21 เมษายน 2551 23:31 น.
กันนาเทวี
มาร่วมรวมน้ำใจให้เป็นหนึ่ง
ช่วยผูกดึงเอกภาพของไทยผอง
แดนดินนี้เคยเป็นแผ่นดินทอง
รุ่งเรืองรองสืบสานเนิ่นนานเนา
สร้างแรงใจทุกคนพ้นผ่านทุกข์
ช่วยปลอบปลุกเสริมสร้างทางให้เขา
คนตกยากลำบากชีพซบเซา
ต้องทนเศร้าอับจนมืดมนใจ
เหนื่อยท้อแท้บางทีที่ตกอับ
คิดลาลับดับชีวาให้ตักษัย
ชีวิตนี้ไม่มีความอาลัย
ขออภัยตัดกังวลพ้นเสียที
ชีวิตคนต้องสู้อย่าดูดาย
ตั้งเป้าหมายให้ตรงคงศักดิ์ศรี
ตนพึ่งตนหวังไว้คงได้ดี
ขอเพียงมีสุขใจไม่อาทร
ให้สิ่งของเงินทองใช้จ่ายคล่อง
ให้เรียกร้องยุติธรรมนำมาก่อน
ให้เฉลี่ยสุขแบ่งปันทุกบทตอน
ให้โลกร้อนฟื้นเย็นเป็นรื่นรมย์
ให้โอกาสทุกคราอย่าตอกย้ำ
ทุกเช้าค่ำคิดพูดดีมิขื่นขม
กำลังใจมอบให้ได้ชอบชม
โปรดนิยมแย้มยิ้มเป็นพิมพ์ใจ...
กันนาเทวี
๒๑ เมษายน ๒๕๕๑
21 เมษายน 2551 01:43 น.
กันนาเทวี
พลังใดไหนเท่าเราฝึกจิต
เพียงแค่คิดย่อมเป็นไปได้เสมอ
ยิ่งคิดซ้ำตอกย้ำพร่ำละเมอ
เหมือนดังเจอมนตราพาหลงตาม
โลกวิกฤตคนวุ่นวายคล้ายสับสน
ต่างวิ่งวนหาทางออกทุกข์ล้นหลาม
ฝึกสติใช้ปัญญาคิดทวนความ
แล้วหักห้ามจิตวุ่นคิดรุนแรง
ใจเย็นเย็นอย่ารนจนคลุ้มคลั่ง
ลองมานั่งพินิจงานการแถลง
จิตสงบหยุดโกรธาค่อยราแรง
จิตสำแดงพลังได้เพราะไม่มี*
ไม่มี* สิ่งกีดขวางทางความคิด
ความหลงผิดครอบงำหมดลดศักดิ์ศรี
หากจิตว่างชนะหมดมารตัวดี
โลภหลงที่เจือราคะจะเบาบาง
ความอดทนพากเพียรรู้แยกแยะ
ชั่วดีและเหตุวิวาทความบาดหมาง
มนุษย์ถือยื้อแย่งแข่งหาทาง
ทุกคนต่างโกยไว้ไม่แบ่งปัน
จึงสงครามฆ่ากันบรรลัยสิ้น
จนแผ่นดินลุกเป็นไฟไม่สุขสันต์
เพราะจิตคนไม่ว่างคิดโรมรัน
จิตเงียบนั้นเพียงหยุดได้ให้พลัง....
หยุดสักนิดคิดใหม่ใครค้ำฟ้า
ชิงไขว่คว้าสะสมใช่สมหวัง
สักวันหนึ่งตายไปละล้าละลัง
จิตก็ยังยึดติด คิดให้ดี
มาฝีกจิตผ่องแผ้วแล้วแบ่งสรร
ยิ้มแย้มกันดีกว่าอย่าเมินหนี
โลกโสภาน่าอยู่เลิกราวี
ต่างก็มีน้ำใจอภัยกัน.........
กันนาเทวี
๒๑ เมษายน ๒๕๕๑
19 เมษายน 2551 00:00 น.
