30 มิถุนายน 2551 18:52 น.
กันนาเทวี
รักใสใสหัวใจบริสุทธิ์
มิอาจหยุดยั้งใจที่ใฝ่หา
ใกล้จะท้อถอยแรงแห่งศรัทธา
จะหาญกล้าคว้าไขว่ใครสักคน
รู้ตัวดีบนทางที่สร้างสรรค์
ย่อมไหวหวั่นในจิตคิดสับสน
บรรเลงเพลงร่ายกวีดังมีมนต์
มายากลภาษาพาหลงเพลิน
ฝึกปัญญาสรรค์สร้างจินตภพ
ใจสงบคิดฝันน่าสรรเสริญ
แต่งเสริมต่อหัวใจก้าวไกลเกิน
คงดุ่มเดินต่อไปแม้ใจตรม
คอยเติมแรงพลังใจให้มวลมิตร
ร่วมน้ำจิตคิดดีมิขื่นขม
ซาบซึ้งใจหวานนักรักนิยม
หวานคารมหวานใดไม่เปรียบปาน
เพื่อนพี่น้องวงวรรณสังสันทน์คำ
เริงลำนำครื้นเครงเพลงขับขาน
รักบทกลอนร้อนรสพจมาน
เพียงตำนานรักรื่นชื่นวิญญา
รักใสใสอ่อนไหวยามไกลห่าง
จะจืดจางร้างไปให้กังขา
หนทางไกลทอดยาวสุดสายตา
มนต์มายาจางหายคลายสัมพันธ์..
28 มิถุนายน 2551 07:49 น.
กันนาเทวี
ท่านวันทาหาเสียงอย่างกล้าหาญ
ขอทำงานเพื่อประชาฝ่าทุกข์เข็ญ
อบจ. ที่รักจักบำเพ็ญ
เพื่อผองชนร่มเย็นเป็นสัญญา
คือสัญญาก่อนแต่งยามแข่งขัน
โฆษณาโหมประชันกันนักหนา
มีคำมั่นแบกภาระกิจนานา
สู้ยิบตาด้วยคารมขอชมเชย
เหล่าประชาฟังความตามเธอบอก
หรือจะหลอกอีกครั้งฟังเฉลย
หลอกซ้ำซ้ำช้ำใจเสียจนเคย
พิโธ่เอ๋ย อบจ. อย่าล่อลวง
จะทำโน่นทำนี่สารพัด
ปฏิบัติทำได้งานราษฎร์หลวง
ยุติธรรมเชื่อมั่นงานทั้งปวง
จะลุล่วงกราบขอใจในหมู่ชน
จะแก้ไขความจนทุกข์หม่นหมอง
จะปกครองด้วยธรรมาอย่าสับสน
จะยอมเสียสิทธิประโยชน์ตน
จะไม่รับสินบนคนโกงกิน
คือสัญญาจากใจในวันนี้
ขอคนดีมั่นคงและตงฉิน
ผองประชาแซ่ซร้องทั่วแผ่นดิน
คนท้องถิ่นขอจริงใจในสัญญา...
26 มิถุนายน 2551 06:01 น.
กันนาเทวี
ให้ชีวิตร่างกายให้ทุกสิ่ง
ด้วยใจจริงรักใคร่ให้เสมอ
เอาใจใส่ดูแลแต่แรกเจอ
เขาทั้งเห่อทั้งหลงใหลสุดใจปอง
ให้ดื่มนมจากเต้าเขาไม่เขิน
แถมหยอกเอินอุ้มแอบแนบเจ้าของ
ป้อนข้าวน้ำอิ่มหนำตามครรลอง
เฝ้าแอบมองห่วงหวงดุจดวงใจ
ให้เรียนรู้เติมเต็มในชีวิต
ผูกสนิทชื่นชอบตอบคำไข
แม้บ่นเบื่อดื้อเหลือด้วยห่วงใย
จะหาใครเมตตาเราเท่าไม่มี
ให้เงินทองของใช้ไม่จำกัด
สารพัดจัดเตรียมหาพาสุขี
ต่างยิ้มแย้มเต็มใจให้ฟรีฟรี
ปลื้มเต็มทีสุขใจได้รักเรา
ให้ความหวังพลังใจให้เราสู้
อยู่เคียงคู่เวลาทุกข์จิตอับเฉา
ปลอบประโลมให้หายคลายบรรเทา
เลิกมัวเมาหลงทางก้าวย่างไกล
ให้พึ่งตนมั่นใจด้วยไฟฝัน
ก้าวสู่วันมั่นคงอย่าสงสัย
รับหน้าที่ผู้ให้ช่วงต่อไป
พ่อแม่ไซร้ลาลับไม่กลับมา....
