29 กันยายน 2551 07:22 น.
กันนาเทวี
อยากเชิญชวนพี่น้องมาลองปั่น
สร้างสัมพันธ์อันดีมีความหมาย
ปั่นเคียงคู่ได้ออกกำลังกาย
เพื่อขยายหลอดโลหิตฟิตแอนด์เฟริม
ได้ท่องไปชมความงามธรรมชาติ
ได้โอกาสสนทนาพาเพื่อนเพิ่ม
ได้เรียนรู้ประสบการณ์มากกว่าเดิม
ได้ริเริ่มสิ่งใหม่ใหม่ให้ตนเอง
เป็นรางวัลชีวิตจิตแจ่มใส
ตื่นแต่เช้าปั่นไปไม่รีบเร่ง
สุขภาพกายใจไม่โคลงเคลง
ใบหน้าเปล่งปรีดาพาสุขใจ
จักรยานของดีมีคุณนัก
ไม่ต้องพักเติมน้ำมันให้หวั่นไหว
ไปทำงานไปธุระไปที่ใด
หากปั่นไปได้ทั้งแรงและกำลัง
ปั่นแล้วดีไม่มีมลพิษ
ให้ชีวิตปลอดภัยมีความหวัง
จิตใจดีร่างกายมีพลัง
แล้วแถมยังลดโลกร้อนนอนสบาย
ขอเชิญชวนพี่น้องลองปั่นเถิด
จักก่อเกิดคุณค่าอย่างมากหลาย
รวมพลังสร้างสรรค์กันมากมาย
เพื่อนหญิงชายปั่นด้วยรักและหวังดี....
28 กันยายน 2551 00:16 น.
กันนาเทวี
แดดระยับส่องพราวคราวทุ่งเขียว
ยอดข้าวเรียวพริ้วลมชมไสว
ดั่งเกลียวคลื่นสีเขียวเหนี่ยวโน้มใจ
งามถิ่นไทยงามแท้แลสุดตา
อวลกรุ่นกลิ่นรวงข้าวราวกลิ่นร่ำ
แมงปอรำร่ายวนยลหรรษา
ฝูงนกน้อยคล้อยบินจับคันนา
ไซ้ปูปลาหากินแล้วบินวน
เพลินเพลงไพรเรไรประสานเสียง
แว่วสำเนียงอึ่งอ่างครางพร่ำบ่น
เป็นดนตรีธรรมชาติช่วยบันดล
หลังสายฝนเย็นฉ่ำน้ำเจิ่งนอง
อ้อมกอดดินอุ่นไอได้พิงพัก
กระท่อมรักปลายนาพาสุขสอง
กระซิบสั่งสำเนียงเคียงประคอง
จะปกป้องปฐพีที่ทำกิน
หว่านต้นกล้าแห่งฝันในวันนี้
อุทิศพลีแรงใจใฝ่ถวิล
ทุ่งรวงทองของปู่กู้แผ่นดิน
พลิกฟื้นถิ่นแดนทองของแดนไทย
อนุรักษ์ผืนนาอย่าทิ้งร้าง
อย่าเลือนลางลาจากพรากไปไหน
พึ่งพาตนทำกินถิ่นนาไพร
แสนสุขใจร่วมฝันวันเสรี...
25 กันยายน 2551 13:34 น.
