21 กุมภาพันธ์ 2551 13:55 น.
กันนาเทวี
ยามอกหักพักใจเอาไว้ก่อน
อย่าใจร้อนวู่วามตามใจหมาย
แม้เจ็บช้ำยิ่งนักรักกลับกลาย
แสนอับอายเขาลาไม่มาคืน
คิดให้ดียามที่ยังมีรัก
จิตใจปักมุ่งปองไม่มองอื่น
หลงเชื่อว่ารักมั่นฝันยั่งยืน
ลืมตาตื่นแท้จริงสิ่งเปลี่ยนแปร
ธรรมดาของโลกโศกสลด
สุดกำหนดให้เป็นเช่นใดแน่
มิโทษเราโทษเขาว่ารังแก
คงเหลือแต่สิ่งดีดีที่ให้กัน
หากคิดได้เช่นนี้คงดีนัก
หากว่ารักผ่านไปไม่เหมือนฝัน
รินน้ำใจสดใสให้ชีวัน
เริ่มสร้างสรรเติมต่ออย่าท้อเลย
ชีวิตยังมีหวังในวันพรุ่ง
จำหมายมุ่งก้าวหน้าอย่ามัวเฉย
ให้แรงใจตนเองมากว่าเคย
ใครจะเย้ยเยาะหยามก็ตามใจ
ยามอกหักพักใจอย่าไหวหวั่น
เพียรทำดีมุ่งมั่นหมั่นแก้ไข
ก้าวเดินต่อเช็ดน้ำตาปาดทิ้งไป
เริ่มวันใหม่ขอวอนอย่าอ่อนแอ
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น.
กันนาเทวี
อยู่ห่างกันห่างไกลใครจะคิด
คนละทิศประสบได้คบหา
เป็นเพื่อนพ้องพูดคุยเสวนา
ไม่คุ้นหน้าแต่ใจใกล้ชิดกัน
แลกเปลี่ยนแนวนานาทัศนะ
ได้พบปะในกลอนคำวอนฝัน
มีรักเหงาเศร้าไยปลอบใจพลัน
ต่างแบ่งปันไมตรีมีสุขใจ
ต่างหน้าที่สังคมต่างกรมแขวง
ต่างแสดงบทบาทประกาศไข
ต่างมุมมองต่างจิตคิดกันไป
ต่างก็ให้สิ่งดีดีที่ได้มา
ประสบการณ์ผ่านมาในชีวิต
สิ่งใดผิดพลาดพลั้งยั้งดีกว่า
คิดสรรสร้างความดีมีราคา
เพิ่มคุณค่าในตนให้พ้นภัย
พี่รู้แนวสอนน้องเป็นตัวอย่าง
ไม่อำพรางเผยแพร่แง่สงสัย
น้องเปิดใจถามซึ้งถึงความนัย
เป็นปัจจัยให้ชิดสนิทนาน
คือสัมพันธ์พึ่งพาผ่านอักษร
ผ่านบ้านกลอนแห่งนี้ที่สื่อสาร
มีความรู้มากหลายประสบการณ์
ต่างเจือจานจุนเจือเอื้ออาทร
17 กุมภาพันธ์ 2551 05:44 น.
กันนาเทวี
ฝันประหลาดตลาดแสนตลก
ไม่ต้องพกเงินตราบัตรเครดิต
แค่ยิ้มให้ส่งใจไปเคียงชิด
ก็ไม่คิดมูลค่าราคาเลย
หยิบของให้ถูกใจแถมไหว้ตอบ
ถามว่าชอบหรือไม่ให้เฉลย
บริการเลิศล้ำเกินกว่าเคย
สุดอ้างเอ่ยวาจามาพาที
ห้างสวยงามตามแบบธรรมชาติ
ช่างสะอาดโล่งแจ้งไร้แสงสี
ลมพัดโกรกเย็นใจสบายดี
แถมยังมีเพลงแผ่วแว่วได้ยิน
มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องต่างต่าง
ใช่แอบอ้างของจริงในท้องถิ่น
ทั้งหยูกยาอาหารการอยู่กิน
ใช่ว่านินทาใครให้หมองมัว
แต่เช้ามืดตลาดเริ่มจอแจ
บรรดาแม่หาบของไปวางทั่ว
มีสินค้าแลกเปลี่ยนตัวต่อตัว
เรียก "กาดมั่ว" หากสายสลายไป
คือภาพไทยชนบทในอดีต
คือจารีตไทยแท้หายไปไหน
เหลือแต่ห้างโอ่อ่าหรูวิไล
เดินอาบไอแอร์เย็นเห็นแก่เงิน......