23 มิถุนายน 2551 07:45 น.
กันนาเทวี
จอมปราชญ์ไทยครูกวีศรีอักษร
ภู่สุนทรอาลักษณ์ประจักษ์เห็น
ผลงานเชิดชูเกียรติทุกประเด็น
ท่านนับเป็นยอดครูผู้ชี้นำ
สุนทรภู่นามนี้มีเพียงหนึ่ง
ยังซาบซึ้งคำสอนกลอนคมขำ
ให้หญิงไทยรู้จักและจดจำ
ควรค่าคำมารดาพาโลกลือ
ในนิราศเดินทางกลางสายชล
ยังบันดลสอนไปให้ยึดถือ
ถึงที่ใดเขียนไว้ฝากลายมือ
สมกับชื่อจอมปราชญ์แห่งชาติไทย
นิทานดีเด่นดังฟังสนุก
แม้หมดยุคยังก้าวล้ำนำสมัย
จินตนาแนวคิดสุดก้าวไกล
พระอภัยมณีศรีสุวรรณ
สุนทรภู่เรียงร้อยสร้อยอักษร
บทสะท้อนสังคมชนกล่าวขวัญ
คุณธรรมกล่าวย้ำสิ่งสำคัญ
รำลึกวันยอดกวีที่บูชา
ยี่สิบหกมิถุนาเวียนมาถึง
ยังคะนึงสุนทรภู่ครูภาษา
แบบแผนกลอนมรดกตกทอดมา
วิเศษค่ามากล้ำกว่าคำใด...
23 มิถุนายน 2551 00:31 น.
กันนาเทวี
จากหนึ่งชายกายพรากจากอกแม่
เพื่อดูแลปกปักรักษ์ด้ามขวาน
เป็นรั้วชาติแดนทองตามต้องการ
จึงจากบ้านจากพ่อแม่แม้อาวรณ์
ลูกผู้ชายพร้อมพิทักษ์รักถิ่นเกิด
ชูชาติเชิดแม้ตายมิถ่ายถอน
ทหารกล้าท้าสู้เพื่อดินดอน
ยอมม้วยมรณ์สิ้นชีวาตม์เพื่อชาติพลี
ใกล้วันเกิดคำนึงถึงมารดร
ลูกลาจรจากมาทำหน้าที่
ป่านฉะนี้เป็นไฉนแม่คนดี
ลูกคนนี้ฝากรักกราบตักงาม
เดินตระเวณช่วยเหลือเพื่อพี่น้อง
ถิ่นไทยครองอยู่เย็นในสยาม
ผู้ก่อการโจมตีและคุกคาม
สุดจะห้ามต้องประจัญอย่างพรั่นพรึง
หนึ่งชีวิตลาลับกับหน้าที่
หนึ่งคนดีอาสาพาไทยถึง
ความสงบแดนใต้ใฝ่คะนึง
เขาเป็นหนึ่งผู้กล้ารักษาไทย
ขอกราบพระดลให้ไปสวรรค์
ได้สุขสันติภาพตราบสมัย
ดวงวิญญาณสิงสู่ ณ แดนตรัย
อิ่มละมัยในสถานพิมานทอง.....