1 กรกฎาคม 2553 06:16 น.
กันนาเทวี
สาธุชนคนเราควรเคารพ
พึงน้อมนบศาสดาพาสุขสันต์
กฏชีวิตอนิจจามักจาบัลย์
ศีลป้องกันสิ่งชั่วมาพัวพัน
รักษากายวาจาใจให้สงบ
คงได้พบโชคดีดังที่ฝัน
บำเพ็ญทานรักษาศีลทุกคืนวัน
นับอนันต์ทรัพย์ทวีมีเงินทอง
คนมีศีลย่อมอยู่ดีมีคนรัก
ผู้คนมักฝักใฝ่ไม่มัวหมอง
ต่างนับหน้าถือตาพาปรองดอง
เรื่องขุ่นข้องกังวลผ่านพ้นไป
ได้รับความศรัทธาน่าเชื่อถือ
คนร่ำลือทั่วถิ่นฐานเล่าขานไข
ชื่อเสียงฟุ้งขจรกระฉ่อนไกล
ดังดอกไม้หอมบานตระการตา
เป็นที่พึ่งแก่ผู้ด้อยคอยฝึกฝน
ช่วยเหลือคนตกยากลำบากหนา
ความชุ่มเย็นดังน้ำใสในธารา
ด้วยปัญญาผ่องแผ้วแก้วมณี
ปุถุชนคนหนาพากิเลส
ล้วนเป็นเหตุทุกข์ถมจมวิถี
โลภโกรธหลงกระหน่ำช้ำชีวี
เชิญน้องพี่สมาทานศีลกันเทอญ..
18 มิถุนายน 2553 19:12 น.
กันนาเทวี
โลกสับสนคนวุ่นใจขุ่นข้อง
บางครั้งต้องผจญทนทุกข์เหลือ
แสนอึดอัดขัดเคืองเรื่องคลุมเครือ
ช่างน่าเบื่อเหลือเกินไม่เพลินใจ
โลกร้อนแล้งอับชะตาใบหน้าหมอง
มิผุดผ่องดังเก่าเราสดใส
นับวันเริ่มเหี่ยวห่อท้อข้างใน
หวังอันใดผิดหวังหมดทั้งเพ
มิร้อนรนปลดปล่อยค่อยแก้ไข
จำวางใจปล่อยบ้างต้องห่างเห
ทำตามใจเราบ้างอย่างเกเร
คิดโฉเกหลอกตนคนทั่วไป
เป็นคนดีมากไปใครยกย่อง
ยิ่งถูกมองว่าอวดเด่นเป็นไฉน
แต่งคำกลอนสอนว่าพาคิดไกล
เตือนด้วยใจหวังดีมีโกรธงอน
นี่แหละหนอนานาจิตคิดแตกต่าง
บางคนช่างอ่อนไหวในอักษร
ชอบกลอนหวานก่อเกิ้อเอิ้ออาทร
บ้างเว้าวอนอ้อนรักหาหลักพิง
คนใจซื่อถือหลักสมัครสมาน
ใช้กลอนกานท์ผูกจิตมิตรชายหญิง
มีเพื่อนมากหลากหลายได้เอื้ออิง
มีแต่สิ่งดีดีมาแบ่งปัน...
12 มิถุนายน 2553 12:02 น.
กันนาเทวี
ชีวิตครูผู้ให้ไม่หวังตอบ
ความรู้มอบแด่ศิษย์จิตแจ่มใส
ประสบกาณ์สรรค์สร้างทางเดินไป
คือโคมไฟส่องนำให้ทำดี
อุปสรรคหนักหนาหาท้อไม่
ฝ่าฟันให้ทั้งกายใจในหน้าที่
บ่งบอกคำมุ่งมั่นฝันเกิดมี
ชักชวนชี้คุณธรรมนำใส่ตน
เสริมชีวีแสวงค่าให้กล้าก้าว
สิ่งปวดร้าวผ่านลับอย่าสับสน
เป็นบทเรียนตรองดูรู้อดทน
จะเป็นคนกล้าแกร่งแห่งสังคม
เด็กเรียนรู้ดูอย่างครูวางให้
สัมผัสได้จากครูดูสวยสม
ทั้งเมตตาปรานีที่นิยม
จึงขอก้มกราบกรานวิญญานครู
นำดอกไม้ธูปวางกลางตรงหน้า
น้อมวันทากราบเท้าไม่อดสู
ที่ได้ดีมีงานเงินได้เดินชู
ได้เรียนรู้ครูสอนให้ได้จดจำ
ชีวิตครูก้าวล้ำนำจุดหมาย
คือภาพฉายประเทศเหตุสูงต่ำ
รับผิดชอบเยาวชนเป็นผู้นำ
คุณธรรมบำบัดขจัดภัย...