14 กุมภาพันธ์ 2551 22:53 น.
กันนาเทวี
ให้ความรัก...จริงใจในวันนี้
ด้วยดวงใจยินดีที่เติมฝัน
เป็นเพียงหนึ่งรักเดียวเกี่ยวสัมพันธ์
ผูกไมตรีหมายมั่นอย่าหวั่นกลัว
ให้ความรัก...แก่กันมั่นสมัคร
คิดดูแลปกปักรักทูนหัว
ยามยิ้มแย้มชื่นใจไม่หมองมัว
อยากหยอกเย้ายวนยั่วใจพัวพัน
ให้ความรัก...แสนดีมีคุณค่า
อยากใกล้ชิดทุกคราพาสุขสันต์
มอบไออุ่นลึกล้ำมากำนัล
อ้อนแอบอิงทุกวันฝันถึงเธอ
ให้ความรัก.....ตามใจไม่ต้องฝืน
สุขสมหวังเริงรื่นชื่นเสมอ
วันแห่งรักชื่นทรวงห่วงละเมอ
หวังชื่นรักยามเผลอเจอรักจริง
ให้ความรัก...เสริมสร้างทางชีวิต
เสริมพลังแห่งจิตมิตรยอดยิ่ง
เพิ่มความหวังพลังใจไม่ประวิง
เพิ่มพูนสุขทุกสิ่งพึ่งพิงพา
ให้ความรัก...เคียงข้างอย่างคู่คิด
ให้ใจเราลิขิตจิตหรรษา
รู้ทันรักห่างทุกข์สุขอุรา
ยังรอรักผ่านมาอย่าลืมเลือน........
12 กุมภาพันธ์ 2551 23:59 น.
กันนาเทวี
รักอย่างไรให้ถึงซึ่งความสุข
รักสนุกทุกข์ใจในภายหลัง
เมื่อแหนงหน่ายคลายรักมักชิงชัง
เลยต้องนั่งกินน้ำตาด้วยอาลัย
รักแบบเพื่อนก็ดีไม่จี๋จ๋า
แต่สัญญาร่วมวงไม่สงสัย
ช่วยเหลือกันเสมอเมื่อมีภัย
สบโชคชัยยินดีร่วมปรีดา
รักพ่อแม่แน่แท้มีแต่ให้
ทุ่มเทใจดูแลแก้ปัญหา
ทั้งส่งเสียร่ำเรียนให้เงินตรา
ถึงแม้ว่าลูกแย่แม่ปรานี
รักของครูรู้ว่าพาอ่านเขียน
พาพากเพียรสอนให้ไม่หน่ายหนี
สอนให้รักก้าวหน้าพาทำดี
ช่วยชวนชี้พัฒนาอย่ารีรอ
รักพี่น้องปรองดองผองเหล่าญาติ
ชนร่วมชาติสามัคคีดีจริงหนอ
ทำหน้าที่จริงจังรู้เพียงพอ
จึงเกิดก่อมวลพลังอยู่ยั่งยืน
รักอีกอย่างคือเมตตาสละแล้ว
ดุจดวงแก้วกลางใจให้รู้ตื่น
ส่องสว่างปัญญาพาฟื้นคืน
รักไหนอื่นสุขเท่าเรารักธรรม........
......เมตตาธรรมค้ำจุนโลกา.......
หน้าส่วนตัว
1855
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