กันนาเทวี
ใต้ร่มไม้ใบหนานกน่ารัก
เจ้าร้องทักจิ๊บจิ๊บกระซิบเสียง
บรรเลงเพลงเอื้อยอ้อยสร้อยสำเนียง
บินคู่เคียงช่วยกันสรรค์สร้างรัง
คาบเศษหญ้ามาปูอยู่โพรงไม้
จิกตะไคร้สมุนไพรใบสะพรั่ง
ป้องกันหมัดเห็บเหาตัวน่าชัง
ดอกหญ้าคานุ่มจังคาบมารอง
กางเขนน้อยวุ่นวิ่งคาบกิ่งไม้
กระรอกไต่ไล่เล่นเป็นสุขสอง
จากกิ่งโน้นกิ่งนี้ถิ่นที่ครอง
ดั่งจับจองทิพย์สถานวิมานแมน
กระจิบน้อยเอียงคอล้อเสียงสั่ง
ไพเราะฟังพจนาว่ารักแสน
สวนแห่งนี้คือสวรรค์ในดินแดน
เป็นแว่นแคว้นสัตว์อยู่คู่เคียงกัน
ลมโชยชื่นรื่นรมย์สมผ่อนพัก
มองรังรักคู่นกน้อยพลอยสุขสันต์
บินล้อลมขวักไขว่ใต้ตะวัน
ภาพแห่งฝันธรรมชาติสะอาดตา
ชีวิตต่างพึ่งพาต่างอาศัย
เป็นปัจจัยอิงเอื้อเพื่อรักษา
ธรรมชาติต้นไม้สัตว์นานา
สรรพสิ่งมีค่าอย่าทำลาย..
22 กันยายน 2551 18:31 น.
กันนาเทวี
เพื่อนเอยเพื่อนรัก
คงทดท้อเหนื่อยหนักมากใช่ไหม
วิปโยคโศกเศร้าร้าวทรวงใน
หวังหาใครปลอบจิตหายคลายระทม
คราทุกข์ถมจมปัญหามาถามทัก
ปัญหาหนักพาใจให้ขื่นขม
ยังขาดคนรู้ซึ้งถึงใจตรม
ชีวิตล่มเปลี่ยวเหงาเข้าติดตาม
คิดหน่วงหนักหักอาลัยใจข้องขัด
คิดป้องปัดกรรมใดใคร่ไต่ถาม
คลื่นชีวิตยากเย็นเป็นนิยาม
เกินจักห้ามน้ำตาล้นอับจนทาง
ยามตกอับยับเยินเกินแก้ตก
ใครจะปกป้องภัยให้กระจ่าง
ใครกันหนอแนะนำยามเลือนลาง
ต้องอยู่อย่างเอกาว้าเหว่เดียว
อดทนแม้ใครเขาลืมเราสิ้น
ต้องถวิลแลหายใจเปล่าเปลี่ยว
ที่ช่วยเหลือเกื้อกูลเคยกลมเกลียว
เคยข้องเกี่ยวเหลียวลับไม่กลับมา
เพื่อนเอยเพื่อนรัก
หากเหนื่อยนักพักก่อนเสียเถิดหนา
พักที่จิตวกวนสับสนพา
คลายอ่อนล้าจิตสงบคงพบทาง...
21 กันยายน 2551 09:20 น.
กันนาเทวี
พิศนาบุปผามาลีหอม
พวงพยอมชูช่อล่อให้หลง
หมู่ภมรเวียนว่อนร่อนบินลง
ท่ามกลางดงพวงผกาน่าเชยชม
ไม้หลากพันธุ์หลากสีคลี่กลีบสวย
ลมระรวยโชยชื่นรื่นสุขสม
หอมจรุงฟุ้งไกลใคร่ดอมดม
เล่ห์รักจมอวลกลิ่นรินฤดี
กลิ่นมาลีกำจายคล้ายหญิงงาม
กระฉ่อนนามลือไกลในศักดิ์ศรี
รูปก็งามนามเพราะพร้อมความดี
ดั่งมาลีหอมหวลอวลกลิ่นไกล
มวลกวีเปรียบชายคล้ายภมร
กลิ่นกำจรโชยหอมย่อมตอมไต่
เพียงถวิลดมดอมล้อมมาลัย
สุขสมใจบินจรไม่ย้อนมา
นารีงามไม้ดอกออกสดใส
ช่างวิไลเฉิดฉันท์กันนักหนา
คือบทกลอนเสนาะเพราะอุรา
ด้วยหวังกล้าชิดเชยเผยดวงมาลย์
บทกวีสีสันผันอักษร
เป็นบทกลอนชมมาลีที่หอมหวาน
ถักทอถ้อยร้อยรสพจมาน
ซึ้งซาบซ่านหวานล้ำพร่ำพรรณนา........