กันนาเทวี
ก่อนนอนนะคนดีส่งใจถึง
คิดคำนึงถึงรักประจักษ์หวาน
เพียงวาจามธุรสพจมาน
เปรียบได้ปานน้ำทิพย์ชะโลมใจ
ขอเพียงแค่คิดถึงซึ้งพอแล้ว
โอ้ขวัญแก้วดวงมานซ่านวับไหว
ก่อนจะมีพันธะหญิงอื่นใด
โปรดปล่อยใจลอยมาหาฉันที
สวดมนต์ให้พระคุ้มครองอย่าข้องขัด
รักซื่อสัตย์มั่นคงไม่หน่ายหนี
คิดถึงฉันก่อนนอนก็ยังดี
ในฝันมีฉันบ้างไหมให้บอกมา
ขอให้เธอคนดีมีความสุข
สมหวังทุกสิ่งอันที่สรรหา
ทั้งงานการหน้าที่กิจนานา
ให้ก้าวหน้าสมใจได้รางวัล
มิคาดหวังจงใจให้ตอบถ้อย
แต่อย่างน้อยคิดถึงเพียงในฝัน
ไม่ได้ชิดใกล้เธอทุกคืนวัน
ขอแค่ฝันพร่ำเพ้อละเมอครวญ
ก่อนหลับตาคืนนี้ส่งใจบ้าง
คนอ้างว้างเหงาใจรอใครหวน
คิดถึงกันสักนิดอย่าเรรวน
ขอรบกวนก่อนนอนวอนคนดี....
กันนาเทวี
๑๙ เมษายน ๒๕๕๑
15 เมษายน 2551 21:28 น.
กันนาเทวี
เอื้องฟ้ามุ่ยสีม่วงพวงแช่มช้อย
งามหยดย้อยชูช่อเด่นสดสี
นับคืนวันรอคอยเจ้าเนิ่นนานปี
งามสมที่คอยดูแลแต่เกิดกอ
เปรียบผลงานพากเพียรเปลี่ยนชีวิต
หวังลิขิตตนได้สมใจหนอ
จากเด็กน้อยร่ำเรียนเขียนตัวกอ
จนจบมอต่างจังหวัดจัดว่าไกล
เข้าสู่กรุงมุ่งมั่นฉันไม่ท้อ
จะไม่รอโชคชะตามาผลักไส
จะขยันมุมานะฝ่าฝันไป
ปริญญายิ่งใหญ่ได้สมปอง
ช่างงามแท้สวยทนคนชื่นสม
ต่างนิยมเลี้ยงไว้เป็นเจ้าของ
ภูมิใจยิ่งฟ้ามุ่ยงามเรืองรอง
ห้ามจับต้องเอื้องช้ำทำรุนแรง
คนทำดีกว่าเห็นเป็นประจักษ์
ต้องมีหลักเรียงร้อยถ้อยแถลง
ต้องต่อสู้ภัยพาลที่แทรกแซง
ความเปลี่ยนแปลงเห็นสบายเมื่อปลายมือ
ดังฟ้ามุ่ยงามบานตระการต้น
นั่นคือผลงานสร้างความเชื่อถือ
ออกดอกช้าสวยสมคนล่ำลือ
นั่นก็คือสร้างคนจนได้ดี......
กันนาเทวี
๑๕ เมษายน ๒๕๕๑
15 เมษายน 2551 10:19 น.
กันนาเทวี
มองฟ้าครามพราวตาดาราสวย
ลมรื่นรวยพัดกรูมาสู่ขวัญ
อิ่มใดหนอเท่ารักซึ้งใจกัน
ทุกคืนวันฝันอยู่มิรู้เลือน
เป็นความแปลกใช่แรกแห่งห้วงรัก
เพิ่งประจักษ์ห่วงใยใครจะเหมือน
ช่วงวันวัยผ่านมาหลายปีเดือน
จะคล้อยเคลื่อนเสียแล้วนะแก้วตา
ฤๅมนตราวาสนาพาพานพบ
ได้ประสบรักแท้แน่นักหนา
เข้าใจกันด้วยใจใช่สัญญา
ยิ้มเถิดหนายิ้มสู้เคียงคู่กัน
พลังใจมอบให้สุดใจหวาน
จะเนิ่นนานแค่ไหนไม่แปรผัน
ขอมอบรักเคียงใจไปนิรันดร์
คือสวรรค์วาดไว้ได้สมจริง
เหม่อมองฟ้าสวยใสในวันนี้
ดวงฤดีอิ่มเอมเปี่ยมสุขยิ่ง
ซาบซ่านใจเนาแนบยามแอบอิง
เถอะพักพิงผ่อนใจให้สบาย
อุดมการณ์สานใจให้สุขสอง
ต่างประคองเคียงคู่สู่จุดหมาย
ซึ้งใจรักอาทรไม่คลอนคลาย
ตราบชีพวายรักอยู่คู่ฟ้าดิน.......
กันนาเทวี
๑๕ เมษายน ๒๕๕๑
หน้าส่วนตัว
1156
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
