14 เมษายน 2551 09:01 น.
กันนาเทวี
แสนยินดีปรีดามาบ้านเกิด
แสนประเสริฐวันนี้มีรวมญาติ
ได้ทำบุญฟังเทศน์ร่วมใส่บาตร
สุดสะอาดน้ำใจแจ่มใสจริง
พี่คนโตห่างไกลไปอยู่ใต้
มียางใหญ่เลี้ยงชีวีมีสุขยิ่ง
ทำนาอยู่พอเพียงไม่ประวิง
ได้พึ่งพิงอาศัยไม่อาทร
พี่คนกลางเดินทางจากเมืองหลวง
พร้อมพุ่มพวงเมียรักโฉมสมร
ลูกหลานพร้อมเพรียงมาตามทางจร
ผ่อนคลายร้อนแวะเล่นน้ำสงกรานต์
พี่อีกคนจากเมืองเอื้องแสนสวย
มาร่วมด้วยรวมกันสมัครสมาน
สามัคคีพี่น้องรื่นสำราญ
ต่างเบิกบานปรีดามารวมกัน
น้องคนเล็กอยู่บ้านเก่าเฝ้ารอพี่
มาทุกปีลูกหลานร่วมสังสันทน์
คือไทยแท้อยู่แห่งใดใจผูกพัน
มาสุขสันต์สงกรานต์บ้านเคยเนา
นี่แหละหนาประเพณีที่สร้างเสริม
ช่วยต่อเติมสังคมไม่เงียบเหงา
อยู่ที่ใดไม่ลืมบ้านของเรา
กลับถิ่นเก่าอุ่นใจในไมตรี...
กันนาเทวี
๑๔ เมษายน ๒๕๕๑
12 เมษายน 2551 17:13 น.
กันนาเทวี
สงกรานต์ปีใหม่ไทยใจผ่องแผ้ว
งามเพริศแพร้วประเพณีดีนักหนา
รวมหมู่ญาติกลับบ้านไหว้ปู่ตา
ลูกหลานมารดน้ำดำหัวกัน
ครอบครัวไทยกตัญญูรู้คุณท่าน
ทั้งบุญทานการละเล่นเป็นสุขสันต์
สาดน้ำเย็นฉ่ำชื่นรื่นเริงพลัน
ดับร้อนนั้นผ่อนคลายสบายใจ
สังขารล่องเตือนใจวัยผันผ่าน
ประสบการณ์ปีเดือนต่างเลื่อนไหล
สิ่งดีดีจดจำนำก้าวไป
สิ่งเลวร้ายทิ้งไว้แค่บทเรียน
วันเนาว์คือทบทวนถ้วนความหลัง
ต้องระวังเริ่มใหม่ให้แปรเปลี่ยน
อย่าทำผิดวาจาหมั่นพากเพียร
วันคืนเวียนอนิจจังไม่ยั้งรอ
พญาวันวันยื่งใหญ่ต่างไปวัด
จิตมนัสแจ่มใสปีใหม่หนอ
ต่อแต่นี้โชคดีมีสุขพอ
ลาภเกิดก่อร่ำรวยทรัพย์มากมี
สงกรานต์นี้โชคดีเถิดพี่น้อง
โชคเรืองรองบ้านกลอนไทยสดใสสี
ชุ่มฉ่ำใจลาภผลพ้นทวี
ชีวิตมีสุขสันต์นิรันดร.............
กันนาเทวี
๑๒ เมษายน ๒๕๕๑
10 เมษายน 2551 01:28 น.
กันนาเทวี
ห่วงดวงใจละเมอเฝ้าเพ้อพร่ำ
ทุกเช้าค่ำใจลอยละห้อยหาย
หนึ่งเคยชิดเชยชื่นจะคืนคลาย
ฝันมลายลืมรักสมัครปอง
กลีบผการ่วงกราวคราวคิมหันต์
มองพืชพันธุ์ไร้สีที่ผุดผ่อง
จักจั่นแผดสำเนียงเสียงทำนอง
ราวร่ำร้องหาคู่อยู่ก้องไพร
หมู่ฝูงปลาว่ายวนค้นหาเหยื่อ
มองไม่เบื่อยามล่องท้องธารใส
เย็นสายน้ำคร่ำครวญถึงสายใจ
ยามชิดใกล้อุ่นรักที่พักพิง
ริมธารน้ำซ่าดังยังตราตรึง
ฝันวันซึ้งหวานนักรักสู่สิง
โอนอ่อนซบเคียงแนบเข้าแอบอิง
สวยงามจริงกอไผ่อ่อนไหวเอน
สายลมพัดหวีดหวิวผ่านทิวสน
อินทนนสูงล้ำนำเดินเล่น
ชมทิวดอยฟ้าสวยแจ่มชัดเจน
เคยตระเวณขึ้นลงเที่ยวดงดอย
ห่วงคนดีมีใครไม่มาหา
กระดังงาเร้นใบไร้คนสอย
ลืมเสียสิ้นหนึ่งรักที่พักคอย
รอรักกร่อยอยากตัดพ้อจริงหนอใจ.........
