้อกรีดกรายทั้งชายหญิง
แล้งน้ำใจไร้แหล่งที่พึ่งพิง
ต่างก็วิ่งชิงแย่งแข่งกันรวย.....
กันนาเทวี
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:54 น.
กันนาเทวี
พืชดีมีคุณค่า ภูมิปัญญาไทยสร้างสรรค์
ประโยชน์สารพัน ตั้งแต่โคนจรดปลาย
ปลูกง่ายใช้แค่หน่อ ขุดหลุมพอคะเนหมาย
รดน้ำแค่กันตาย ก็เติบใหญ่ได้ผลกิน
ดูแลให้ดีดี ทุกส่วนมีประโยชน์สิ้น
ผลสุกหวานอร่อยลิ้น มีคุณค่าอาหารพอ
ทารกขูดแล้วบด รู้จำจดแม่ป้อนหนอ
อ้ำอ้ำแม่พะนอ ปากน้อยน้อยค่อยค่อยกลืน
แกงบวดอวดต่างชาติ ไทยฉลาดปรุงแต่งฝืน
ฉาบเชื่อมอร่อยลื่น หวานหอมชื่นขนมไทย
ใบตองห่อของกิน ปิ้งส่งกลิ่นหอมไปไกล
ชวนให้น้ำลายไหล อาหารไทยห่อใบตอง
ตกแต่งกระทงสวย แถมทำกรวยสมใจปอง
บายศรีต่างยกย่อง ใช้ด้ายคล้องการงานงาม
ของเล่นเด็กสุขสันต์ เล่นทั่วกันถิ่นสยาม
ม้าวิ่งวิ่งห้อตาม แข็งแรงไวใจเพลิดเพลิน
กาบใบใช้ทำเชือก ฝั่นแล้วเลือกมัดของเทิน
หยวกอ่อนแกงป่าเชิญ ซดน้ำคล่องลองชิมดู
ส่วนปลีทั้งแกงยำ หรือหั่นทำห่อหมกหมู
ต้มจิ้มหลนปลาทู ของกินคู่สำรับไทย
กาบกล้วยแกะสลัก น่าดูนักลายไสว
ตกแต่งงามวิไล ดังทั่วไปในโลกา
เป็นทุ่นลอยเป็นแพ เล่นในแม่พระคงคา
ปลูกไว้ได้คุณค่า กล้วย ต้นไม้มหัศจรรย์
กันนาเทวี
๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
22 กุมภาพันธ์ 2552 09:58 น.
กันนาเทวี
ปลงซะเถิดเกิดมาคราเวียนว่าย
ก็ดั่งคล้ายนาวาฝ่าคลื่นฝัน
สิ่งดีร้ายผ่านไปทุกคืนวัน
บ้างสุขสันต์บ้างก็ตรมระทมใจ
หน้าที่คนเกิดมาในคราหนึ่ง
ควรคำนึงความดีมิหวั่นไหว
พึ่งตนเองเสียก่อนหวังพึ่งใคร
ฝึกจิตให้มั่นคงอย่าหลงเพลิน
หลงทางเสียเวลาพาคืนได้
แต่หลงใจคืนยากกระดากเขิน
หลงอำนาจเงินตราใช้มากเกิน
หลงสรรเสริญคำชมจมมายา
นี่แหละคนปนเปร้อยเล่ห์กล
บ้างสับสนทำชั่วกลัวบาปหนา
ปกปิดบังว่าดีมีราคา
ความชั่วช้ายังปูดดุจย้ำเตือน
สัจจะธรรมความจริงสิ่งประเสริฐ
ย่อมเป็นเลิศเหนือใดใครจะเหมือน
ใจเรารู้อยู่แก่ใจไม่อาจเบือน
บ้าเลอะเลือนอย่างไรใจยังจำ
ถอนใจจางล้างพิษติดใจบ้าง
อย่าคิดพรางอ้างตนคนไม่ขำ
คนกลับตัวกลับใจอภัยนำ
พ้นจากต่ำคือเลิศประเสริฐคน....
กันนาเทวี
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
19 กุมภาพันธ์ 2552 20:16 น.
กันนาเทวี
วิกฤตควันหมอกหนาอากาศแห้ง
ฝนก็แล้งฤดูกาลจะผันผวน
สภาวะอากาศก็เรรวน
โลกคงจวนสิ้นสุดหยุดหายใจ
ปอดของโลกถูกทำลายตายไปมาก
ถูกถางถากตัดโค่นจนไม่ไหว
เหลือน้อยนิดดั่งน้ำย่อมแพ้ไฟ
ที่ปลูกใหม่กว่าจะโตนานโขเลย
มนุษย์คงหลงลืมเพื่อนแสนดี
ที่เคยพลีอุทิศให้ไยเมินเฉย
สารพัดอาศัยป่าจนคุ้นเคย
กลับละเลยป่าไม้ที่มีมานาน
ทั้งอาหารหยูกยาได้อาศัย
กำปังให้ร่มเย็นเป็นรากฐาน
พาฝนมาตกตามฤดูกาล
น้ำไหลผ่านคอยซับรับป้องภัย
สร้างสมดุลระบบนิเวศน์ป่า
ได้พึ่งพาอากาศดีที่สดใส
หยาดน้ำฝนหล่นพราวลงคราวใด
พันธุ์พฤกษ์ไพรชื่นบานตระการตา
ธรรมชาติวิปริตควันพิษร้าย
อันตรายเกิดขึ้นทุกแห่งหน
มวลมนุษย์เผชิญภัยทุกชั้นชน
คนละต้นร่วมปลูกไว้ต้านภัยเอย...
กันนาเทวี
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
ลงท่าแพลอยล่องท่องน้ำใส ปล่อยดวงใจไหลล่องมองเหม่อฝัน เขาล้อมโอบน้ำปิงอิงแอบพลัน เกาะแก่งนั้นรายรอบขอบฟ้างาม งามแก่งก้อภูผาน่าชมยิ่ง เลาะน้ำปิงเหนือเขื่อนใหญ่ในสยาม ภูมิพลชื่อเขื่อนที่ลือนาม นำพาความสว่างไฟใช้ทั่วกัน มองคุ้งน้ำจรดฟ้าพาใจชื่น ลมเย็นรื่นพัดมาหน้าคิมหันต์ ชมแมกไม้สองฝั่งฟากหลากหลายพันธุ์ อัศจรรย์ธรรมชาติสะอาดตา ใกล้ค่ำแล้วแว่วแว่วเพลงวิเวก อยากจะเสกดวงใจให้มาหา นั่งคลอเคล้าชิดชมหมู่ฝูงปลา ว่ายวนเวียนไปมาพาเพลินใจ จะชี้ชวนชมภูผาพนาสวรรค์ อิงแอบกันดั่งกอไผ่ล้อลมไหว คุ้งน้ำกว้างมองฟ้าลิบลับไกล ยังอาลัยยิ่งเสมอเพ้อทุกคราว ยิ่งดึกดื่นเดือนพราววาวระยิบ อยากกระซิบถามสายลมพรมใจหนาว ป่านฉะนี้เขาอยู่ไหนเห็นไหมดาว หรือใจเจ้าไหลล่องลับไม่กลับมา กันนาเทวี ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1544
