29 กุมภาพันธ์ 2551 20:37 น.
กันนาเทวี
รอก่อนนะคนดีรอที่เก่า
รู้ว่าเหงายามไกลใจห่วงหา
มองถนนหม่นใจไกลลิบตา
มองฟากฟ้ากว่ากว้างอ้างว้างเกิน
หักอาลัยวันลาทำท่าชื่น
สุดจะฝืนปล่อยวางทำห่างเหิน
เอ่ยคำลาหน้ารื่นยืนหยอกเอิน
แกล้งทำเมินใจหมองต้องอดทน
ใจอาวรณ์ร้อนรุมสุมในอก
น้ำตาตกข้างในให้สับสน
จำจากลาวันนี้แล้วหน้ามล
ไกลอีกหนห่างกายใช่สำคัญ
คิดถึงมากมากล้นจนใจเผลอ
พร่ำละเมอรักหนึ่งจึงสุขสันต์
วันเดือนผ่านสัญญาที่ให้กัน
จะรักมั่นจริงแท้แน่เชิญชวน
รอก่อนนะรอวันหันคืนกลับ
ใช่ลาลับคนดีจักคืนหวน
กลับมาสู่อ้อมกอดเจ้าเนื้อนวล
อย่าคร่ำครวญรอรับจะกลับมา
26 กุมภาพันธ์ 2551 17:29 น.
กันนาเทวี
เมื่อมีรักสุขใจที่ได้รัก
มอบใจภัคดิ์ต่อกันในวันหวาน
ชื่นคำรักดั่งดอกเริ่มผลิบาน
งามตระการหอมหวลชวนชื่นชม
ความรู้สึกห่วงใยใครคนหนึ่ง
เป็นความซึ้งดั่งมนตราพาสุขสม
อยากประคองรักไว้หวั่นต้องตรม
หวาดระแวงรักล่มขมขื่นใจ
เมื่อดวงใจยอมตัดสลัดรัก
ต้องตั้งหลักมั่นคงอย่าสงสัย
หากพะวงหลงเพ้อละเมอไป
เปลืองหัวใจเสียเปล่าไม่เข้าการ
มองให้ซึ้งถึงในใจของเขา
ยังมีเราสักนิดคิดสงสาร
หากหมดรักกันแล้วคงร้าวราน
ต้องซมซานระทมไม่สมปอง
นิยามแห่งหัวใจใฝ่รักแท้
หากต้องแปรเปลี่ยนไปให้หม่นหมอง
คงเจ็บช้ำน้ำตาไหลแก้มนอง
ความเศร้าครองใจหม่นทนเดียวดาย
จำใจยอมให้ดวงใจไร้ความรัก
ยอมอกหักดีกว่าจะฝ่าฝืน
เก็บความดีเอาไว้ไม่ขอคืน
ขอแค่ชื่นหัวใจเคยได้ครอง
24 กุมภาพันธ์ 2551 23:35 น.
กันนาเทวี
ดูละครย้อนคิดชีวิตหนึ่ง
กว่าจะถึงปลายทางช่างสับสน
กี่ครั้งคราปัญหาที่ผจญ
ต้องอดทนต่อสู้อยู่เรื่อยไป
ทุกชีวิตมีบทกำหนดอยู่
ไม่อาจรู้ล่วงหน้าว่าวันไหน
จากโลกนี้ลับตาสู่แดนไกล
ควรใส่ใจแสดงบทให้จดจำ
หากรู้เรารู้เขาเฝ้ารักษา
เพียรอุตส่าห์ฝึกใจไม่ถลำ
รู้หน้าที่ดีชั่วตัวต้องทำ
หัดน้อมนำเมตตาเอื้ออาทร
ใช้ปัญญาหลีกไกลภัยพิบัติ
สารพัดปัญหาอุทาหรณ์
ศีลธรรมนำใจทุกบทตอน
บทละครสร้างสรรค์ให้ฝันดี
หากมีกรรมส่งผลให้ทนทุกข์
เหมือนดั่งคุกขังใจไร้ทางหนี
ตัวละครปลงใจกันเสียที
ทนใช้หนี้ผลกรรมที่ทำมา
คือละครสอนใจให้คิดบวก
ทางสะดวกทำบุญไว้เถิดหนา
ชีวิตคนหลากหลายในโลกา
ทุกชีวากำหนดบทละคร........
22 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น.
กันนาเทวี
ด้วยใจรักพี่น้องผองเหล่าญาติ
เพื่อนร่วมชาติชะตาที่อาศัย
อยากค้นหาขอบเขตเหตุปัจจัย
พ้นพิษภัยโลกีย์ย่ำยีกัน
คิดสร้างเสริมเติมสุขทุกความหวัง
เพิ่มพลังแห่งใจใฝ่สร้างสรรค์
ทำไฉนไขว่คว้าสุขมาพลัน
ที่สำคัญคือจิตใจให้อดทน
หนึ่งนั้นต้องเป็นตัวของตัวเอง
อุตส่าห์เร่งเรียนรู้ดูเหตุผล
เป็นผู้นำวาจากล้านำคน
รวยหรือจนไม่สำคัญมั่นจริงใจ
สองนั้นคือพึ่งตนยามจนยาก
จึงขอฝากฝึกฝนก่อนดีไหม
เป็นผู้ด้อยผู้ดีมิว่าใคร
ช่วยตนไซร้ดีกว่าอย่าเฉยเมย
สามกล้าเผชิญปัญหาอย่าเดินหนี
ปัญญามีแก้ไขให้เปิดเผย
ยอมรับทุกข์โอกาสอย่าพลาดเลย
ฝึกให้เคยแก้ปัญหาอย่างท้าทาย
สี่เต็มที่ทุกอย่างที่ขวางหน้า
อย่ารอราทุกอย่างวางเป้าหมาย
ห้าพัฒนาตนก่อนค่อยผ่อนคลาย
ใจและกายเข้มแข็งแกร่งและทน
21 กุมภาพันธ์ 2551 18:51 น.
กันนาเทวี
มีปัญหาท้าทายให้คุณตอบ
ใครที่ชอบแก้โจทย์โปรดเฉลย
มีคนฝากถามมาอย่าผ่านเลย
โปรดได้เอ่ยคิดอ่านสราญใจ
บอกราคาของมาให้สามอย่าง
ส้มโอวางลูกยี่สิบเขาขานไข
ส่วนมะนาวหนึ่งลูกหนึ่งบาทไง
มะกอกไซร้ห้าลูกบาทขายขาดตัว
สมมุติคุณมีเงินเพียงหนึ่งร้อย
ลองค่อยค่อยคิดไปอย่าได้มั่ว
ซื้อสามอย่างพอดีร้อยอย่าเมามัว
นับให้ทั่วกี่ลูกถูกราคา
มีข้อแม้ว่าให้ได้ร้อยลูก
ทำให้ถูกนะคะคุณเจ้าขา
ปริศนาทายกันใช่แหกตา
คิดเถิดหนาลับสมองลองดูซี
หมายเหตุ
ต้องซื้อให้ได้ผลไม้ทั้งสามอย่าง
นับรวมให้ได้หนึ่งร้อยลูกพอดี
และเสียเงินหนึ่งร้อยบาทด้วย
คิด คิด คิด กันหน่อยนะคะ
หน้าส่วนตัว
1391
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