กันนาเทวี
๑๐ เมษายน ๒๕๕๑
8 เมษายน 2551 09:01 น.
กันนาเทวี
เดินทางบ่อสุดเส้นอย่าถอยหลัง
ลูกหลานฟังปู่ตาเขาสั่งสอน
ผู้เฒ่าคนอิสานเขาพร่ำวอน
อย่าเดินย้อนกลับไปอายผู้คน
หนุ่มสาวนักสู้สูจากบ้าน
ไปทำงานเมืองไกลอันสับสน
สอนให้รู้นักสู้ผู้อดทน
พร้อมผจญทุกข์ยากลำบากกาย
ชัยชนะนั่นหรือคือเข้มแข็ง
พลังแรงแห่งใจมีความหมาย
ประสบการณ์ไม่มีที่สบาย
ลูกหญิงชายสู้ชีวิตอย่าคิดกลัว
ถึงลำบากอย่าท้อขอยืนหยัด
จงระมัดระวังหนทางชั่ว
อย่าท้อใจกินอยู่ระวังตัว
หลงเมามัวแสงสีศิวิไลซ์
จากบ้านเกิดแดนไกลไปต่างแดน
ต่างเขตแคว้นผู้คนเป็นไฉน
อย่าลืมเสียว่าเราเป็นคนไทย
มาด้วยใจสู้งานหาญทะนง
คำโบราณปู่ตาเคยว่าไว้
รับใส่ใจลูกหลานอย่าพาลหลง
เรานักสู้จากถิ่นไกลใจมั่นคง
ขอเธอจงสู้สุดใจให้โลกลือ
ส่งกำลังแรงใจมาให้ลูกๆ
มดงาน นักสู้ทุกๆ คนจ้า
กันนาเทวี
๘ เมษายน ๒๕๕๑
6 เมษายน 2551 10:30 น.
กันนาเทวี
คุณย่าขาบ่นทำไมให้หนวกหู
รู้ทั้งรู้บ่นไปไม่มีผล
ใครใครเขาก็ทำกันทุกคน
เรื่องสับสนวุ่นวายในบ้านเมือง
จะยุคเก่ายุคใหม่หนูไม่รู้
ย่าเคยอยู่อย่างไรไม่รู้เรื่อง
มาบ่นว่าหนูนี้ใช้เงินเปลือง
ทำขุ่นเคืองขัดใจไม่เข้าที
จะเล่นเกมคบแฟนควงแขนเกี่ยว
จะกินเที่ยวเดินห้างอย่างเต็มที่
พ่อทำงานส่งเงินมาใช้ฟรีฟรี
เรื่องเรียนนี่ยากเย็นอย่าเข็นเลย
เก็บกวาดบ้านงานคนใช้ดูในหนัง
ดันทุรังใช้หลานนะย่าเอ๋ย
มีเงินก็จ้างเขาอย่าเฉยเมย
อย่าเอื้อนเอ่ยมัธยัสถ์ประหยัดเงิน
หลานเป็นเด็กยุคใหม่รุ่นไฮเทค
ถึงเป็นเด็กก็มีสิทธิ์ใช่ขัดเขิน
ย่าทำใจยอมรับความเจริญ
ยุคใช้เงินนำรัฐพัฒนา
จะสูญเสียเอกราชชาติหรือไม่
จะเป็นไทหรือทาสวาสนา
มีอำนาจยิ่งใหญ่ใช้เงินตรา
ล้วนนำมาซึ่งสุขใจไม่อาทร
อนาถหนอสังคมบ่มความคิด
ไม่รู้ผิดรู้คุณค่าย่าสั่งสอน
เด็กยุคใหม่อยากใคร่ขอวิงวอน
ฟังย่าก่อนเสียใจไปชั่วกาล