30 กรกฎาคม 2551 07:18 น.
กันนาเทวี
ข้าแต่ท่านเทวดาที่ศักดิ์สิทธิ์
ช่วยลิขิตฟื้นไทยให้สดสวย
เคยอยู่เย็นแม้คนจนหรือรวย
เอื้ออำนวยแก่กันฉันครอบครัว
มาบัดนี้ที่เย็นกลายเป็นร้อน
มิผันผ่อนขัดเคืองเรื่องปวดหัว
แย่งเงินตราอำนาจมิขลาดกลัว
ต่างเมามัวลืมหน้าที่ที่ตนเป็น
ขอองค์ท่านเมตตาพวกข้าเถิด
อย่าให้เกิดกลียุคชนทุกข์เข็ญ
ให้ผู้นำเห็นใจชนลำเค็ญ
ช่วยบำเพ็ญหน้าที่มีคุณธรรม
องค์เทวษโปรดแก้ให้ไร้ปัญหา
เจรจาเข้าใจไทยชุ่มฉ่ำ
เสียสละสามัคคีพลีน้อมนำ
เอื้อนเอ่ยคำรักใคร่ให้แก่กัน
อุปสรรคใหญ่หลวงจะล่วงลับ
หากพลิกกลับหันหน้ามาร่วมฝัน
คงดีแน่แก้ไขทุกเรื่องพลัน
หวังว่าปัญหาสิ้นแผ่นดินไทย
ข้าแต่องค์เทวัญช่วยสรรสร้าง
ช่วยนำทางสันติธรรมนำแก้ไข
ขอประสาทพรดีมีโชคชัย
กราบเทพไท้เทวามาบันดล.........
กันนาเทวี
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๑
26 กรกฎาคม 2551 07:21 น.
กันนาเทวี
เศรษฐีมีมากล้น แต่คนจนต่ำต้อยแสน
ไร้ศักดิ์ถูกดูแคลน จนคลั่งแค้นทั่วโลกา
ลิ้นทองทูตเสรี มอบไมตรีเจรจา
เบื้องหลังกดราคา ทำการค้าหวังกำไร
เสียดุลย์ทางการค้า เป็นหนี้มาทุกสมัย
เพราะคนไม่พอใจ อยู่แบบไทยไปเห่อตาม
คนเก่าเฝ้ามองดู แม้ล่วงรู้สุดหวงห้าม
สุดห่วงในเขตคาม ได้แต่ปรามด้วยห่วงใย
เศรษฐกิจคิดเอาเปรียบ แผนร้ายเพียบเพื่อจูงใจ
โฆษณาสินค้าใด ด้วยกลไกให้มอมเมา
ชาติใดไปหลงเชื่อ แกล้งเอื้อเฟื้อเป็นมิตรเขา
ชาติใดชนใจเบา ปล่อยให้เขามาลงทุน
มีทุนมีแรงงาน เข้ารุกรานอ้างบุญคุณ
คนโกงผู้นำหนุน ตลาดหุ้นปล่อยเข้ามา
กลยุทธ์ไม่ทันแน่ ศีลธรรมแพ้แก่เงินตรา
วัฒนธรรมที่ไหลบ่า การศึกษาต่างอำนวย
จิ้งจอกชนเจ้าเล่ห์ ชาติเกเรแกล้งมาช่วย
กบฏที่ชอบรวย ก็เอื้อช่วยเพื่อไพรี
ผองชนกลายเป็นทาส โดนผูกขาดทั้งชีวี
โดนยึดทั้งพื้นที่ ต่อแต่นี้เหลืออะไร
กว่าจะรู้งูกินหาง จะขัดขวางลำบากใจ
ต่อสู้ก็ไม่ไหว ปล่อยกินหัวทั้งตัวเอย..
กันนาเทวี
๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๑
25 กรกฎาคม 2551 07:17 น.