9 มิถุนายน 2553 12:06 น.
กันนาเทวี
มิตรภาพแสนดีที่ก่อร่าง
มิลาร้างห่างไกลไปจากฝัน
หากขุ่นเคืองเรื่องใดอภัยกัน
มาสร้างสรรค์ภาษาอย่าร้างเลือน
สัจธรรมนำทางอย่างแน่วแน่
อย่ายอมแพ้แก้ไขใช่ไร้เพื่อน
ยังใกล้ชิดติดตามมิแชเชือน
หากบิดเบือนเลื่อนลาคงอาวรณ์
เพียงล้มเหลวใช่อ่อนล้าเติมกล้าหาญ
ดึงเหตุการณ์มาตรึกรู้เป็นครูสอน
ความคิดฝันปั้นแต่งเอื้ออาทร
อย่าตัดรอนอ่อนล้าขอลาไป
ให้ก้าวกล้าท้าทายสายลมแผ่ว
ยินเพลงแว่วกังวานเบิกบานใส
ปรารถนามุ่งมั่นฝันก้าวไกล
อำนาจใดฤๅขัดขวางทางดำเนิน
โชคชะตาเปลี่ยนแปลงแรงกรรมหมุน
ต่อเติมทุนบุญสร้างทางสรรเสริญ
ปัจจุบันหมกหมุ่นวิ่งวุ่นเกิน
จำเผชิญทุกข์ท้อทรมาน
ธารอักษรปัญญาไทร่วมใจฝัน
จารึกกันเปี่ยมไมตรีฤดีหวาน
ฝากพรพจน์บทกวีคลี่ดวงมาน
อย่าริดรานหาญหักขอชักชวน
4 มิถุนายน 2553 00:27 น.
กันนาเทวี
จากปลายฟ้าแสนไกลใครคนหนึ่ง
รักแสนซึ้งพอใจได้คบหา
ต่างยึดถือผูกพันมั่นสัจจา
รู้ดีว่าเธอคือแสงแห่งดวงใจ
รอยยิ้มฝากอบอุ่นค้นเคยยิ่ง
โอ้ยอดหญิงคนดีที่หวั่นไหว
กว่าจะรู้สุดรักประจักษ์ใน
แสนอาลัยหลงเธอเพ้อรำพัน
กำลังใจให้เธอเสมอมิตร
ด้วยดวงจิตใสผ่องปองใฝ่ฝัน
หวังเพียงเธอคงซึ้งคิดถึงกัน
มอบกำนัลแรงใจส่งให้มา
สัญญาจะดูแลแม้ไกลห่าง
จะไม่จางเปลี่ยนผันแก้ปัญหา
ยามมีทุกข์ท้อใจในเวลา
ได้ปรึกษาปลอบขวัญหายหวั่นกลัว
ขอเติมฝันให้กันในวันเศร้า
ยามหงอยเหงาพูดคุยหยอกเย้ายั่ว
เป็นพลังแห่งใจไม่หมองมัว
แม้รู้ตัวไร้สิทธิ์คิดครอบครอง
โปรดรับรู้ซึ้งใจในความห่วง
สุดาดวงคนดีอย่ามีหมอง
ขอเป็นเพียงคนในฝันหมั่นประคอง
ขอรับรองรักแท้มอบแด่เธอ...
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
2439