กันนาเทวี
การเมืองเป็นเรื่องยุ่ง เพราะคนมุ่งเอากำไร
เลือกตั้งมาคราใด ร้อยเล่ห์กลหวังปล้นเมือง
มรดกก็ฉกฉวย สัญญาช่วยหนุนนำเนื่อง
เซ็นให้ไม่ขุ่นเคือง แลกเอาเมืองการพนัน
ชะตาของบ้านเรา ไยอับเฉาเขาปลุกปั่น
ไฟฟ้าและน้ำมัน แปรรูปนั้นแท้โกงกิน
ทีวีที่แพร่ข่าว เรื่องราวที่ติฉิน
ปราบจนหนามหมดสิ้น แล้วพลิกลิ้นชนงมงาย
มอมเมาเอาของล่อ เทคโนฯ ก็นำมาขาย
เด็กน้อยทั้งหญิงชาย พกมือถือสื่อสารกัน
นักสู้อหิงสา รวมตัวมาอย่างแข็งขัน
ให้รู้ว่าพวกมัน ทำอะไรให้บ้านเรา
บางคนไม่เข้าใจ สู้ทำไมให้เปลืองเปล่า
เศรษฐกิจจะซบเซา เพราะมัวเมาเดินขบวน
มโนธรรมที่ย้ำเตือน ขอเอ่ยเอื้อนเพื่อนให้หวน
คิดหน่อยค่อยทบทวน จักเชิญชวนให้ตริตรอง
สังคมล่มสลาย นโยบายเขาขายของ
โทษไยไทยพี่น้อง อยากจับจ้องทวงของคืน
ทรัพย์สินของเราเอง เขาไม่เกรงขายผู้อื่น
ประท้วงเพื่อขอคืน ขอหยัดยืนสู้ต่อไป
เมื่อชนต้องทนทุกข์ ให้อยู่สุขได้อย่างไร
ปิดหูปิดตาไว้ ไม่รับรู้นั่งดูดาย
เพื่อนบ้านสมานมิตร เมื่อนั่งคิดน่าใจหาย
เหยียบย่ำและทำลาย จนไม่เหลือศักดิ์ศรีเลย
ใครยอมก็ยอมเถิด จะขอเปิดหัวใจเผย
สู้เถิดเพื่อนพ้องเอย แล้วจะเฉยอยู่ทำไม
กันนาเทวี
๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๑
24 กรกฎาคม 2551 13:33 น.
กันนาเทวี
เมื่อน้อยด้อยปัญญา เร่งศึกษาเพียรอ่านเขียน
ชีวิตว่ายวนเวียน สร้างทางเตียนเพียรสร้างตน
อย่าท้อต่อชะตา เมื่อเกิดมาจำผจญ
ทางเดินที่สับสน เกิดเป็นคนต้องสู้ไป
ดิ้นรนจนพ้นทุกข์ ช่วยสร้างปลูกพร้อมก้าวไกล
อบายอย่ากรายใกล้ ไม่ยอมให้ทุกข์ครอบงำ
ตั้งจิตไว้ให้ดี มิให้มีความเพลี่ยงพล้ำ
ปัญญาช่วยพานำ เป็นเครื่องค้ำจุนชีวี
บุกเบิกด้วยแรงกาย และแรงใจมั่นศักดิ์ศรี
ขยันประหยัดมี ภูมิใจที่ได้เกิดมา
แม้ชีวิตจะอ่อนด้อย มิท้อถอยต่อชะตา
สร้างทำแต่คุณค่า ให้ก้าวหน้าอย่างท้าทาย
นี่แหละทางชีวิต ใคร่ครวญคิดหาความหมาย
ตายเสียก่อนจะตาย ผลสุดท้ายเชิงตะกอน
ชะตาฟ้าลิขิต ไม่ยึดติดเกินถ่ายถอน
หน้าที่มีขั้นตอน ทำดีก่อนย้อนสู่ตน.....
22 กรกฎาคม 2551 23:57 น.
กันนาเทวี
น้อมนำคำสอนพระ หวังธรรมะตัดใจหมอง
ชีวีตสุขเรืองรอง ด้วยความดีที่มั่นใจ
ทำดีย่อมได้ดี ถ้อยคำนี้จริงแค่ไหน
ทำดีนานเท่าใด แล้วทำไมไม่ได้ดี
ทำดีละชั่วแล้ว ยังไม่แคล้วต้องหมองศรี
สงสัยเสียแล้วซี ไยลำบากและยากจน
ทำดีได้ดีแน่ ขอเพียงแต่อย่าสับสน
ถึงแม้จะทุกข์ทน ภูมิใจตนบนเส้นทาง
คนเราเข้าใจว่า ทรัพย์เงินตราคือทุกอย่าง
ได้ดีคือมีสตางค์ เลยเคว้งคว้างไม่สมปอง
เป้าหมายใช่ลาภยศ ก้องปรากฏหรือเงินทอง
ชื่อเสียงปรากฏก้อง ใช่รับรองว่าดีตาม
ทำดีต้องอดทน อย่าอับจนและวู่วาม
วันหนึ่งอย่ามองข้าม จักถึงยามที่ได้ดี
ผลบุญที่ได้ทำ ย่อมน้อมนำได้ทันที
กุศลเพิ่มทวี เมื่อทำดีสบายใจ
กงกรรมดุจกงเกวียน วนเวียนดุจน้ำไหล
กระแสย่อมแปรไป ตามผลกรรมที่ทำมา
ทำดีย่อมได้ดี พาชีวีเกิดหรรษา
สุขแท้ด้วยปัญญา แก้ปัญหาไม่กังวล
มากมีเหล่ามวลมิตร ด้วยน้ำจิตเป็นกุศล
กรรมดีย่อมบันดล ให้สุขใจไปชั่วกาล......